Astana Qazaqstan Team

Astana Qazaqstan Team
	Informacje
Dyscyplina	Kolarstwo szosowe
Dywizje	UCI ProTeams (2007-2014); UCI WorldTeams (2015-);
Kody UCI	AST (2007-2020), APT (2021), AST (2022-),
Kraje	Szwajcaria (2007); Luksemburg (2008); Kazachstan (2009-);
Data powstania	2007
Sezony	18 (w 2024)
Oficjalna strona	Oficjalna strona
	Kierownictwo
Dyrektor generalny	Aleksandr Winokurow
Dyrektorzy sportowi	Aleksandr Szefier (2007-); Dmitrij Siedun (2010-); Giuseppe Martinelli (2010-); Gorazd Štangelj (2012-2016); Dmitrij Fofonow (2013-); Stefano Zanini (2013-); Siergiej Jakowlew (2013-2019); Paolo Slongo (2014-2016); Bruno Cenghialta (2017-); Lars Michaelsen (2017-2019);
	Nazwy
2007-2020	Astana
2021	Astana-Premier Tech
2022-	Astana Qazaqstan Team
	Aktualne sezony
Skład drużyny	29
Zwycięstwa	4
	Dokumentacja

Astana Qazaqstan Team (Kod UCI: AST) – kazachska (w 2007 szwajcarska, a w 2008 luksemburska) zawodowa grupa kolarska założona w 2007, występująca w dywizji UCI WorldTeams.

Obecny skład (2022)[edytuj | edytuj kod]

Skład drużyny 2022
Imię i nazwisko	Data urodzenia	Państwo	Poprzednia grupa
Leonardo Basso	25 grudnia 1993	Włochy
Samuele Battistella	14 listopada 1998	Włochy	NTT Pro Cycling (2020)
Manuele Boaro	12 marca 1987	Włochy	Bahrain-Merida (2018)
Gleb Brusienski	18 kwietnia 2000	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2020)
Valerio Conti	30 marca 1993	Włochy	UAE Team Emirates (2021)
Stefan de Bod	17 listopada 1996	Południowa Afryka	NTT Pro Cycling (2020)
David de la Cruz	6 maja 1989	Hiszpania	UAE Team Emirates (2021)
Joe Dombrowski	12 maja 1991	Stany Zjednoczone	UAE Team Emirates (2021)
Jewgienij Fiodorow	16 lutego 2000	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2020)
Fabio Felline	29 marca 1990	Włochy	Trek-Segafredo (2019)
Michele Gazzoli (1 stycznia 2022–10 sierpnia 2022)	4 marca 1999	Włochy	Colpack-Ballan (2021)
Jewgienij Gidicz	19 maja 1996	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2017)
Dmitrij Gruzdiew	13 marca 1986	Kazachstan	Ulan (2008)
Sebastián Henao (1 stycznia 2022–31 lipca 2022)	5 sierpnia 1993	Kolumbia	Ineos Grenadiers (2021)
Miguel Ángel López	4 lutego 1994	Kolumbia	Movistar Team (2021)
Aleksiej Łucenko	7 września 1992	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Davide Martinelli	31 maja 1993	Włochy	Deceuninck-Quick Step (2019)
Gianni Moscon	20 kwietnia 1994	Włochy	Ineos Grenadiers (2021)
Jurij Natarow	28 grudnia 1996	Kazachstan	Astana City (2018)
Antonio Nibali	23 września 1992	Włochy	Trek-Segafredo (2021)
Vincenzo Nibali	14 listopada 1984	Włochy	Trek-Segafredo (2021)
Nurbergen Nurłychasym	25 marca 2000	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2021)
Wadim Pronski	4 czerwca 1998	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2019)
Alaksandr Rabuszenka	12 października 1995	Białoruś	UAE Team Emirates (2021)
Javier Romo	6 stycznia 1999	Hiszpania	Baqué Ideus BH (2020)
Harold Tejada	27 kwietnia 1997	Kolumbia	Medellín (2019)
Simone Velasco	2 grudnia 1995	Włochy	Gazprom-RusVelo (2021)
Artiom Zacharow	27 października 1991	Kazachstan	Seven Rivers (2015)
Andriej Zejc	14 grudnia 1986	Kazachstan	BikeExchange (2021)
Christian Scaroni (28 lipca 2022–31 grudnia 2022)	16 października 1997	Włochy	Gazprom-RusVelo (2022)
Igor Czżan (1 sierpnia 2022–31 grudnia 2022, stażysta)	2 października 1999	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2021)
Gleb Syrica (1 sierpnia 2022–31 grudnia 2022, stażysta)	14 kwietnia 2000	Rosja	Lokosphinx (2022)

