Bernard Vukas

Bernard Vukas
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1927
Zagrzeb

Data i miejsce śmierci

4 kwietnia 1983
Zagrzeb

Pozycja

lewoskrzydłowy

Kariera juniorska
Lata Klub
HŠK Concordia Zagrzeb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1945–1946 NK Amater Zagrzeb
1946–1947 NK Zagreb
1947–1957 Hajduk Split 202 (89)
1957–1959 Bologna FC 45 (2)
1959–1963 Hajduk Split 65 (5)
1963–1965 Grazer AK
1965–1966 Kapfenberger SV
1967–1968 FC Kärnten
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1948–1957 Jugosławia 59 (22)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 1948 piłka nożna
srebro Helsinki 1952 piłka nożna

Bernard Vukas (ur. 1 maja 1927 w Zagrzebiu, zm. 4 kwietnia 1983 tamże) – jugosłowiański piłkarz występujący na pozycji lewego pomocnika.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Vukas rozpoczął karierę w młodzieżowym zespole Concordii Zagrzeb. Po II wojnie światowej spędził jakiś czas w NK Zagreb, zanim przeszedł do Hajduka Split w 1947 roku. Przebywał w Hajduku przez 10 lat rozgrywając ponad 200 spotkań i strzelając 89 bramek. W Splicie Vukas trzykrotnie świętował zdobycie mistrzostwa Jugosławii w latach 1950, 1952 i 1955. W sezonie 1954/1955 był królem strzelców ligi z 20 bramkami na koncie (ex aequo z Predragiem Markoviciem i Kostą Tomaševiciem). W sezonie 1950 pomógł Hajdukowi wygrać ligę bez żadnej porażki, co do dziś nie zostało powtórzone.

W 1957 roku odszedł do Bolonii, gdzie przez dwa lata rozegrał 45 spotkań i strzelił 2 bramki, jednak jego gra była wtedy w cieniu poważnej choroby. W 1959 roku wrócił na cztery lata do Hajduka. Ostatnie lata kariery spędził w Austrii grając dla Grazer AK, Kapfenberger SV i FC Kärnten. Łącznie ze spotkaniami towarzyskimi Bernard Vukas zagrał dla Hajduka Split 615 meczów, w których strzelił 300 bramek.

23 października 1953 Vukas wraz z Branko Zebecem, Vladimirem Bearą i Zlatko Čajkovskim zagrał w składzie „Reszty Świata” przeciwko reprezentacji Anglii. Mecz odbył się na Wembley z okazji 90-lecia The Football Association i zakończył się rezultatem 4-4, a Vukas asystował przy dwóch bramkach. Trzy lata później 13 sierpnia 1955 Vukas został zaproszony do drużyny UEFA w meczu towarzyskim w Belfaście przeciwko Anglikom. Drużyna „Reszty Europy” wygrała 4-1, zaś Vukas popisał się hat-trickiem.

Z reprezentacją 'Plavich' uczestniczył na dwóch mundialach oraz zdobył dwa srebra olimpijskie.

W 2000 roku został ogłoszony przez HNS najlepszym chorwackim piłkarzem wszech czasów, natomiast w ankiecie gazety Večernji list wybrano go najlepszym chorwackim sportowcem XX wieku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]