Betty Heidler

Betty Heidler
Ilustracja
Betty Heidler podczas mistrzostw świata w Osace (2007)
Data i miejsce urodzenia

14 października 1983
Berlin Wschodni

Wzrost

175 cm

Informacje klubowe
Klub

LG Eintracht Frankfurt

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 rzut młotem
Mistrzostwa świata
złoto Osaka 2007 rzut młotem
srebro Berlin 2009 rzut młotem
srebro Taegu 2011 rzut młotem
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 rzut młotem
srebro Amsterdam 2016 rzut młotem
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
srebro Erfurt 2005 rzut młotem
Uniwersjada
złoto Belgrad 2009 rzut młotem

Betty Heidler (ur. 14 października 1983 w Berlinie Wschodnim) – niemiecka lekkoatletka specjalizująca się w rzucie młotem.

Trzy razy startowała na igrzyskach olimpijskich – w 2004 w Atenach była czwarta, w 2008 w Pekinie zajęła dziewiąte miejsce, a w Londynie zdobyła srebrny medal. Trzykrotna medalistka mistrzostw świata oraz mistrzyni Europy. Wielokrotnie stawała na podium mistrzostw Niemiec. Reprezentantka w pucharze Europy, drużynowym czempionacie Starego Kontynentu, pucharze w rzutach lekkoatletycznych i meczach międzypaństwowych.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Na początku kariery odpadła w eliminacjach dwóch kolejnych edycji mistrzostw świata juniorów (w 2000 i 2002)[1][2] oraz zajęła szóste miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (2001)[3]. W 2003 zajęła czwarte miejsce w młodzieżowych mistrzostwach Europy i dziewiąte miejsce w mistrzostwach świata, a rok później uplasowała się na czwartym miejscu podczas igrzysk olimpijskich. Zdobyła srebrny medal czempionatu Europy młodzieżowców w 2005 – kilkanaście dni później nie udało jej się zakwalifikować do finału mistrzostw świata. Była piąta na mistrzostwach Europy w 2006, a na koniec sezonu wygrała światowy finał lekkoatletyczny IAAF. Mistrzyni świata z Osaki (2007) gdzie pokonała Kubankę Yipsi Moreno zaledwie o 2 centymetry. Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008) uplasowała się na dziewiątym miejscu. W kolejnym sezonie zwyciężyła w uniwersjadzie oraz została wicemistrzynią globu. Latem 2010 została mistrzynią Starego Kontynentu – dzięki temu sukcesowi znalazła się w składzie Europy na puchar interkontynentalny podczas którego uplasowała się na czwartym miejscu. Zwyciężczyni IAAF Hammer Throw Challenge w sezonie 2010[4].

21 maja 2011 w niemieckim Halle ustanowiła rekord świata w rzucie młotem uzyskując wynik 79,42 m[5][6][7] (od sierpnia 2014 roku rekordzistką jest Anita Włodarczyk). Obecnie jest to czwarty wynik w historii światowej lekkoatletyki.