Źródło: UCI

Przypis: Leonardo Basso

W 2007 roku Liberty Seguros wycofał się ze sponsorowania ekipy kolarskiej, która okazała się zamieszana w jedną z największych afer dopingowych w kolarstwie, tzw. Operación Puerto. Licencję grupy oraz kolarzy przejęły kazachskie konsorcja, które zmieniły nazwę na „Astana”, na cześć stolicy Kazachstanu. Włodarze Astany chcieli stworzyć grupę, która będzie oparta na kazachskich kolarzach oraz na kilku gwiazdach światowego formatu. Zadanie zebrania odpowiedniej ekipy powierzyli sławnemu wówczas kazachskiemu kolarzowi Aleksandrowi Winokurowowi, który miał być największą gwiazdą ekipy. Astana nie próżnowała i zatrudniła m.in. Andreasa Klödena i Paolo Savoldelliego. Obaj zawodnicy poszukiwali ekip, w których mogli startować, ze względu na wycofanie się sponsorów z finansowania grup zamieszanych w doping (T-Mobile i Discovery Channel). Razem z Winokurowem stanowili trzon Astany na sezon 2007, wspierali ich także tacy doświadczeni kolarze jak Matthias Kessler (zwycięzca etapu Tour de France) czy dwukrotny mistrz Szwajcarii Grégory Rast. Resztę składu stanowili zawodnicy z Kazachstanu oraz krajów byłego ZSRR, wśród których najbardziej wyróżniali się Andriej Kaszeczkin czy Siergiej Iwanow. Astana w debiutanckim sezonie nie osiągnęła wielkich sukcesów. Zwyciężała tylko w wyścigach o niewielkiej renomie. Za największy sukces ekipy można uznać 3. miejsce Eddiego Mazzoleni w Giro d’Italia.

Sukcesy w 2007[edytuj | edytuj kod]

Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Maksim Iglinski
Mistrz Luksemburga w wyścigu ze startu wspólnego: Benoît Joachim
1. miejsce, klasyfikacja generalna Tirreno-Adriático: Andreas Klöden
1. miejsce, Prolog (ITT) Tour de Romandie: Paolo Savoldelli
1. miejsce, 20. etap (ITT) Giro d’Italia: Paolo Savoldelli
1. miejsce, 3. (ITT) i 7. etap Critérium du Dauphiné Libéré: Aleksandr Winokurow
1. miejsce, 5. etap Critérium du Dauphiné Libéré: Antonio Colom
1. miejsce, 6. etap Critérium du Dauphiné Libéré: Maksim Iglinski
1. miejsce, klasyfikacja punktowa Critérium du Dauphiné Libéré: Aleksandr Winokurow
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Critérium du Dauphiné Libéré
1. miejsce, 13. (ITT) i 15. etap Tour de France: Aleksandr Winokurow
2. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Paolo Savoldelli
3. miejsce, klasyfikacja generalna Tirreno-Adriático: Aleksandr Winokurow
3. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Andriej Kaszeczkin
3. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Eddy Mazzoleni
3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné Libéré: Andriej Kaszeczkin

2008[edytuj | edytuj kod]

Ten rok miał być sprawdzianem dla Astany, która zamierzała wygrać większość kluczowych wyścigów. W wyniku zamieszania dopingowego ekipę opuściło kilku kolarzy, między innymi architekt drużyny Aleksandr Winokurow i Andriej Kaszeczkin. Z innych powodów odszedł Paolo Savoldelli. Ekipa została wzmocniona kilkoma kolarzami z grupy Discovery, takimi jak Levi Leipheimer, Alberto Contador czy Władimir Gusiew wraz z dyrektorem sportowym tej ekipy Johanem Bruyneelem. Ekipa była w stanie odnieść sukcesy, jakie stawiali przed nimi właściciele. Media komentowały wzmocnienia Astany jako zbieraninę dopingowiczów lub kolarzy, którzy odeszli z drużyn zamieszanych w afery dopingowe. W wyniku tego organizatorzy Tour de France nie zaprosili kolarzy tej ekipy do wzięcia udziału w Wielkiej Pętli. Astana mimo tego wystartowała w pozostałych wyścigach. Największymi sukcesami były zwycięstwa Contadora w Vuelta a España oraz Giro d’Italia.

