Bestia w jaskini
Bestia w jaskini (org. The Beast in the Cave) – opowiadanie H.P. Lovecrafta, ukończone 21 kwietnia 1905 roku, a opublikowane po raz pierwszy w czerwcu 1918 roku w czasopiśmie „The Vagrant”. W formie książkowej ukazało się w 1944 roku w zbiorze Marginalia[1].
Należy do młodzieńczych utworów pisarza - Lovecraft napisał je mając 14 lat[1]. Autor uznawał je za swój pierwszy wartościowy utwór[2].
Pracę nad utworem Lovecraft rozpoczął już wiosną 1904 roku. Opierała się ona w dużej mierze na zbieraniu w lokalnej bibliotece w Providence informacji o miejscu akcji utworu – Jaskini Mamuciej[1].
Streszczenie fabuły[edytuj | edytuj kod]
Utwór składa się z 2500 słów[1] i opowiada historię mężczyzny, który zgubił się podczas wycieczki do Jaskini Mamuciej; jego rozpaczliwe nawoływania sprowadzają nie przewodnika wycieczki, a tytułową bestię. Bohater obrzuca ją kamieniami. Gdy bestia ginie, okazuje się, że nie było to potworne zwierzę, a człowiek który zgubił się w jaskini wiele lat wcześniej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d S. T. Joshi, David E. Schultz: An H.P. Lovecraft encyclopedia. Greenwood Publishing Group, 2001, s. 18. ISBN 978-0-313-31578-7.
- ↑ S. T. Joshi: A dreamer and a visionary: H.P. Lovecraft in his time. 2001, s. 56. ISBN 978-0-85323-936-9.