Beata Kaczmarska

Beata Kaczmarska
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1970
Warszawa

Wzrost

167 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
srebro Piła 1990 chód na 10 km
srebro Sopot 1991 chód na 5000 m
srebro Warszawa 1992 chód na 10 km
srebro Kielce 1993 chód na 10 km
brąz Sopot 1990 chód na 5000 m
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Spała 1992 chód na 3000 m
srebro Spała 1991 chód na 3000 m
srebro Spała 1993 chód na 3000 m

Beata Kaczmarska (ur. 5 lipca 1970 w Warszawie[1]) – polska lekkoatletka specjalizująca się w chodzie sportowym.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Startowała na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie, gdzie w chodzie na 10 kilometrów zajęła 17. miejsce[1]. Takie samo miejsce uzyskała na tym dystansie podczas Pucharu Świata w chodach rozegranego w Monterrey w 1993, a w Pucharze Świata w 1995 w Pekinie zajęła w tej konkurencji 79. miejsce[2]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1992 w Genui w chodzie na 3000 metrów weszła do finału, w którym zajęła 11. miejsce[3].

Była halową mistrzynią Polski w 1992 w chodzie na 3000 m oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1991 i 1993[4], a także czterokrotną wicemistrzynią Polski na świeżym powietrzu w chodzie na 5000 metrów w 1991 i w chodzie na 10 kilometrów w 1990, 1992 i 1993 oraz brązową medalistką w chodzie na 5000 metrów w 1990[5]. Reprezentowała klub Skra Warszawa.

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe:

  • chód na 5000 metrów (bieżnia) – 22:27,73
  • chód na 5 kilometrów (szosa) – 22:24,19
  • chód na 10 kilometrów (szosa) – 44:30,0

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Beata Kaczmarska [online], olympedia.org [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  2. IAAF World Race Walking Cup. Taicang 2014. Facts & Figures [online], IAAF, s. 43 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, Glasgow: European Athletics, 2019, s. 523 [zarchiwizowane 2020-11-03] (ang.).
  4. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 130–131. ISBN 978-83-64544-00-2.
  5. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 272, 276. ISBN 978-83-934369-0-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]