Sukcesy w 2008[edytuj | edytuj kod]

Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Asan Bazajew
Mistrz Litwy w wyścigu ze startu wspólnego: Tomas Vaitkus
Mistrz Rosji w wyścigu ze startu wspólnego: Siergiej Iwanow
Mistrz Kazachstanu w jeździe indywidualnej na czas: Andriej Mizurow
Mistrz Portugalii w jeździe indywidualnej na czas: Sérgio Paulinho
Mistrz Rosji w jeździe indywidualnej na czas: Władimir Gusiew
1. miejsce, 1. i 6. (ITT) etap Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja generalna Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
1. miejsce, 1. etap Tour de Romandie: Maksim Iglinski
1. miejsce, 3. etap (ITT) Tour de Romandie: Andreas Klöden
1. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Andreas Klöden
1. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Volta Ciclista a Catalunya
1. miejsce, Prolog (ITT) Critérium du Dauphiné: Levi Leipheimer
1. miejsce, klasyfikacja górska Tour de Suisse: Maksim Iglinski
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Tour de Suisse
1. miejsce, 5. (ITT) i 20. (ITT) etap Vuelta a España: Levi Leipheimer
1. miejsce, 13. i 14. etap Vuelta a España: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja generalna Vuelta a España: Alberto Contador
2. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Suisse: Andreas Klöden
3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Levi Leipheimer

2009[edytuj | edytuj kod]

Astana opromieniona sukcesami doprowadziła do zmian kadrowych. Do ekipy dołączył Haimar Zubeldia oraz wielokrotny zwycięzca Tour de France Lance Armstrong. Z tym ostatnim wiązano wielkie nadzieje, że będzie w stanie pomóc Astanie i odnieść swój kolejny (dla ekipy pierwszy) triumf we Francji. Przyjście Armstronga spowodowało konflikt pomiędzy Contadorem a szefami ekipy, gdyż Hiszpan obawiał się, że straci pozycję kolarza numer 1 w grupie oraz że to Armstrong będzie liderem na przyszłą Wielką Pętlę. W wyniku przyjaznych wypowiedzi Amerykanina oraz jasnej opinii dyrektora sportowego, kto będzie liderem w wyścigach, Alberto zadeklarował pozostanie w ekipie i walkę o najwyższe cele. Astana zaczęła sezon przeciętnie, jednak ciągle jej kolarze byli stawiani wśród faworytów Giro, a także innych wielkich tourów. Kryzys światowy także zaczął dotykać sponsorów kolarskich, w tym także Astany, zaczęło brakować pieniędzy na gaże dla kolarzy. W trakcie 7 etapu Giro zawodnicy grupy Astana postanowili zaprotestować w związku z zaległymi pensjami, które nie są wypłacane przez sponsorów ekipy. Kolarze zakryli napis nazwy drużyny na swoich koszulkach. W proteście nie wziął udziału Kazach Andriej Ziejc. Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI) wyznaczyła ostateczny termin na uregulowanie zadłużeń. Jeśli do 31 maja sytuacja by się nie zmieniła, UCI zmuszone byłoby zawiesić kazachską ekipę. (W Giro d’Italia najwyższe z drużyny 6. miejsce zajął Levi Leipheimer natomiast 12. miejsce Lance Armstrong (był to jego debiut na włoskim tourze)) Termin został wydłużony przez Unię o kilka dni, ekipa przedstawiła wystarczające zabezpieczenia, aby móc wystartować w wyścigu dookoła Luksemburga. Na tym tourze 2 miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Andreas Klöden. Nadal nad Astaną wisiało widmo bankructwa, sponsorzy kazachscy deklarowały sprzedaż grupy. Kilka konsorcjów europejskich i amerykańskich przedstawiło oferty zakupu drużyny. Jednak nie było to konieczne, ponieważ pieniądze wyłożył kazachstański rząd. Wypłacono kolarzom zaległe pensje i Astana mogła spokojnie wrócić do walki o zwycięstwo we Francji. Wynik na Wielkiej Pętli był znakomity – wygrana Contadora, zajęcie 3 miejsca przez Lance Armstronga oraz szóstego przez Andreasa Klödena. Do tego dorzucili jeszcze zwycięstwo w klasyfikacji drużynowej. Po imprezie we Francji nastąpił rozłam w ekipie. Lance Armstrong, niezadowolony z tego, że nie był liderem ekipy, postanowił odejść i stworzyć własną grupę kolarską. Wraz z nim odeszli Klöden, Leipheimer, Zubeldia, Horner, Brajkovič, Popowycz, Paulinho, Vaitkus, Rast, Rubeira oraz Murawjow, tworząc podwaliny dla nowej ekipy kolarskiej RadioShack. Takie masowe odejście, oprócz prywatnych ambicji Lance’a Armstronga, było spowodowane powrotem do ekipy Aleksandra Winokurowa, który od razu popadł w konflikt z Johanem Bruyneelem. Winokurow miał zostać jeżdżącym dyrektorem sportowym, co nie spodobało się Belgowi, który zadeklarował odejście do ekipy Amerykanina. Kazachom udało się zatrzymać czwórkę Hiszpanów ze zwycięzcą Tour de France, a także wszystkich Kazachów. W wyścigu dookoła Hiszpanii Astana zawiodła zajmując tylko 3. miejsce w klasyfikacji drużynowej, a żaden z ich zawodników nie znalazł się w pierwszej dziesiątce.

