Bayley (wrestlerka)

Bayley
Ilustracja
Bayley w grudniu 2016
Imię i nazwisko

Pamela Rose Martinez

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1989
Newark, Kalifornia, Stany Zjednoczone[1]

Kariera profesjonalnej wrestlerki
Pseudonimy
ringowe

Bayley
Davina Rose[1]
Luchadora[2]

Wzrost

1,68 m[3]

Masa ciała

54 kg[2]

Zapowiadana z

San Jose, Kalifornia[3]
Newark, Kalifornia[4]

Trenerzy

Jason Styles[5]

Debiut

wrzesień 2008[5]

Multimedia w Wikimedia Commons

Pamela Rose Martinez (ur. 15 czerwca 1989 w Newark w Kalifornii[1]) – amerykańska profesjonalna wrestlerka występująca w brandzie Raw federacji WWE pod pseudonimem ringowym Bayley.

Jest pierwszą kobietą, która posiadała wszystkie tytuły dla kobiet WWE (z głównej listy), co czyni ją pierwszą kobietą, która została mistrzynią Grand Slam i Mistrzynią Triple Crowd[6][7]. Przed podpisaniem kontraktu z WWE występowała dla federacji niezależnych jako Davina Rose.

Kariera wrestlerki[edytuj | edytuj kod]

Federacje niezależne (2008–2012)[edytuj | edytuj kod]

Martinez interesowała się wrestlingiem od dzieciństwa. W wieku 11 lat zaczęła uczęszczać na gale Big Time Wrestling, federacji z północnej części Kalifornii[5][8]. W kwietniu 2008 roku rozpoczęła treningi pod okiem Jasona Stylesa w szkółce Big Time Wrestling. Pierwszy oficjalny pojedynek stoczyła we wrześniu 2008, przyjmując pseudonim ringowy Davina Rose[5]. Dla Big Time Wrestling walczyła do 2012 roku, sporadycznie pojawiała się też w innych federacjach, takich jak NWA Championship Wrestling from Hollywood czy Shine Wrestling[9].

Swoją mentorkę, Serenę Deeb, poznała w październiku 2010 roku[8]. W październiku 2011 Rose, dzięki pomocy Deeb, zadebiutowała w federacji Shimmer Women Athletes[8][10]. Została wplątana w rywalizację między swoją mentorką a Canadian Ninjas (Portią Perez i Nicole Matthews). Pierwszą walkę stoczyła podczas nagrań Volume 41, przegrywając wówczas z Mercedes Martinez[10], natomiast w nagranym w marcu 2012 Volume 48 odnotowała pierwszą wygraną w Shimmer – wraz z Mią Yim pokonała Melanie Cruise oraz Menę Librę[10]. Ostatni pojedynek dla Shimmer Women Athletes stoczyła w październiku 2012[11].

WWE[edytuj | edytuj kod]

NXT (2012–2016)[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2012 ogłoszono, że Martinez podpisała kontrakt z federacją WWE. Zadebiutowała jako Bayley, 24 stycznia 2013, podczas house showu rozwojówki federacji – brandu NXT[12]. W programie telewizyjnym NXT po raz pierwszy wystąpiła 20 marca 2013 w przegranej walce z Paige[13]. 12 czerwca przyjęła wizerunek uroczej, aczkolwiek natrętnej fanki wrestlingu. Jeszcze tego samego wieczoru uległa Alicii Fox w pierwszej rundzie turnieju o nowo utworzone NXT Women’s Championship[14]. 21 sierpnia przegrała walkę o WWE Divas Championship z AJ Lee[15].

Bayley w marcu 2015
Bayley (po lewej) i Asuka na gali NXT TakeOver: Dallas z kwietnia 2016

Pierwszą wygraną odnotowała 4 września, wraz z Charlotte pokonała Alicię Fox i Aksanę w starciu drużynowym. Na przekór rywalizującej z nimi Charlotte, The Beautiful Fierce Females (BFFs – Sasha Banks i Summer Rae) próbowały namówić Bayley do współpracy[16]. Ostatecznie to Charlotte zdradziła Bayley, atakując ją i przyłączając się do BFFs[17]. Bayley, współpracując z Natalyą, dwukrotnie pokonała Sashę Banks[18][19], przegrała z nią jednak w ćwierćfinale turnieju o zawieszone NXT Women’s Championship[20]. Po ponownym pokonaniu Banks Bayley stała się pretendentką do tytułu, będącego w posiadaniu Charlotte[21]. Nie udało jej się zdobyć mistrzostwa ani na NXT TakeOver: Fatal 4-Way[22], ani w walce rewanżowej podczas jednego z następnych odcinków NXT[23]. 23 października została zaatakowana przez nową tag–team partnerkę Sashy Banks – Becky Lynch[24]. W celu pokonania Banks i Lynch, Bayley rozpoczęła współpracę z Charlotte. Dwa tag teamy rywalizowały ze sobą przez następnych kilka tygodni. 27 listopada Bayley doznała kontuzji w wyniku ataku ze strony Banks i Lynch[25]. Do ringu wróciła 21 stycznia 2015, atakując Lynch, Banks i Charlotte podczas odcinka NXT[26]. Na NXT TakeOver: Rival wzięła udział w Fatal 4-Way matchu o NXT Women’s Championship przeciwko trzem rywalkom, lecz nie udało jej się zdobyć tytułu[27].

