Bazylika św. Mikołaja w Lesznie

Bazylika kolegiacka św. Mikołaja
w Lesznie
19 z dnia 20.01.1953 r.[1]
bazylika mniejsza, kolegiata
kościół farny, kościół parafialny
Ilustracja
Front kolegiaty
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Leszno

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Mikołaja w Lesznie

Wezwanie

św. Mikołaja

Położenie na mapie Leszna
Mapa konturowa Leszna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bazylika kolegiacka św. Mikołajaw Lesznie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika kolegiacka św. Mikołajaw Lesznie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika kolegiacka św. Mikołajaw Lesznie”
Ziemia51°50′32″N 16°34′26″E/51,842222 16,573889
Strona internetowa

Bazylika kolegiacka św. Mikołaja w Leszniekościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja w Lesznie, tradycyjnie uznawany za leszczyńską farę.

Wybudowany w 1709-1710 przez Pompea Ferrariego, wieże otrzymały obecny kształt po pożarze 1790, konsekrowany w 1841, ustanowiony kolegiatą przez Jana Pawła II w 2000. W latach 1905-1907 przeprowadzono rozbudowę części wschodniej kościoła w stylu neobarokowym oraz restaurację wnętrza.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Ołtarz główny

Kościół jest budowlą halową utrzymaną w stylu barokowym, z niezwykle cenną dekoracją stiukową. Nad dawnym prezbiterium kopuła z bogatą sztukaterią. Ołtarz główny późnobarokowy, wystawiony przez budowniczego Jana Stiera z Rydzyny. W zakrystii epitafium Aleksandra Sułkowskiego z roku 1762. Cennymi zabytkami z XVIII wieku są ołtarze boczne i ambona z bardzo bogatą dekoracją rzeźbiarską i snycerską. W nawach bocznych bogate nagrobki braci Leszczyńskich: Rafała – wojewody poznańskiego i podskarbiego wielkiego koronnego, ojca króla Stanisława oraz Bogusławabiskupa łuckiego. Nagrobki umieszczone są we wnękach zdobionych figurami, prawdopodobnie według projektu Pompeo Ferrariego. Na balustradzie chóru organowego herb Wieniawa i infuła biskupia ku pamięci fundatora kościoła – Bogusława Leszczyńskiego. Prepozytem Kapituły Kolegiackiej jest ks. Jan Majchrzak, kanonik honorowy Kapituły Metropolitalnej w Poznaniu.

Bazylika[edytuj | edytuj kod]

Dnia 22 lutego 2013 r. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, na mocy szczególnych pełnomocnictw udzielonych przez papieża Benedykta XVI, podniosła świątynię do tytułu i godności bazyliki mniejszej, przyznając jej wszystkie związane z tym prawa i przywileje liturgiczne. W niedzielę, 26 maja, arcybiskup metropolita poznański Stanisław Gądecki poświęcił świątynię, a podczas uroczystej mszy świętej ogłosił decyzję papieża Benedykta. Tym samym leszczyńska bazylika jest czwartym kościołem archidiecezji poznańskiej noszącym ten tytuł, obok poznańskiej archikatedry i fary oraz sanktuarium na Świętej Górze.

Lista kapłanów posługujących w kościele[edytuj | edytuj kod]

Plebani, proboszczowie, komendarze[edytuj | edytuj kod]

Jan (1410),

Piotr (1421),

Jan (1443),

Maciej (1456),

Andrzej (1461-1468?),

?Klemens (1468),

Jan (1468-1470),

Andrzej (1473),

Krzysztof (1481),

Tomasz Wilkowski (1487),

Jan Kromolicki (1488),

Jakub Bocian (1499),

Maciej Szurza (1499),

Wawrzyniec (1505),

Jakub z Kalisza (1514),

Bartłomiej Schiling (Szyling) ze Wschowy (1514),

Marcin (Maciej) Popek (1527),

Stanisław (1550),

Krzysztof Strygiel (1592),

Wojciech z Lubinia (1599),

Jerzy Kerber (1645-1672) – formalnie powołany na urząd plebana leszczyńskiego w 1645 roku, de facto jako prepozyt przy szpitalnym kościele Świętego Ducha, ze względu na zajmowanie kościoła przez gminę kalwińską; w 1661 przejmuje zarząd nad kościołem,

Kasper Szubert (1671) – komendarz,

Aleksander Koszanowski (1671-1691?) – przyjaciel i doradca Bogusława i Rafała Leszczyńskich, protonotariusz apostolski, sekretarz królewski, od 1691 opat w klasztorze cystersów w Przemęcie,

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]