Sukcesy w 2009[edytuj | edytuj kod]

Mistrz Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas: Alberto Contador
Mistrz Słowenii w jeździe indywidualnej na czas: Janez Brajkovič
1. miejsce, 1. (ITT) i 6. etap Paryż-Nicea: Alberto Contador
1. miejsce, 5. etap (ITT) Tirreno-Adriático: Andreas Klöden
1. miejsce, 3. i 6. (ITT) etap Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja generalna Vuelta al País Vasco: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja sprinterska Tour de Romandie: Grégory Rast
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Giro d’Italia
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Volta Ciclista a Catalunya
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Critérium du Dauphiné
1. miejsce, 5. etap (TTT) Tour de France
1. miejsce, 15. i 18. (ITT) etap Tour de France: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Tour de France
1. miejsce, UCI ProTour: Alberto Contador
3. miejsce, klasyfikacja generalna Tirreno-Adriático: Andreas Klöden
3. miejsce, klasyfikacja generalna Volta Ciclista a Catalunya: Haimar Zubeldia
3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
3. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Lance Armstrong
4. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Levi Leipheimer
6. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Andreas Klöden
9. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Lance Armstrong

2010[edytuj | edytuj kod]

W ekipie po odejściu większości kluczowych kolarzy liderem pozostał nadal Alberto Contador. Natomiast do niego dołączył Aleksandr Winokurow, który miał także pełnić obowiązki dyrektora sportowego, a także mieć pod kontrolą transfery. Do pozostałych kolarzy ekipy działacze Astany ściągnęli zwycięzcę Tour de France Hiszpana Óscara Pereiro jeżdżącego poprzednio w Caisse d'Epargne. Do składu dołączeni zostali także solidni kolarze, tacy jak: David de la Fuente (poprzednio Saunier Duval), Enrico Gasparotto (Lampre) czy Josep Jufre (Saunier Duval).

Sukcesy w 2010[edytuj | edytuj kod]

Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Maksim Gurow
Mistrz Słowenii w wyścigu ze startu wspólnego: Gorazd Stangelj
1. miejsce, 4. etap Paris-Nice: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja generalna Paris-Nice: Alberto Contador
1. miejsce, 5. etap Tirreno-Adriático: Enrico Gasparotto
1. miejsce, Liège-Bastogne-Liège: Aleksandr Winokurow
1. miejsce, Prolog (ITT) i 6. etap Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
1. miejsce, 5. etap Critérium du Dauphiné: Daniel Navarro
1. miejsce, klasyfikacja punktowa Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
1. miejsce, 13. etap Tour de France: Aleksandr Winokurow
1. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de France: Alberto Contador
1. miejsce, klasyfikacja punktowa Tour de Pologne: Allan Davis
2. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Alberto Contador
2. miejsce, Clásica de San Sebastián: Aleksandr Winokurow
3. miejsce, Amstel Gold Race: Enrico Gasparotto
3. miejsce, La Flèche Wallonne: Alberto Contador
6. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Aleksandr Winokurow

2011[edytuj | edytuj kod]

Z zespołu odszedł Alberto Contador, a także m.in.: Navarro, Noval i de la Fuente. Zdecydowanym liderem został Aleksandr Winokurow, a do ekipy dołączyli m.in.: Roman Kreuziger, Fredrik Kessiakoff, Robert Kišerlovski i Rémy Di Grégorio.