W marcu Bayley rozpoczęła rywalizację z Emmą, która zarzuciła jej, że jest zbyt miła, by kiedykolwiek zostać mistrzynią kobiet NXT[28][29]. Zawodniczki zmierzyły się ze sobą 1 kwietnia, walkę wygrała Bayley[30]. Wkrótce jednak przegrała pojedynek z Daną Brooke przez interwencję Emmy[31]. Tydzień później Bayley zaatakowała rywalkę po jej walce z Charlotte[32]. Na NXT TakeOver: Unstoppable Bayley i Charlotte pokonały Emmę i Danę Brooke[33]. Po krótkiej przerwie, spowodowanej złamaniem kości śródręcza[34], Bayley wygrała ostateczne starcie z Emmą i postanowiła skupić się na zdobyciu mistrzostwa kobiet NXT[35].

W sierpniu Bayley pokonała Charlotte i Becky Lynch, stając się nową pretendentką do NXT Women’s Championship[36][37]. 22 sierpnia, na NXT TakeOver: Brooklyn zdobyła mistrzostwo, pokonując Sashę Banks w starciu o tytuł. Po walce świętowała w ringu razem z Banks, Charlotte i Becky Lynch, na wzór niesłynnego „Curtain Call” grupy The Kliq[38]. Bayley obroniła swój pas w walce wieczoru przeciwko Banks na NXT TakeOver: Respect[39]; walka ta była pierwszym w historii WWE 30-minutowym Iron Man matchem z udziałem kobiet[40].

Po odniesieniu zwycięstw w walkach z Alexą Bliss i Evą Marie[41][42] Bayley rozpoczęła rywalizację z Nią Jax, którą pokonała na NXT TakeOver: London, broniąc swojego tytułu[43]. Podczas jednego z kolejnych odcinków NXT Eva Marie i Nia Jax zaatakowały Bayley, jednak wkrótce zostały powstrzymane przez Asukę. Asuka wyzwała mistrzynię NXT na walkę o jej tytuł[44]. 16 marca Bayley i Asuka wspólnie pokonały Marie i Jax, a po walce ogłoszono, że na następnym TakeOver Bayley będzie broniła tytułu mistrzowskiego w pojedynku z Asuką[45]. Na NXT TakeOver: Dallas Bayley utraciła NXT Women’s Championship na rzecz rywalki[46]; jej panowanie trwało 223 dni[47].

18 maja, po krótkiej przerwie od akcji w ringu, Bayley powróciła do NXT i przegrała walkę z Nią Jax[48]. Z powodu kontuzji nie mogła stoczyć rewanżowej walki z Asuką na NXT TakeOver: The End. Powróciła 22 czerwca i pokonała Deonnę Purazzo[49].

24 lipca, na gali Battleground, Bayley zadebiutowała w głównym rosterze WWE, wyjątkowo biorąc udział w jednej walce drużynowej; wraz z Sashą Banks pokonała Charlotte i Danę Brooke[50]. Ostatnią walkę dla NXT stoczyła 20 sierpnia, na gali NXT TakeOver: Brooklyn II. Nie zdołała pokonać Asuki w pojedynku o NXT Women’s Championship[51].

Raw Women’s Champion (2016–2017)[edytuj | edytuj kod]

Bayley w maju 2017

22 sierpnia Bayley dołączyła na stałe do rosteru brandu Raw. Skonfrontowała się z posiadaczką WWE Raw Women’s Championship Charlotte i wyzwała ją na pojedynek o mistrzostwo. Charlotte odmówiła, po czym wysłała do walki swoją podopieczną – Danę Brooke. Bayley pokonała Brooke[52], a tydzień później zdołała także wygrać non-title match z Charlotte[53]. Na gali Clash of Champions Bayley nie udało się zdobyć mistrzostwa w Triple Threat matchu przeciwko Charlotte i Sashy Banks[54]. W międzyczasie rozpoczęła rywalizację z Brooke, którą pokonała na gali Hell in a Cell w standardowej walce[55]. W październiku ogłoszono, że Bayley dołączy do kobiecej reprezentacji Raw w dziesięcioosobowym starciu międzybrandowym na Survivor Series. Drużyna Raw wygrała walkę dzięki współpracy dwóch ostatnich ocalałych zawodniczek – Charlotte i Bayley. Jednakże tuż po zakończeniu starcia Bayley została zaatakowana przez sojuszniczkę[56].

2 stycznia 2017, podczas odcinka Raw, Bayley pokonała Nię Jax, stając się pretendentką do dzierżonego przez Charlotte Flair mistrzostwa[57]. O tytuł zawalczyła na gali Royal Rumble, lecz przegrała starcie[58]. Zawodniczki zmierzyły się w walce rewanżowej, 13 lutego na Raw; dzięki interwencji Sashy Banks Bayley pokonała mistrzynię, zdobywając Raw Women’s Championship po raz pierwszy w karierze[59]. Na marcowej gali Fastlane Bayley obroniła tytuł w kolejnej walce z Charlotte[60], zaś na WrestleManii 33 wygrała Fatal 4-Way Elimination match przeciwko Charlotte, Banks i Nii Jax[61]. Tuż po WrestleManii rozpoczęła rywalizację z Alexą Bliss. 30 kwietnia, na gali Payback, Bayley utraciła Raw Women’s Championship na rzecz Bliss[62]. Miesiąc później, na Extreme Rules, przegrała rewanżowy Kendo Stick on a Pole match[63]. 24 lipca na Raw pokonała Sashę Banks w starciu o prawo do walki o mistrzostwo podczas gali SummerSlam[64]. Tydzień później, podczas walki z Nią Jax, Bayley doznała kontuzji ramienia, co uniemożliwiło jej występ na SummerSlam[65]. Bayley wróciła po kontuzji 18 września na odcinku Raw, aby pomóc Banks przed atakiem Bliss i Jax[66]. Na No Mercy sześć dni później przegrała walkę z udziałem pięciu kobiet o tytuł Raw Women’s Championship[67].

