Aszur-dugul

Aszur-dugul (akad. Aššur-dugul, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane ^maš-šur-du-gul, tłum. „Spójrz na Aszura!”)^[2] – wczesny, słabo znany król Asyrii (koniec XVIII w. p.n.e.), samozwaniec, znany jedynie ze wzmianki w Asyryjskiej liście królów. Jego rządy przypadają na okres wielkiego zamętu i chaosu w historii Asyrii wywołanego upadkiem amoryckiej dynastii założonej przez Szamszi-Adada I (1814-1782 p.n.e.).

Asyryjska lista królów czyni z Aszur-dugula następcę Iszme-Dagana I (1781-1741? p.n.e.), syna Szamszi-Adada I i przypisuje mu sześcioletni okres sprawowania rządów^[1][3][4]. Podkreśla ona również jego brak związku z dotychczasową dynastią rządzącą nazywając go „synem nikogo, bez prawa do tronu” (dumu la ma-ma-na la en ^gišgu.za)^[1][3]. Wiadomo też, iż po wstąpieniu na tron musiał walczyć z sześcioma innymi pretendentami do tronu, również nazywanymi „synami nikogo”^[1][3][4]. Jak dotychczas nie odnaleziono żadnych należących do niego inskrypcji^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Åkerman K., Aššur-dugul, w: Radner K. (red.), The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/I (A), 1998, s. 179-180.
• Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
• Grayson A.K., Assyrian Royal Inscriptions, tom I (From the Beginning to Ashur-resha-ishi I), seria Records of the Ancient Near East (RANE), Otto Harrassowitz, Wiesbaden 1972.
• Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.