Atanazy (Mironescu)
| Alexandru Mironescu | |
| Metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1856 |
| Data i miejsce śmierci | 9 października 1931 |
| Miejsce pochówku | |
| Metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego | |
| Okres sprawowania | 1909–1911 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | 1895 |
| Diakonat | 1879 |
| Prezbiterat | 1879 |
| Nominacja biskupia | 27 czerwca 1895 |
| Chirotonia biskupia | 5 lutego 1897 |
| Data konsekracji | 5 lutego 1897 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator |
Atanazy, imię świeckie Alexandru Mironescu (ur. 12 sierpnia 1856 w Trohan, zm. 9 października 1931 w Bukareszcie) – rumuński biskup prawosławny, w latach 1909–1911 metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne im. metropolity mołdawskiego Beniamina w Socoli w 1877, zaś dwa lata później został wyświęcony na kapłana i skierowany do pracy duszpasterskiej w rodzinnej miejscowości. Był duchownym żonatym, jednak po dwóch latach małżeństwa jego żona zmarła. Podjął wówczas studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Bukareszteńskiego. W 1886 obronił doktorat z teologii na uniwersytecie w Czerniowcach[1]. Następnie przez rok wykładał w seminarium duchownym w Bukareszcie, zaś od 1887 do 1897 był profesorem teologii moralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Bukareszteńskiego[1].
27 stycznia 1895 został nominowany na biskupa pomocniczego archieparchii bukareszteńskiej z tytułem biskupa Krajowej. Przed chirotonią złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Cernica, przyjmując imię zakonne Atanazy. Jego chirotonia biskupia odbyła się 5 lutego 1895. W marcu 1898 został ordynariuszem eparchii Râmnic[1].
5 lutego 1909 został wybrany na metropolitę-zwierzchnika Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego. Na urzędzie pozostał przez dwa lata, po czym zrezygnował z katedry i osiadł w monasterze Cernica. W tymże klasztorze został pochowany[1].
Autor artykułów poświęconych historii Cerkwi oraz teologii pastoralnej i moralnej, był także autorem przekładów tekstów z tej tematyki[1]. W 1909 został członkiem honorowym Akademii Rumuńskiej[1].