Sukcesy w 2011[edytuj | edytuj kod]

Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Andriej Mizurow
1. miejsce, 7. etap Paris-Nice: Rémy Di Grégorio
1. miejsce, 3. etap Vuelta Ciclista al País Vasco: Aleksandr Winokurow
1. miejsce, 3. etap Tour de Romandie: Aleksandr Winokurow
1. miejsce, 19. etap Giro d’Italia: Paolo Tiralongo
1. miejsce, klasyfikacja młodzieżowa Giro d’Italia: Roman Kreuziger
1. miejsce, klasyfikacja drużynowa Giro d’Italia
3. miejsce, klasyfikacja generalna Tour de Romandie: Aleksandr Winokurow
3. miejsce, klasyfikacja generalna Critérium du Dauphiné: Aleksandr Winokurow
6. miejsce, klasyfikacja generalna Giro d’Italia: Roman Kreuziger

2015[edytuj | edytuj kod]

Skład[edytuj | edytuj kod]

Skład drużyny 2015
Imię i nazwisko	Data urodzenia	Państwo	Poprzednia grupa
Valerio Agnoli	6 stycznia 1985	Włochy
Fabio Aru	3 lipca 1990	Włochy
Maksat Ajazbajew	27 stycznia 1992	Kazachstan	Astana Continental (2014)
Lars Boom	30 grudnia 1985	Holandia	Belkin (2014)
Borut Božič	8 sierpnia 1980	Słowenia	Vacansoleil-DCM (2011)
Dario Cataldo	17 marca 1985	Włochy	Sky (2014)
Laurens De Vreese	29 września 1988	Belgia	Wanty-Groupe Gobert (2014)
Aleksandr Djaczenko (1 stycznia 2009–30 września 2015)	17 października 1983	Kazachstan	Ulan (2008)
Daniił Fominych	28 sierpnia 1991	Kazachstan	Astana Continental (2013)
Jakob Fuglsang	22 marca 1985	Dania	RadioShack-Nissan (2012)
Andrij Hriwko	7 sierpnia 1983	Ukraina	ISD (2009)
Dmitrij Gruzdiew	13 marca 1986	Kazachstan	Ulan (2008)
Andrea Guardini	12 czerwca 1989	Włochy	Farnese Vini-Selle Italia (2012)
Arman Kamyszew	14 marca 1991	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Tanel Kangert	11 marca 1987	Estonia	EC Saint-Étienne Loire (2010)
Bachtijar Kożatajew	28 marca 1992	Kazachstan	Astana Continental (2014)
Mikel Landa	13 grudnia 1989	Hiszpania	Euskaltel Euskadi (2013)
Miguel Ángel López	4 lutego 1994	Kolumbia	Lotería de Boyacá (2014)
Aleksiej Łucenko	7 września 1992	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Davide Malacarne	11 lipca 1987	Włochy	Team Europcar (2014)
Vincenzo Nibali	14 listopada 1984	Włochy	Liquigas-Cannondale (2012)
Diego Rosa	27 marca 1989	Włochy	Androni Giocattoli-Venezuela (2014)
Luis León Sánchez	24 listopada 1983	Hiszpania	Caja Rural-Seguros RGA (2014)
Michele Scarponi	25 września 1979	Włochy	Lampre-Merida (2013)
Rein Taaramäe	24 kwietnia 1987	Estonia	Cofidis, Solutions Crédits (2014)
Paolo Tiralongo	8 lipca 1977	Włochy	Lampre-NGC (2009)
Rusłan Tleubajew	3 lipca 1987	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Alessandro Vanotti	16 września 1980	Włochy	Liquigas-Cannondale (2012)
Lieuwe Westra	11 września 1982	Holandia	Vacansoleil-DCM (2013)
Andriej Zejc	14 grudnia 1986	Kazachstan	Capec (2005)

Źródło: UCI

Przypis: Valerio Agnoli

2016[edytuj | edytuj kod]

Skład[edytuj | edytuj kod]

