Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy
 | |
 Skałki w rezerwacie „Panieńskie Skały” | |
| park krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | Kraków, gminy: Czernichów, Liszki |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia | 1981 |
| Akt prawny | Uchwała Nr 65 Rady Narodowej Miasta Krakowa z 2 grudnia 1981 r. |
| Powierzchnia | 63,5909 km² |
| Powierzchnia otuliny | 97,6557 km² |
| Obszary chronione | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 50°02′00″N 19°50′30″E/50,033333 19,841667 | |
Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy – park krajobrazowy znajdujący się w województwie małopolskim, na terenie miasta Krakowa oraz gmin Czernichów i Liszki[1]. Obejmuje fragment doliny Wisły pomiędzy Krakowem a Ściejowicami. Był częścią Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych, a obecnie wchodzi w skład Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego.
Został utworzony Uchwałą Nr 65 Rady Narodowej Miasta Krakowa z 2 grudnia 1981 roku[1]. Powierzchnia parku wynosi obecnie 63,5909 km², natomiast jego otulina liczy 97,6557 km²[1].
W obrębie Parku znajdują się trzy większe kompleksy leśne: Lasek Wolski oraz lasy w okolicach Tyńca i Czernichowa. W Parku znajduje się także kilka jaskiń, w tym Jaskinia Kryspinowska (dł. 255 m)[2].
Nazwa parku wywodzi się od dwóch klasztorów położonych na terenie parku: Klasztoru Ojców Kamedułów na Bielanach oraz Opactwa Ojców Benedyktynów w Tyńcu.
Rezerwaty przyrody[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego znajdują się cztery rezerwaty przyrody:
- Bielańskie Skałki – ścisły rezerwat leśny,
- Panieńskie Skały – częściowy rezerwat krajobrazowy,
- Skałki Przegorzalskie – rezerwat florystyczny,
- Skołczanka – rezerwat faunistyczny (stepowy).
Obszary Natura 2000[edytuj | edytuj kod]
- Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy (częściowo w otulinie)
- Skawiński obszar łąkowy
- Rudniańskie Modraszki-Kajasówka (w otulinie)
Użytki ekologiczne[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego znajdują się pięć użytków ekologicznych:
- Dąbrowa
- Dolina Potoku Olszanickiego-Łąki Olszanickie (w otulinie)
- Staw Królówka
- Uroczysko Kowadza
- Zakrzówek
Pomniki przyrody[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego znajdują się 63 pomniki przyrody, np. aleja lip drobnolistnych przy Opactwie Benedyktynów, Jaskinia Kryspinowska, Park przy Willi Decjusza czy Źródło Świętojańskie.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do zabytków na terenie parku należą liczne kościoły i klasztory: kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie, zespół Opactwa Benedyktynów w Tyńcu, Kaplica Różańcowa w Czernichowie, kaplica pw. Matki Boskiej Śnieżnej w Bodzowie, oraz równie liczne zespoły dworskie i parki zabytkowe: zespół dworski w Chełmie, dwór w Kole Tynieckim, zespół dworski w Ściejowicach, Willa Decjusza, zabytkowy park dworski w Czernichowie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-21].
- ↑ Antoni Henryk Stachowski (red.): Encyklopedia Krakowa. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 63.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Archiwalna strona
- Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy (broszura informacyjna). Kraków: Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego, 2018. ISBN 978-83-63113-18-6.