The Boss ‘n’ Hug Connection i inaugracyjna WWE Women’s Tag Team Champion (2017–2019)[edytuj | edytuj kod]

Na Survivor Series, Bayley była częścią drużyny Raw w meczu eliminacyjnym 5 na 5 tag team, w którym została wyeliminowana przez Taminę[68]. Na koniec roku, u boku Sashy Banks i Mickie James rozpoczęła feud z Absolution (Paige, Mandy Rose i Sonya Deville)[69]. 28 stycznia wzięła udział w pierwszym, historycznym meczu Royal Rumble kobiet, który wygrała Asuka[70]. Następnie wzięła udział w Elimination Chabmer matchu, którego stawką było WWE Raw Women’s Championship, wygranego przez broniącą mistrzostwa Alexę Bliss[71]. Na Wrestlemanii 34 wzięła udział we WrestleMania Women’s Battle Royal i została ostatnią wyeliminowaną osobą przez zwyciężczynię, Naomi[72].

od lewej: Sasha Banks i Bayley jako posiadaczki WWE Women’s Tag Team Championship.

26 marca na Raw wdała się w bójkę ze swoją przyjaciółką Sashą Banks[73]. 16 kwietnia, podczas emisji Raw, Bayley zmierzyła się z Banks, jednakże pojedynek zakończył się podwójną dyskwalifikacją po ingerencji The Riott Squad[74].

W lipcu Banks i Bayley ponownie sprzymierzyły się i utworzyły razem zespół o nazwie The Boss ‘n’ Hug Connection[75]. Na Evolution połączyły siły z Nataylą i pokonały The Riott Squad[76]. Na Survivor Series, Bayley była częścią kobiecej reprezentacji brandu Raw w dziesięcioosobowym starciu międzybrandowym, w którym została wyliczona poza ringiem podczas walki z Sonyą Deville[77]. W styczniu wzięła udział w Royal Rumble matchu kobiet, z którego zwycięsko wyszła Becky Lynch[78].

17 lutego 2019, Bayley wraz z Banks zwyciężyły pięć innych drużyn w Elimination Chamber matchu, by zostać inaugracyjnymi posiadaczkami WWE Women’s Tag Team Championship[79]. Na Fastlane zdołały obronić tytuły przeciwko Nii Jax i Taminie[80]. Na Wrestlemanii 35 utraciły tytuły na rzecz The IIconics w czterodrużynowym tag team matchu[81].

Grand Slam Champion i Heel Turn (2019–2020)[edytuj | edytuj kod]

16 kwietnia, w ramach Superstar Shake-up, Bayley została przeniesiona do SmackDown, rozwiązując zespół z Banks, która została na Raw[82]. Na The Shield’s Final Chapter razem z Ember Moon pokonała The Riott Squad (Ruby Riott i Sarah Logan)[83].

19 maja, Bayley uczestniczyła w Money in the bank ladder matchu, którego stawką był kontrakt gwarantujący walkę o dowolne mistrzostwo kobiet w dowolnym miejscu i czasie. Bayley zdołała wygrać starcie i jeszcze tego samego dnia wykorzystała swój przywilej, pokonując Charlotte Flair, by zdobyć swoje pierwsze WWE SmackDown Women’s Championship w karierze[84]. Uczyniło ją to pierwszą w historii kobietą, która została mistrzynią Grand Slam[6]. Na Stomping Grounds utrzymała tytuł w walce z Alexą Bliss[85], a następnie w handicap matchu przeciwko Nikki Cross i Bliss na Extreme Rules[86]. Na SummerSlam udało jej się utrzymać wyróżnienie w walce z Ember Moon[87].

2 września na Raw Bayley, w towarzystwie Sashy Banks, zaatakowała Becky Lynch metalowym krzesłem, po raz pierwszy w karierze spotykając się z negatywną reakcją fanów[88]. Na SmackDown wytłumaczyła swój atak na Lynch, mówiąc, że chciała tylko pomóc Banks[89]. Bayley następnie obroniła swoje mistrzostwo w walce przeciwko Charlotte Flair podczas Clash of Champions, naginając zasady podczas walki, gdy uderzyła głową Flair w śrubę napinającą, która znajdowała się w odkrytej części narożnika, odwiązanego przez Bayley[90]. Na Hell in a Cell utraciła tytuł w rewanżu, kończąc panowanie po 140 dniach[91].

Bayley w grudniu 2019 jako posiadaczka WWE SmackDown Women’s Championship.

11 października podczas SmackDown, Bayley pojawiła się z nowym wyglądem i muzyką wejściową, a następnie pokonała Flair, aby odzyskać WWE SmackDown Women’s Championship. Po walce wygłosiła przemowę, w której skrytykowała WWE Universe, tym samym przechodząc heel turn po raz pierwszy w swojej karierze[92]. Tego samego wieczoru odbywał się Superstar Shake-Up, w którym jej przyjaciółka, Sasha Banks, została przeniesiona do SmackDown, co skutkowało wznowieniem ich współpracy jako tag team[93]. Jako mistrzyni kobiet brandu SmackDown, Bayley zmierzyła się z posiadaczką WWE Raw Women’s Championship Becky Lynch oraz dzierżawiącą NXT Women’s Championship Shayną Baszler, w Triple Threat matchu z udziałem mistrzyń wszystkich trzech brandów WWE. Ze starcia zwycięsko wyszła Shayna Baszler, zmuszając Bayley do poddania się[94].