Skład drużyny 2016
Imię i nazwisko	Data urodzenia	Państwo	Poprzednia grupa
Valerio Agnoli	6 stycznia 1985	Włochy
Fabio Aru	3 lipca 1990	Włochy
Maksat Ajazbajew	27 stycznia 1992	Kazachstan	Astana Continental (2014)
Lars Boom	30 grudnia 1985	Holandia	Belkin (2014)
Eros Capecchi	13 czerwca 1986	Włochy	Movistar Team (2015)
Dario Cataldo	17 marca 1985	Włochy	Sky (2014)
Laurens De Vreese	29 września 1988	Belgia	Wanty-Groupe Gobert (2014)
Daniił Fominych	28 sierpnia 1991	Kazachstan	Astana Continental (2013)
Jakob Fuglsang	22 marca 1985	Dania	RadioShack-Nissan (2012)
Andrij Hriwko	7 sierpnia 1983	Ukraina	ISD (2009)
Dmitrij Gruzdiew	13 marca 1986	Kazachstan	Ulan (2008)
Andrea Guardini	12 czerwca 1989	Włochy	Farnese Vini-Selle Italia (2012)
Arman Kamyszew	14 marca 1991	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Tanel Kangert	11 marca 1987	Estonia	EC Saint-Étienne Loire (2010)
Bachtijar Kożatajew	28 marca 1992	Kazachstan	Astana Continental (2014)
Miguel Ángel López	4 lutego 1994	Kolumbia	Lotería de Boyacá (2014)
Aleksiej Łucenko	7 września 1992	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Davide Malacarne	11 lipca 1987	Włochy	Team Europcar (2014)
Vincenzo Nibali	14 listopada 1984	Włochy	Liquigas-Cannondale (2012)
Dias Omierzakow (5 lutego 2016–31 grudnia 2016)	13 lipca 1992	Kazachstan
Diego Rosa	27 marca 1989	Włochy	Androni Giocattoli-Venezuela (2014)
Luis León Sánchez	24 listopada 1983	Hiszpania	Caja Rural-Seguros RGA (2014)
Michele Scarponi	25 września 1979	Włochy	Lampre-Merida (2013)
Gatis Smukulis	15 kwietnia 1987	Łotwa	Katusha (2015)
Paolo Tiralongo	8 lipca 1977	Włochy	Lampre-NGC (2009)
Rusłan Tleubajew	3 lipca 1987	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Alessandro Vanotti	16 września 1980	Włochy	Liquigas-Cannondale (2012)
Lieuwe Westra	11 września 1982	Holandia	Vacansoleil-DCM (2013)
Artiom Zacharow (10 lutego 2016–31 grudnia 2022)	27 października 1991	Kazachstan	Seven Rivers (2015)
Andriej Zejc	14 grudnia 1986	Kazachstan	Capec (2005)
Żandos Biżygitow (1 sierpnia 2016–31 grudnia 2016, stażysta)	10 czerwca 1991	Kazachstan	Vino 4-ever SKO (2016)
Nurbołat Kulimbietow (1 sierpnia 2016–31 grudnia 2016, stażysta)	9 maja 1992	Kazachstan

Źródło: UCI

Przypis: Valerio Agnoli

Zwycięstwa[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa
Data	Wyścig	Państwo	Kategoria	Zwycięzca
23 stycznia 2016	Tour de San Luis, 6. etap	Argentyna	2.1	Miguel Ángel López
13 lutego 2016	La Méditerranéenne, 3. etap	Hiszpania	2.1	Andrij Hriwko
14 lutego 2016	La Méditerranéenne, klasyfikacja generalna	Hiszpania	2.1	Andrij Hriwko
18 lutego 2016	Volta ao Algarve, 2. etap	Portugalia	2.1	Luis León Sánchez
19 lutego 2016	Tour of Oman, 4. etap	Oman	2.HC	Vincenzo Nibali
21 lutego 2016	Tour of Oman, klasyfikacja generalna	Oman	2.HC	Vincenzo Nibali
24 lutego 2016	Tour de Langkawi, 1. etap	Malezja	2.HC	Andrea Guardini
27 lutego 2016	Tour de Langkawi, 4. etap	Malezja	2.HC	Miguel Ángel López
28 lutego 2016	Tour de Langkawi, 5. etap	Malezja	2.HC	Andrea Guardini
1 marca 2016	Tour de Langkawi, 7. etap	Malezja	2.HC	Andrea Guardini
2 marca 2016	Tour de Langkawi, 8. etap	Malezja	2.HC	Andrea Guardini
11 marca 2016	Paryż-Nicea, 5. etap	Francja	2.UWT	Aleksiej Łucenko
31 marca 2016	Classic Brugge-De Panne, klasyfikacja generalna	Belgia	2.HC	Lieuwe Westra
4 kwietnia 2016	Vuelta al País Vasco, 1. etap	Hiszpania	2.UWT	Luis León Sánchez
8 kwietnia 2016	Vuelta al País Vasco, 5. etap	Hiszpania	2.UWT	Diego Rosa
19 kwietnia 2016	Tour of the Alps, 1. etap	Włochy	2.HC	Astana
21 kwietnia 2016	Tour of the Alps, 3. etap	Włochy	2.HC	Tanel Kangert
22 kwietnia 2016	Tour of the Alps, 4. etap	Włochy	2.HC	Mikel Landa
27 maja 2016	Giro d'Italia, 19. etap	Włochy	2.UWT	Vincenzo Nibali
29 maja 2016	Giro d'Italia, klasyfikacja generalna	Włochy	2.UWT	Vincenzo Nibali
8 czerwca 2016	Critérium du Dauphiné, 3. etap	Francja	2.UWT	Fabio Aru
19 czerwca 2016	Tour de Suisse, klasyfikacja generalna	Szwajcaria	2.UWT	Miguel Ángel López
22 czerwca 2016	Mistrzostwa Kazachstanu – jazda indywidualna na czas	Kazachstan	CN	Dmitrij Gruzdiew
22 czerwca 2016	Mistrzostwa Łotwy – jazda indywidualna na czas	Łotwa	CN	Gatis Smukulis
26 czerwca 2016	Mistrzostwa Kazachstanu – start wspólny	Kazachstan	CN	Arman Kamyszew
26 czerwca 2016	Mistrzostwa Łotwy – start wspólny	Łotwa	CN	Gatis Smukulis
3 sierpnia 2016	Vuelta a Burgos, 2. etap	Hiszpania	2.HC	Astana

