Błękit brylantowy FCF

Błękit brylantowy FCF
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C37H34N2Na2O9S3

Masa molowa

792,84 g/mol

Wygląd

zielonkawoniebieski proszek

Identyfikacja
Numer CAS

3844-45-9

PubChem

19700

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Błękit brylantowy FCF (E133) – organiczny związek chemiczny, syntetyczny, niebieski barwnik[1]. Błękit brylantowy FCF to barwnik żywności powszechnie stosowany w produkcji artykułów spożywczych. Zalicza się go do grupy dodatków do żywności o numerze E133[2]. Jego zadaniem jest zmiana oraz wzmocnienie barwy produktu. Występuje w większości produktów (napojach, słodyczach etc.) o niebieskim zabarwieniu.

Barwnik jest dopuszczony do obrotu w wielu krajach, z nielicznymi wyjątkami.

Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 12,5 mg/kg ciała[1].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Cukierki Smarties barwione błękitem brylantowym FCF (u góry) i barwnikiem naturalnym (na dole)
Wódka z syropem blue curaçao barwionym błękitem brylantowym FCF
Przemysł spożywczy

Żelatyna i produkty pochodne, groszek konserwowy, nabiał, płatki zbożowe, kasze, desery, kremy do wyrobów ciastkarskich, napoje[3] (głównie bezalkoholowe[3], ale także niektóre piwa[4]) oraz pastylki pudrowe (owocowe i miętowe).

Inne zastosowania

Pasty do zębów, kosmetyki, farby do włosów, dezodoranty[3].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Bardzo słabo wchłaniany i w większości wydalany z kałem w postaci niezmienionej[5].

Wygląd: ciemnoniebieski proszek[6]

Zapach: bez zapachu

Próg zapachu: nie dotyczy

pH: 6–7 (zawiesina 2%)

Gęstość nasypowa: 800 kg/m3

Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszczalny

Masa cząsteczkowa: 792,84

Stan skupienia: ciało stałe

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Może wywoływać astmę, pokrzywkę, katar sienny oraz reakcje alergiczne. Może spowodować nasilenie objawów nietolerancji salicylanów (np. aspiryny)[3].

Powinny unikać go osoby z zespołem jelita nadwrażliwego i innymi schorzeniami przewodu pokarmowego, osoby uczulone na salicylany[5].

Substancja nie jest klasyfikowana jako substancja kancerogenna u ludzi, a u zwierząt dowody te są ograniczone[7]. Według RTECS błękit brylantowy FCF wykazuje „niejednoznaczne działanie rakotwórcze”, jednak Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (agenda WHO) nie zaklasyfikowała tego barwnika jako czynnika rakotwórczego dla ludzi[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Food-Info.net: E133: Błękit brylantowy FCF. [dostęp 2010-09-27].
  2. Pubchem, Brilliant Blue FCF | C37H34N2Na2O9S3 – PubChem [online], pubchem.ncbi.nlm.nih.gov [dostęp 2017-06-26] (ang.).
  3. a b c d Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006, s. 336. ISBN 978-83-7243-529-3.
  4. Irlandzkie zielone. Browar Krajan. [dostęp 2016-01-19].
  5. a b EFSA Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to Food (ANS), Scientific Opinion on the re-evaluation of Brilliant Blue FCF (E 133) as a food additive, „EFSA Journal”, 8 (11), 2010, n/a–n/a, DOI10.2903/j.efsa.2010.1853, ISSN 1831-4732 [dostęp 2017-06-26] (ang.).
  6. Brenntag, Karta charakterystyki, 26 czerwca 2017.
  7. a b Pubchem, Brilliant Blue FCF | C37H34N2Na2O9S3 – PubChem [online], pubchem.ncbi.nlm.nih.gov [dostęp 2017-06-26] (ang.).