Pod koniec listopada rozpoczęła rywalizację z Lacey Evans, którą pokonała w walce o tytuł na Royal Rumble[95]. Zaraz po Royal Rumble, wszczęła spór z Naomi, która została pokonana przez broniącą mistrzostwa kobiet SmackDown Bayley na Super ShowDown[96]. 20 marca Bayley i Banks ogłosiły, że nie chcą wystąpić na tegorocznej WrestleManii, lecz wypowiedź przerwała im Paige, która ogłosiła, że Bayley stanie w obronie tytułu przeciwko Taminie, Lacey Evans, Naomi, Danie Brooke (która została usunięta później z meczu) i samej Sashy Banks[97]. Na imprezie Bayley zdołała utrzymać złoto, po wyeliminowaniu jako ostatniej Lacey Evans[98]. Na Money in the Bank postawiła swoje mistrzostwo na szali w pojedynku z Taminą, wygrywając[99]. 5 czerwca wraz z Banks pokonały Alexę Bliss i Nikki Cross, aby po raz drugi wygrać WWE Women’s Tag Team Championship. Wygrana uczyniła Bayley trzecią kobietą w historii WWE, która utrzymywała dwa tytuły jednocześnie. Na Backlash Banks i Bayley z powodzeniem obroniły tytuły w Triple Threat matchu przeciwko Alexie Bliss i Nikki Cross oraz The IIconics[100]. Bayley następnie obroniła swój singlowy tytuł na Extreme Rules[101] i na SmackDown[102], stając twarzą w twarz naprzeciw Nikki Cross. Na SummerSlam zdołała zatriumfować nad kolejną pretendentką Asuką, która jeszcze tego samego dnia pozbawiła Sashę Banks jej WWE Raw Women’s Championship, pokonując ją w pojedynku jeden na jednego[103]. Tydzień później Banks i Bayley straciły tytuły drużynowe podczas wydarzenia Payback na rzecz Nii Jax i Shayny Baszler, które zakończyły ich panowanie po 85 dniach[104]. Nie udało się im wygrać meczu rewanżowego na SmackDown 4 września, po którym zdesperowana Bayley zaatakowała Banks, rozwiązując zespół[105]. Tego samego dnia Nikki Cross pokonała Alexę Bliss, Taminę i Lecey Evans, zyskując prawo do kolejnej walki z Bayley o SmackDown Women’s Championship na nadchodzące Clash of Champions[106]. Na następnym SmackDown, Bayley powtórzyła swój atak na byłą przyjaciółkę[107].

Na Clash of Champions, Nikki Cross, która miała walczyć z Bayley o mistrzostwo kobiet SmackDown, nie otrzymała medycznej zgody na przystąpienie do rywalizacji w ringu. Z racji tego Bayley zainicjowała otwarte wyzwanie do walki o mistrzostwo, na które odpowiedziała mistrzyni kobiet Raw Asuka. Bayley przegrała walkę przez dyskwalifikację, uderzając Japonkę stalowym krzesłem. Po chwili zjawiła się Sasha Banks, która odparła atak Bayley na Asukę i zrewanżowała się za atak swojej byłej sojuszniczki[108]. Doprowadziło to do Hell in a Cell matchu na tytułowej gali Hell in a Cell, w którym Banks odebrała SmackDown Women’s Championship swojej dawnej sprzymierzeńczyni, co zakończyło panowanie Bayley jako mistrzyni po 380 dniach, które jest, jak dotąd, najdłuższym w chronologii mistrzostwa[109].

Rywalizacja z Biancą Belair i kontuzja (2020–2021)[edytuj | edytuj kod]

Na Survivor Series, Bayley była samozwańczym kapitanem kobiecej drużyny SmackDown, w dziesięcioosobowym starciu międzybrandowym, gdzie została wyeliminowana jako pierwsza[110]. Po gali zaczęła drwić z Bianci Belair, która na owym wydarzeniu była ostatnim wyeliminowanym członkiem drużyny reprezentującej SmackDown. Panie wymieniały się słowami i ingerowały w swoje walki przez następne tygodnie. Doprowadziło to do meczu tag team na Tribute to the Troops, w którym Belair połączyła siły z byłą przyjaciółką Bayley, SmackDown Women’s Championką Sashą Banks, by pokonać Bayley i Natalyę[111]. Na SmackDown, 18 grudnia, Bayley pokonała Belair, przyczyniając się do jej pierwszej porażce w głównym rosterze[112].

W styczniu 2021, Bayley rozpoczęła Royal Rumble match z numerem 1, jednak została wyeliminowana z rywalizacji przez swoją rywalkę i ostateczną zwyciężczynię starcia, Biancę Belair[113]. W maju bezskutecznie wyzwała Belair do walki o WWE SmackDown Women’s Championship na WrestleMania Backlash[114]. Zmagała się z nią również w rewanżu w strukturze Hell in a Cell matchu, niemniej jednak znowu uległa swojej rywalce[115]. Przed kolejnym rewanżem, tym razem w stypulacji „I Quit”, powstrzymało ją zerwanie więzadła krzyżowego podczas treningu w WWE Performance Center(inne języki) nieco ponad tydzień przed walką, która miała odbyć się na gali Money in the Bank. Wykluczyło ją to z akcji w ringu na następny rok[116].