2017[edytuj | edytuj kod]

Skład[edytuj | edytuj kod]

Skład drużyny 2017
Imię i nazwisko	Data urodzenia	Państwo	Poprzednia grupa
Fabio Aru	3 lipca 1990	Włochy
Pello Bilbao	25 lutego 1990	Hiszpania	Caja Rural-Seguros RGA (2016)
Żandos Biżygitow	10 czerwca 1991	Kazachstan	Vino 4-ever SKO (2016)
Matti Breschel	31 sierpnia 1984	Dania	Cannondale-Drapac (2016)
Dario Cataldo	17 marca 1985	Włochy	Sky (2014)
Siergiej Czerniecki	9 kwietnia 1990	Rosja	Katusha (2016)
Laurens De Vreese	29 września 1988	Belgia	Wanty-Groupe Gobert (2014)
Daniił Fominych	28 sierpnia 1991	Kazachstan	Astana Continental (2013)
Jakob Fuglsang	22 marca 1985	Dania	RadioShack-Nissan (2012)
Oscar Gatto	1 stycznia 1985	Włochy	Tinkoff (2016)
Andrij Hriwko	7 sierpnia 1983	Ukraina	ISD (2009)
Dmitrij Gruzdiew	13 marca 1986	Kazachstan	Ulan (2008)
Jesper Hansen	23 października 1990	Dania	Tinkoff (2016)
Arman Kamyszew	14 marca 1991	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Tanel Kangert	11 marca 1987	Estonia	EC Saint-Étienne Loire (2010)
Truls Engen Korsæth	16 września 1993	Norwegia	Joker Byggtorget (2016)
Bachtijar Kożatajew	28 marca 1992	Kazachstan	Astana Continental (2014)
Miguel Ángel López	4 lutego 1994	Kolumbia	Lotería de Boyacá (2014)
Aleksiej Łucenko	7 września 1992	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Riccardo Minali	19 kwietnia 1995	Włochy	Colpack (2016)
Moreno Moser	25 grudnia 1990	Włochy	Cannondale-Drapac (2016)
Luis León Sánchez	24 listopada 1983	Hiszpania	Caja Rural-Seguros RGA (2014)
Michele Scarponi (1 stycznia 2014–22 kwietnia 2017, Przypis)	25 września 1979	Włochy	Lampre-Merida (2013)
Nikita Stalnow	14 września 1991	Kazachstan	Astana City (2016)
Paolo Tiralongo	8 lipca 1977	Włochy	Lampre-NGC (2009)
Rusłan Tleubajew	3 lipca 1987	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Michael Valgren	7 lutego 1992	Dania	Tinkoff (2016)
Artiom Zacharow	27 października 1991	Kazachstan	Seven Rivers (2015)
Andriej Zejc	14 grudnia 1986	Kazachstan	Capec (2005)
Jewgienij Gidicz (1 sierpnia 2017–31 grudnia 2017, stażysta)	19 maja 1996	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2017)
Karl Patrick Lauk (1 sierpnia 2017–31 grudnia 2017, stażysta)	9 stycznia 1997	Estonia	Pro Immo Nicolas Roux (2017)

