Bernard Tolomei

Święty
Bernard Tolomei
Giovanni Tolomei
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1272 ; Siena
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 1348 ; Siena
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	24 listopada 1644; przez Innocentego X (zatwierdzenie kultu)
Kanonizacja	26 kwietnia 2009; Watykan; przez Benedykta XVI
Wspomnienie	19 sierpnia (benedyktyni) i 20 sierpnia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bernard Tolomei, właśc. włos. Giovanni Tolomei (ur. 10 maja 1272 w Sienie, zm. 20 sierpnia 1348 tamże) – święty katolicki, założyciel kongregacji mniszej oliwetanów (odłamu zakonu benedyktynów).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Mino Tolomei, a na chrzcie nadano mu imię Jan (włos. Giovanni). Od 6 roku życia jego kształceniem i wychowaniem zajmowali się miejscowi dominikanie. Na życzenie ojca podjął studia uniwersyteckie, a następnie został pasowany na rycerza przez Rudolfa I. W bractwie istniejącym przy szpitalu La Scala, do którego wstąpił, poznał Andrzeja Piccolomini i Patrycjusza Patrizziego. W celu uniknięcia służby wojskowej został wykładowcą prawa. Odzyskanie wzroku wpłynęło na porzucenie katedry uniwersyteckiej i udanie się do pustelni wraz z towarzyszami poznanymi w konfraterni. Żyjąc w grotach przyjął imię Bernard od imienia św. Bernarda z Clairvaux. Na polecenie inkwizytora udali się do Awinionu by uzyskać aprobatę papieża Jana XXII, który zażądał przyjęcia jednej z istniejących reguł zakonnych i oddał ich pod opiekę biskupa z Arezzo. Przyjęli patronat Najświętszej Marii z Monte Oliveto, regułę benedyktyńską i przywdziali białe habity. W 1322 roku Bernard Tolomei został drugim opatem (po Patrycjuszu Patrizzim) nowej kongregacji oliwetanów (wcześniej odmawiał przyjęcia tej godności). Zmarł jako ostatni z założycieli w okresie panującej zarazy. Zakon w 1343 roku liczył już 160 mnichów.