Damage CTRL (od 2022)[edytuj | edytuj kod]

Bayley powróciła do WWE po nieco ponad dwunastu miesiącach absencji podczas letniego wydarzenia SummerSlam, 30 lipca 2022. Sprzymierzyła się wówczas z również powracającą Dakotą Kai i IYO SKY (wcześniej znaną jako Io Shirai). Nowy sojusz skonfrontował się z Biancą Belair i Becky Lynch po ich wspólnej walce o WWE Raw Women’s Championship[117]. 8 sierpnia na Raw nowy sojusz wyzwał mistrzynię Biancę Belair, Asukę oraz Alexę Bliss do sześcioosobowego tag team matchu na Clash at the Castle[118]. Podczas wydarzenia Bayley, Kai i Sky zadebiutowały pod wspólną nazwą Damage Control (później stylizowane jako Damage CTRL) i pokonały Belair, Asukę i Bliss[118]. Bayley przypięła Belair, by zakończyć pojedynek, co dało jej miano pretendentki do dzierżawionego przez Belair Raw Women’s Championship. Na Extreme Rules Bayley podjęła nieudanej próby zdobycia tytułu w Ladder matchu[119], a w dalszej kolejności poniosła porażkę w rewanżu, którym był Last Woman Standing match na Crown Jewel[120]. Spór Damage CTRL z Asuką, Bliss i Belair dobiegł końca na gali Survivor Series WarGames, podczas której Damage CTRL, łącząc siły z Nikki Cross i Rheą Ripley, przegrały WarGames match przeciwko Asuce, Bliss, Belair, Becky Lynch i Mii Yim[121].

Inne media[edytuj | edytuj kod]

Bayley pojawiła się jako grywalna postać w siedmiu grach video: WWE 2K17[122], WWE 2K18[123], WWE 2K19[124], WWE 2K20[125], WWE 2K Battlegrounds[126], WWE 2K22[127] i WWE 2K23[128].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Ulubionymi zapaśnikami Martinez są Randy Savage, Randy Orton, The Rock, The Hardy Boyz, Lita, Rey Mysterio, John Cena, Eddie Guerrero, Ivory, Victoria, Bret Hart, Triple H, The Fabulous Moolah i Trish Stratus. Martinez jest zaręczona z zawodowym zapaśnikiem Aaronem Solowem, którego poznała w 2010 roku. Martinez planuje otworzyć własną szkołę zapaśniczą, gdy jej kariera w ringu dobiegnie końca.

Bayley jako posiadaczka WWE Raw Women’s Championship.

