Bażynowe Skały
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | Sudety Zachodnie, |
| Wysokość | 1033–1200 m n.p.m. |
Położenie na mapie Jeleniej Góry  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
 50°47′08,7″N 15°37′33,5″E/50,785750 15,625972 | |
Bażynowe Skały (niem. Ludersteine) – grupa granitowych skałek w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Bażynowe Skały położone są w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w środkowej części Karkonoszy, na północnym zboczu Śląskiego Grzbietu, na grzbiecie odchodzącym na północ od Śląskich Kamieni (Hutniczy Grzbiet), pomiędzy dolinami Sopotu i Czerwienia[1]. Leżą na wysokości 1033–1200 m n.p.m.[1]
Opis[edytuj | edytuj kod]
Tworzą długi ciąg granitowych skałek, rozrzuconych na długości 1,5 km i o wysokości kilku do kilkunastu metrów[1]. Jest ich około 20, ale sporo jest też luźnych bloków. Powoduje to, że granica między grupą skałek, skałką a blokiem jest płynna. W ostatnich latach Hutniczy Grzbiet zarasta lasem świerkowym i wiele skałek jest trudnych do znalezienia. Część skałek posiada własne nazwy (Lew, Maszkara, Pohucie, Rudnica, Wisząca), niektóre są nazywane zwyczajowo[2].
Skałki utworzone są z granitu karkonoskiego w odmianie porfirowatej i sporadycznie porfirowatej[1]. Można w nich obserwować wyraźne spękania biegnące w trzech kierunkach oraz nieregularnie (cios granitowy), „wietrzenie materacowe” w miejscach o dużym zagęszczeniu ciosu poziomego, nieliczne żyły aplitowe. Na niektórych skałkach występują kociołki wietrzeniowe. Wokół nich i poniżej leżą liczne bloki granitu.
Nazwa skałek pochodzi od rosnącej tu bażyny czarnej (Empetrum nigrum L.)[1].
Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]
Do 1945 roku skałki były pomnikiem przyrody, obecnie znajdują się one na obszarze Karkonoskiego Parku Narodowego[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Granicą Parku przechodzi szlak turystyczny[3]:
zielony szlak prowadzący z Przełęczy Karkonoskiej przez Czarny Kocioł Jagniątkowski, Śnieżne Kotły i schronisko „Pod Łabskim Szczytem” na Halę Szrenicką.
W pobliżu Bażynowych Skał jest położona Chatka AKT[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 39, 40. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Jerzy K. Bieńkowski, Krzysztof Pik, Petronimia Bażynowych Skał w Karkonoszach, cz. I [online], naszesudety.pl, 24 czerwca 2011 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-02].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-04-11].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-10-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo „Plan”, Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.