Bierz forsę i w nogi

Bierz forsę i w nogi[1]
Take the Money and Run[1]
Ilustracja
Gatunek

komedia kryminalna

Data premiery

18 sierpnia 1969

Kraj produkcji

USA

Język

angielski

Czas trwania

85 min

Reżyseria

Woody Allen[1]

Scenariusz

Woody Allen
Mickey Rose[1]

Główne role

Woody Allen
Janet Margolin
Marcel Hillaire
Jacquelyn Hyde
Lonny Chapman

Muzyka

Marvin Hamlisch[1]

Zdjęcia

Lester Short[1]

Scenografia

Fred Harpman[1]

Kostiumy

Erick M. Hjemik

Montaż

Ron Kalish
Paul Jordan[1]

Produkcja

Charles H. Joffe
Jack Grossberg[1]

Wytwórnia

American Broadcasting Company
Jack Rollins & Charles H. Joffe Productions
Palomar Pictures International

Dystrybucja

Cinerama Releasing Corporation

Bierz forsę i w nogi (ang. Take the Money and Run) – komedia kryminalna z 1969, zrealizowana w konwencji filmu dokumentalnego, produkcji amerykańskiej w reżyserii Woody Allena.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Virgil Starkwell przyszedł na świat w New Jersey 1 grudnia 1935 (identycznie jak grający go aktor, Woody Allen). Dorastał w dzielnicy nędzy, gdzie obecna była zorganizowana przestępczość. Kiedy Virgil miał 15 lat, dostał w prezencie wiolonczelę, był jednak pozbawiony talentu muzycznego. W wieku 18 lat rzucił szkołę i wstąpił do gangu. Zanim skończył 25 lat, był poszukiwany w sześciu stanach za napad z bronią w ręku.

Osadzony w więzieniu, próbował ucieczki, terroryzując więziennych strażników pistoletem wykonanym z mydła i pomalowanym czarną pastą do butów. Udało się, lecz zaczął padać ulewny deszcz. Kolejna okazja do ucieczki kończy się pechowo dla Virgila.

Za zgłoszenie się na ochotnika do przetestowania nowej szczepionki, zostaje zwolniony warunkowo. Wstydzi się swojej przeszłości i nie wraca do domu. Wynajmuje pokój w tanim hotelu. Nie mając środków na utrzymanie, próbuje drobnych kradzieży, ale z marnym skutkiem. Chcąc ukraść torebkę młodej dziewczynie, odpoczywającej na trawie w parku, nawiązuje z nią rozmowę. Louise opowiada o swojej pracy w pralni i zamiłowaniach artystycznych. Zafascynowany dziewczyną Virgil zakochuje się w niej, a ona również obdarza go uczuciem. Przy niej notoryczny przestępca chciałby odmienić swoje życie, ale bez pieniędzy trudno jest zakładać dom i rodzinę. Virgil postanawia, już po raz ostatni, obrabować bank. Nie udaje się, powraca do celi.

Kolejna próba ucieczki zupełnie nieoczekiwanie kończy się sukcesem. Virgil i Louise biorą cichy ślub. Przenoszą się do innego stanu. Wkrótce przychodzi na świat ich pierwsze dziecko. Ojciec rodziny znajduje też pracę w biurze. Poszukiwany przez policję Starkwell zostaje jednak zdemaskowany przez jedną z pracownic, która go szantażuje. Virgil znowu staje w trudnej sytuacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Allen i Björkman 1998 ↓, s. 317.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]