Mistrzostwa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Bayley, jednokrotna posiadaczka NXT Women’s Championship.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Bayley: Profile & Match Listing – Internet Wrestling Database (IWD) [online], www.profightdb.com [dostęp 2016-02-02].
  2. ↑ a b Bayley – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-04].
  3. ↑ a b Bayley [online], WWE [dostęp 2016-02-02].
  4. ↑ Big Time Wrestling [online], www.btwrestling.com [dostęp 2016-02-02].
  5. ↑ a b c d Robert Krupár, Exclusive interview with Davina Rose [online], www.artofwrestling.cz [dostęp 2017-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-20] (cz.).
  6. ↑ a b c [Bayley is now the first...] [online], Twitter [dostęp 2020-09-27] (pol.).
  7. ↑ Dalton C. Wickett, Bayley Officially Recognised As WWE’s First Women’s Triple Crown Champion [online], WhatCulture.com, 23 maja 2019 [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  8. ↑ a b c Davina Rose: The Dirty Dirty Sheets Interview [online], www.dirtydirtysheets.com, 20 stycznia 2012 [dostęp 2017-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-20] (ang.).
  9. ↑ Philip Kreikenbohm, Career « Bayley « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  10. ↑ a b c SHIMMER Women Athletes: Results [online], shimmerwrestling.blogspot.sg [dostęp 2016-02-02].
  11. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Bayley « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  12. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT House Show « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  13. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 3/20: Ohno break-out moment with Regal, big issues reach boiling-point, Overall Reax [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-08-08].
  14. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 6/12: Bo Dallas captures NXT Title from Big E., outstanding Generico vs. Cesaro match, Women’s Title tournament continues, Wyatts [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-08].
  15. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT RESULTS 8/21 & 8/28 & 9/4: Cesaro vs. Sami Zayn MOTY contender, A.J. Lee title defense, Summer Rae, Swagger, new feuds & developments [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-08].
  16. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT RESULTS 11/6 – Week 71: Luke Harper Week continues with Harper vs. Ohno/Hero, NXT tag champs in action, Summer Rae, more, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-08].
  17. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE NXT REPORT 11/13 – Week 72: Must-see 2/3 Falls main event, Flair’s daughter turns, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-08].
  18. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #91 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  19. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #94 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  20. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #97 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  21. ↑ WWE NXT: August 14, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  22. ↑ WWE NXT TakeOver: Fatal 4-Way, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  23. ↑ WWE NXT: October 2, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  24. ↑ WWE NXT: October 23, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  25. ↑ WWE NXT: November 27, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  26. ↑ WWE NXT: January 21, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  27. ↑ WWE NXT TakeOver: Rival, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  28. ↑ JAMES’S WWE NXT REPORT 3/4 – Week 142: Sasha vs. Charlotte for Women’s Title, Crowe’s in-ring debut, Alex Riley fires up, message from Sami Zayn, more; Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-08].
  29. ↑ PWTorch.com – JAMES’ WWE NXT REPORT 3/25 – Week 145: Owens vs. Balor for NXT Title, Sasha Banks defends Women’s Title; Overall Reax [online], www.pwtorch.com [dostęp 2017-08-08].
  30. ↑ WWE NXT: April 1, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  31. ↑ WWE NXT: April 29, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  32. ↑ WWE NXT: May 6, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  33. ↑ WWE NXT TakeOver: Unstoppable, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  34. ↑ WWE NXT Diva Out With Injury (Photos), Bret Hart And Shawn Michaels On Their Friendship (Video) [online], wrestlinginc.com [dostęp 2016-02-26].
  35. ↑ WWE NXT results – July 22, 2015: Finn Bálor & Kevin Owens sign TakeOver contract, Eva Marie returns to ring, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  36. ↑ WWE NXT results – Aug. 5, 2015: Samoa Joe and Rhyno lock horns, Bayley faces Charlotte to prove championship mettle [online], WWE [dostęp 2016-02-02].
  37. ↑ WWE NXT: August 12, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  38. ↑ NXT TakeOver: Brooklyn: August, 22, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  39. ↑ WWE NXT TakeOver: Respect: October 7, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  40. ↑ NXT Women’s Champion Bayley vs. Sasha Banks (30-Minute WWE Iron Man Match) [online], WWE [dostęp 2016-02-02].
  41. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #172 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  42. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #173 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  43. ↑ WWE NXT TakeOver: London: December 16, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  44. ↑ WWE NXT: Feb. 10, 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  45. ↑ Bayley to defend against Asuka at TakeOver: Dallas [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-20].
  46. ↑ NXT TakeOver: Dallas. www.wwe.com, 2016-04-01. [dostęp 2016-04-02].
  47. ↑ NXT Women’s Championship. [dostęp 2016-04-02].
  48. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #197 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  49. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE NXT #201 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-08].
  50. ↑ The Boss gets backup from Bayley in Battleground tag team showdown, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  51. ↑ WWE NXT results, Aug. 20, 2016. wwe.com. [dostęp 2016-09-09].
  52. ↑ Raw results, Aug. 22, 2016. wwe.com. [dostęp 2016-09-09].
  53. ↑ Bayley vs. Charlotte: Raw, Sept. 5, 2016. wwe.com. [dostęp 2016-09-09].
  54. ↑ Anthony Benigno, Raw Women’s Champion Charlotte def. Sasha Banks and Bayley [online], 25 września 2016 [dostęp 2016-10-07].