Latem 2011 została drugi raz w karierze wicemistrzynią świata[8]. Niespodziewanie odpadła w eliminacjach mistrzostw Europy w Helsinkach (2012)[9]. W tym samym roku zdobyła w kontrowersyjnych okolicznościach (po zmianie decyzji sędziów) brązowy medal (srebrny po dyskwalifikacji Tatjany Łysienko) igrzysk olimpijskich w Londynie[10].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2000 Mistrzostwa świata juniorów Chile Santiago el. - 19. miejsce 52,18
2001 Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Grosseto 9. miejsce 55,47
2002 Mistrzostwa świata juniorów Jamajka Kingston el. – 17. miejsce 53,82
2003 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Polska Bydgoszcz 4. miejsce 66,49
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż 11. miejsce 65,81
2004 Zimowy puchar Europy w rzutach Malta Marsa 6. miejsce 67,16
2004 Superliga pucharu Europy Polska Bydgoszcz 3. miejsce 70,05
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny 4. miejsce 72,73
2004 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Węgry Szombathely 6. miejsce 69,65
2005 Zimowy puchar Europy w rzutach Turcja Mersin 4. miejsce 69,66
2005 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Niemcy Erfurt 2. miejsce 69,64
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki el. – 29. miejsce 61,91
2005 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Węgry Szombathely 6. miejsce 69,95
2006 Superliga pucharu Europy Hiszpania Malaga NM
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 5. miejsce 70.89
2006 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 1. miejsce 75,44
2006 DécaNation Francja Paryż 1. miejsce 73,97
2007 Superliga pucharu Europy Niemcy Monachium 1. miejsce 73,55
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 1. miejsce 74,76
2008 Zimowy puchar Europy w rzutach Chorwacja Split 2. miejsce 71,10
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin 9. miejsce 70,06
2008 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 5. miejsce 69,72
2009 Zimowy puchar Europy w rzutach Hiszpania Teneryfa 2. miejsce 73,45
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria 2. miejsce 74,97
2009 Uniwersjada Serbia Belgrad 1. miejsce 75,83
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 2. miejsce 77,12
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Grecja Saloniki 1. miejsce 72,03
2010 Zimowy puchar Europy w rzutach Francja Arles 1. miejsce 72,48
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Norwegia Bergen 1. miejsce 73,24
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona 1. miejsce 76,38
2010 IAAF Hammer Throw Challenge 1. miejsce 225,88 [a]
2010 Puchar interkontynentalny Chorwacja Split 4. miejsce 72,70
2011 Zimowy puchar Europy w rzutach Bułgaria Sofia 2. miejsce 72,71
2011 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Szwecja Sztokholm 1. miejsce 73,43
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 2. miejsce 76,06
2011 IAAF Hammer Throw Challenge 1. miejsce 228,09
2012 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki el. – 17. miejsce 65,06
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn 2. miejsce 77,13 [b]
2012 IAAF Hammer Throw Challenge 1. miejsce 230,49
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Wielka Brytania Gateshead 1. miejsce 74,31
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa el. – 18. miejsce 68,83
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych 5. miejsce 72,39
2014 IAAF Hammer Throw Challenge 2. miejsce 228,54
2015 Zimowy puchar Europy w rzutach Portugalia Leiria 4. miejsce 70,42
2015 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Rosja Czeboksary 2. miejsce 75,73
2015 Mistrzostwa świata Pekin 7. miejsce 72,56
2016 Puchar Europy w rzutach Rumunia Arad 3. miejsce 69,83
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam 2. miejsce 71,46
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 4. miejsce 73,71

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Suma wyników trzech najlepszych zawodów w sezonie zaliczanych do Challenge'u
  2. Po dyskwalifikacji Tatjany Łysienko

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. World Junior Championships 2000. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  2. World Junior Championships 2002. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  3. European Junior Championships 2001. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  4. 2010 standings IAAF Hammer Throw Challenge. iaaf.org. [dostęp 2016-03-10]. (ang.).
  5. Jorg Wenig: 79.42m - Heidler breaks World Hammer Throw record in Halle. iaaf.org, 21 maja 2011. [dostęp 2016-03-10]. (ang.).
  6. Włodarczyk straciła rekord świata [online], polskieradio.pl [dostęp 2015-02-01] (pol.).
  7. Hammer world record holder Heidler looking for success in Stockholm. european-athletics.org, 15 czerwca 2011. [dostęp 2016-03-10]. (ang.).
  8. Steve Landells: Women's Hammer Throw - Final - Lysenko upsets World record holder Heidler. iaaf.org, 4 września 2011. [dostęp 2016-03-10]. (ang.).
  9. Bayer, Wlodarczyk excel in qualifications; shock exit for Heidler [online], European Athletics [dostęp 2012-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
  10. Londyn 2012. Jak Betty Heidler wyrwała brąz sędziom [online], sport.pl [dostęp 2012-08-12] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]