  55. ↑ Bayley settles the score at Hell in a Cell, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  56. ↑ Team Raw Women win at Survivor Series in contentious fashion, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  57. ↑ WWE Raw results, Jan. 2, 2017: Goldberg’s return sparks tension as Royal Rumble Match looms, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  58. ↑ Could Bayley dethrone “The Queen of Pay-Per-View”?, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  59. ↑ WWE Raw results, Feb. 13, 2017: Bayley captures the Raw Women’s Championship, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  60. ↑ Questions still linger following Bayley’s Raw Women’s Title defense at WWE Fastlane, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  61. ↑ Did Bayley’s childhood dream come true on The Grandest Stage of Them All?, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  62. ↑ Alexa Bliss makes history as new Raw Women’s Champion, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  63. ↑ Alexa Bliss goes Extreme in title defense, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  64. ↑ WWE Raw results, July 24, 2017: Are Rollins and Ambrose poised to reignite their Shield alliance?, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  65. ↑ Bayley sustains shoulder injury on Raw, „WWE” [dostęp 2017-08-08] (ang.).
  66. ↑ WWE RAW Highlights 9/18: Bayley’s back and Roman Reigns roasts Cena [online], Pure Fandom, 20 września 2017 [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  67. ↑ WWE No Mercy 2017 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  68. ↑ WWE SURVIVOR SERIES REPORT: WHICH BRAND REIGNS SUPREME?, WERE THE BRANDS UNITED?, STATEMENTS ARE MADE, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-09-27].
  69. ↑ WWE RAW REPORT: INTERCONTINENTAL TITLE MATCH, NEW FACES IN THE WOMEN’S DIVISION, THAT YOUNGSTER KANE CONTINUES HIS PATH OF TERROR, JOE VERSUS BALOR, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-09-27].
  70. ↑ Full Royal Rumble 2018 results & photos [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  71. ↑ Ryan Dilbert, WWE Elimination Chamber 2018 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights [online], Bleacher Report [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  72. ↑ Full WrestleMania 34 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  73. ↑ WWE Raw results, March 26, 2018: John Cena antagonizes The Undertaker during No Disqualification Match against Kane [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  74. ↑ WWE Raw results, April 16, 2018: Superstar Shake-up concludes with titanic 10-man main event [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  75. ↑ WWE RAW REPORT: ROMAN OR BOB?, A HUGE ANNOUNCEMENT FROM STEPHANIE ABOUT THE WOMEN, NEW MATCHES FOR SUMMERSLAM, TAG TITLE MATCH, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-09-27].
  76. ↑ Full WWE Evolution results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  77. ↑ BROCK LESNAR VS. DANIEL BRYAN, CHARLOTTE FLAIR VS. RONDA ROUSEY, RAW VS. SMACKDOWN & MORE: COMPLETE WWE SURVIVOR SERIES 2018 PPV COVERAGE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-09-27].
  78. ↑ Royal Rumble 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  79. ↑ WWE Elimination Chamber 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  80. ↑ WWE Fastlane 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  81. ↑ Full WrestleMania 35 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  82. ↑ WWE Superstar Shake-up 2019 results: Full list of Superstars who moved to Raw and SmackDown LIVE [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  83. ↑ Reigns, Rollins & Ambrose triumph in The Shield’s Final Chapter WWE Network event [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  84. ↑ WWE Money in the Bank 2019 results: Bayley and The Beast reign supreme at Money in the Bank [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  85. ↑ WWE Stomping Grounds 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  86. ↑ WWE Extreme Rules 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  87. ↑ WWE SummerSlam 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  88. ↑ Bayley shocks the world with stunning attack on Becky Lynch [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  89. ↑ John J. September 4, 9/3 WWE Smackdown Live Results: Powell’s review of Ali vs. Elias and Chad Gable vs. Andrade in quarterfinal King of the Ring tournament matches [online], Pro Wrestling Dot Net, 3 września 2019 [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  90. ↑ WWE Clash of Champions 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  91. ↑ WWE Hell in a Cell 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  92. ↑ WWE Friday Night SmackDown results, Oct. 11, 2019: WWE Draft kicks off, new-look Bayley chops down Charlotte en route to major title shocker [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  93. ↑ 10/11 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of night one of the WWE Draft, Seth Rollins vs. Roman Reigns to determine which brand picks first, Charlotte Flair vs. Bayley for the Smackdown Women’s Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 11 października 2019 [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  94. ↑ Full Survivor Series 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  95. ↑ Royal Rumble 2020 results [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  96. ↑ Full WWE Super ShowDown 2020 results, videos, galleries and exclusives [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  97. ↑ 3/20 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of Rob Gronkowski’s appearance, Goldberg and Roman Reigns contract signing for WrestleMania 36, The Miz and John Morrison vs. Heavy Machinery in a non-title match [online], Pro Wrestling Dot Net, 20 marca 2020 [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  98. ↑ WrestleMania 36 results: Drew McIntyre conquers The Beast to claim the WWE Title [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  99. ↑ 2020 WWE Money in the Bank results, recap, grades: Shocking winners, great world title matches highlight show [online], CBSSports.com [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  100. ↑ WWE Backlash results, June 14, 2020: Randy Orton outlasts Edge in battle for wrestling superiority [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  101. ↑ The Horror Show at WWE Extreme Rules: AVAILABLE ON DEMAND on the WWE Network [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  102. ↑ Friday Night SmackDown results: July 31, 2020 [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  103. ↑ SummerSlam results and more, Aug. 23, 2020: Roman Reigns makes shocking return at SummerSlam [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  104. ↑ WWE Payback, August 30, 2020: Results, highlights and more [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  105. ↑ Friday Night SmackDown results: Sept. 4, 2020 [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  106. ↑ SmackDown results, September 11, 2020: Roman Reigns & Jey Uso’s win leads to tense moment for The Bloodline [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  107. ↑ Friday Night SmackDown results, Sept. 18, 2020: Roman Reigns stares down Jey Uso after Samoan Street Fight celebration [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  108. ↑ Daniel Van Boom, WWE Clash of Champions 2020: Results, full recap and analysis [online], CNET [dostęp 2020-09-29] (ang.).
  109. ↑ WWE Hell in a Cell 2020 results: The Viper returns to the top of the WWE food chain with hellacious victory [online], WWE [dostęp 2020-10-26] (ang.).
  110. ↑ Survivor Series 2020 results: The Undertaker lays The Deadman to rest with emotional Final Farewell at Survivor Series [online], WWE [dostęp 2020-12-22] (ang.).
  111. ↑ WWE Tribute to the Troops results [online], WWE [dostęp 2020-12-22] (ang.).
  112. ↑ SmackDown results, Dec. 18, 2020: Owens refuses to stay down in the face of Reigns’ pre-WWE TLC onslaught [online], WWE [dostęp 2020-12-22] (ang.).
  113. ↑ Jason Powell, WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Drew McIntyre vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Kevin Owens in a Last Man Standing match for the WWE Universal Championship, Sasha Banks vs. Carmella for the Smackdown Women’s Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 31 stycznia 2021 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  114. ↑ Jason Powell, WWE WrestleMania Backlash results: Powell’s live review of Roman Reigns vs. Cesaro for the WWE Universal Championship, Bobby Lashley vs. Drew McIntyre vs. Braun Strowman for the WWE Championship, Rhea Ripley vs. Asuka vs. Charlotte Flair for the Raw Women’s Championship, Bianca Belair vs. Bayley for the Smackdown Women’s Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 16 maja 2021 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  115. ↑ Jason Powell, WWE Hell in a Cell results: Powell’s live review of Bobby Lashley vs. Drew McIntyre in an HIAC match for the WWE Championship, Bianca Belair vs. Bayley in an HIAC match for the Smackdown Women’s Championship, Rhea Ripley vs. Charlotte Flair for the Raw Women’s Championship [online], Pro Wrestling Dot Net, 20 czerwca 2021 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  116. ↑ Bayley suffers injury and will be out approximately nine months [online], WWE [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  117. ↑ Jason Powell, WWE SummerSlam results: Powell’s review of Roman Reigns vs. Brock Lesnar in a Last Man Standing match for the Undisputed WWE Universal Championship, Bianca Belair vs. Becky Lynch for the Raw Women’s Title, The Usos vs. The Street Profits for the Undisputed WWE Tag Titles, Liv Morgan vs. Ronda Rousey for the Smackdown Women’s Title [online], Pro Wrestling Dot Net, 30 lipca 2022 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  118. ↑ a b Jason Powell, WWE Clash at the Castle results: McGuire’s review of Roman Reigns vs. Drew McIntyre for the Undisputed WWE Universal Championship, Gunther vs. Sheamus for the Intercontinental Title, Liv Morgan vs. Shayna Baszler for the Smackdown Women’s Title, Seth Rollins vs. Riddle, Bianca Belair, Asuka, and Alexa Bliss vs. Bayley, Iyo Sky, and Dakota Kai [online], Pro Wrestling Dot Net, 3 września 2022 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  119. ↑ Jason Powell, WWE Extreme Rules results: Powell’s review of Matt Riddle vs. Seth Rollins in a Fight Pit match with Daniel Cormier as special referee, Bianca Belair vs. Bayley in a ladder match for the Raw Women’s Title, Liv Morgan vs. Ronda Rousey in an Extreme Rules match for the Smackdown Women’s Title, Drew McIntyre vs. Karrion Kross in a strap match [online], Pro Wrestling Dot Net, 8 października 2022 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  120. ↑ Jason Powell, WWE Crown Jewel results: Powell’s live review of Roman Reigns vs. Logan Paul for the Undisputed WWE Universal Championship, Brock Lesnar vs. Bobby Lashley, Bianca Belair vs. Bayley in a Last Woman Standing match for the Raw Women’s Championship, Braun Strowman vs. Omos, Drew McIntyre vs. Karrion Kross in a cage match [online], Pro Wrestling Dot Net, 5 listopada 2022 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  121. ↑ Jason Powell, WWE Survivor Series WarGames results: Powell’s review of The Bloodline vs. Drew McIntyre, Kevin Owens, and The Brawling Brutes in a WarGames match, Bianca Belair, Becky Lynch, Asuka, Alexa Bliss, and Mia Yim vs. Rhea Ripley, Nikki Cross, and Damage CTRL in a WarGames match, Seth Rollins vs. Bobby Lashley vs. Austin Theory for the U.S. Title [online], Pro Wrestling Dot Net, 27 listopada 2022 [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  122. ↑ WWE 2K17 Roster – All Characters (Raw Superstars, SmackDown Superstars, NXT, Legends, Divas, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  123. ↑ WWE 2K18 Roster – All Superstars (Raw, SmackDown Live, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  124. ↑ WWE 2K19 Roster – All 252 Superstars (Raw, SmackDown Live, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  125. ↑ WWE 2K20 Roster – All Superstars Confirmed (Raw, SmackDown, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  126. ↑ WWE 2K Battlegrounds Roster – All Game Superstars Characters Confirmed (Raw, SmackDown, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  127. ↑ 2K, WWE 2K22 Full Roster List | Roster WWE 2K22 [online], WWE 2K22 | App Config [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  128. ↑ WWE 2K23 Roster: Full List of All Superstars, Legends & DLC [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  129. ↑ Sexy Star, la novena mejor de EUA según PWI, [w:] MedioTiempo [online], 3 listopada 2016 [dostęp 2016-11-05] (hiszp.).
  130. ↑ a b WWE Wrestler of the Year (So Far). Rolling Stone. [dostęp 2015-07-01].
  131. ↑ Dave Meltzer. January 25, 2016 Wrestling Observer Newsletter: 2015 Observer Awards Issue. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 13, January 25, 2016. ISSN 1083-9593. 
  132. ↑ Raw Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  133. ↑ SmackDown Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  134. ↑ WWE Women’s Tag Team Championship [online], WWE [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  135. ↑ PWTorch.com – JAMES’S WWE „NXT TAKEOVER: BROOKLYN” REPORT 8/22: Balor vs. Owens ladder match for NXT Title, epic Women’s match, Tag Titles, Samoa Joe, Liger, dignitaries in the crowd; Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2016-02-02].
  136. ↑ 411MANIA [online], Full List of Winners For The Bumpy Awards: The Undertaker, Edge and More [dostęp 2020-09-27] (ang.).
  137. ↑ a b 1/13 Zim’s WWE NXT Live Coverage: Battle Royal to determine Bayley’s next challenger for the NXT Women’s Championship, Dash and Dawson vs. The Ascension, plus Elias Sampson and Tommaso Ciampa in action – Pro Wrestling Dot Net [online], prowrestling.net [dostęp 2016-02-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
Inni
(„wolni agenci”)
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • Antione Frazier
  • Copeland Barbee
  • Coy Wanner
  • Dion Lennox
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Ezekiel Balogun
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jonah Niesenbaum
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Saquon Shugars
  • Tavion Heights
  • Thunder Keck
  • Tyriek Igwe
  • Tyson DuPont
  • Uriah Connors
  • Vincent Winey
  • Vlad Pavlenko
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Breanna Covington
  • Carlee Bright
  • Derrian Gobourne
  • Destinee Brown
  • Emma Maria Diaz
  • Kendal Grey
  • Kiyah Saint
  • Lainey Reid
  • Tamyra Mensah-Stock
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Producenci i Scenarzyści
Personel wykonawczy
Posiadaczki NXT Women’s Championship
2013–2019
2020–2029
Posiadaczki WWE Women’s Championship (od 2016)
2016–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bayley_(wrestlerka)&oldid=71827605”