Źródło: UCI

Przypis: Fabio Aru
Przypis: Karl Patrick Lauk, śmierć na treningu

Zwycięstwa[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa
Data	Wyścig	Państwo	Kategoria	Zwycięzca
17 kwietnia 2017	Tour of the Alps, 1. etap	Austria	2.HC	Michele Scarponi
9 czerwca 2017	Critérium du Dauphiné, 6. etap	Francja	2.UWT	Jakob Fuglsang
11 czerwca 2017	Critérium du Dauphiné, 8. etap	Francja	2.UWT	Jakob Fuglsang
11 czerwca 2017	Critérium du Dauphiné, klasyfikacja generalna	Francja	2.UWT	Jakob Fuglsang
21 czerwca 2017	Mistrzostwa Kazachstanu – jazda indywidualna na czas	Kazachstan	CN	Żandos Biżygitow
25 czerwca 2017	Mistrzostwa Kazachstanu – start wspólny	Kazachstan	CN	Artiom Zacharow
25 czerwca 2017	Mistrzostwa Włoch – start wspólny	Włochy	CN	Fabio Aru
2 lipca 2017	Österreich-Rundfahrt, prolog	Austria	2.1	Oscar Gatto
5 lipca 2017	Tour de France, 5. etap	Francja	2.UWT	Fabio Aru
6 lipca 2017	Österreich-Rundfahrt, 4. etap	Austria	2.1	Miguel Ángel López
5 sierpnia 2017	Vuelta a Burgos, 5. etap	Hiszpania	2.HC	Miguel Ángel López
23 sierpnia 2017	Vuelta a España, 5. etap	Hiszpania	2.UWT	Aleksiej Łucenko
30 sierpnia 2017	Vuelta a España, 11. etap	Hiszpania	2.UWT	Miguel Ángel López
3 września 2017	Vuelta a España, 15. etap	Hiszpania	2.UWT	Miguel Ángel López
30 września 2017	Tour of Almaty, 1. etap	Kazachstan	2.1	Aleksiej Łucenko
1 października 2017	Tour of Almaty, 2. etap	Kazachstan	2.1	Jakob Fuglsang
1 października 2017	Gran Premio Bruno Beghelli	Włochy	1.HC	Luis León Sánchez
1 października 2017	Tour of Almaty, klasyfikacja generalna	Kazachstan	2.1	Aleksiej Łucenko

2018[edytuj | edytuj kod]

Skład[edytuj | edytuj kod]

Skład drużyny 2018
Imię i nazwisko	Data urodzenia	Państwo	Poprzednia grupa
Pello Bilbao	25 lutego 1990	Hiszpania
Żandos Biżygitow	10 czerwca 1991	Kazachstan	Vino 4-ever SKO (2016)
Dario Cataldo	17 marca 1985	Włochy	Sky (2014)
Magnus Cort Nielsen	16 stycznia 1993	Dania	Orica-Scott (2017)
Laurens De Vreese	29 września 1988	Belgia	Wanty-Groupe Gobert (2014)
Daniił Fominych	28 sierpnia 1991	Kazachstan	Astana Continental (2013)
Omar Fraile	17 lipca 1990	Hiszpania	Dimension Data (2017)
Jakob Fuglsang	22 marca 1985	Dania	RadioShack-Nissan (2012)
Oscar Gatto	1 stycznia 1985	Włochy	Tinkoff (2016)
Jewgienij Gidicz	19 maja 1996	Kazachstan	Vino-Astana Motors (2017)
Dmitrij Gruzdiew	13 marca 1986	Kazachstan	Ulan (2008)
Jesper Hansen	23 października 1990	Dania	Tinkoff (2016)
Jan Hirt	21 stycznia 1991	Czechy	CCC Sprandi Polkowice (2017)
Hugo Houle	27 września 1990	Kanada	AG2R La Mondiale (2017)
Tanel Kangert	11 marca 1987	Estonia	EC Saint-Étienne Loire (2010)
Truls Engen Korsæth (1 stycznia 2017–18 września 2018, Przypis)	16 września 1993	Norwegia	Joker Byggtorget (2016)
Bachtijar Kożatajew	28 marca 1992	Kazachstan	Astana Continental (2014)
Miguel Ángel López	4 lutego 1994	Kolumbia	Lotería de Boyacá (2014)
Riccardo Minali	19 kwietnia 1995	Włochy	Colpack (2016)
Moreno Moser	25 grudnia 1990	Włochy	Cannondale-Drapac (2016)
Luis León Sánchez	24 listopada 1983	Hiszpania	Caja Rural-Seguros RGA (2014)
Nikita Stalnow	14 września 1991	Kazachstan	Astana City (2016)
Rusłan Tleubajew	3 lipca 1987	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Michael Valgren	7 lutego 1992	Dania	Tinkoff (2016)
Davide Villella	27 czerwca 1991	Włochy	Cannondale-Drapac (2017)
Andriej Zejc	14 grudnia 1986	Kazachstan	Capec (2005)
Siergiej Czerniecki	9 kwietnia 1990	Rosja	Katusha (2016)
Aleksiej Łucenko	7 września 1992	Kazachstan	Astana Continental (2012)
Andrij Hriwko	7 sierpnia 1983	Ukraina	ISD (2009)
Jonas Gregaard (1 sierpnia 2018–31 grudnia 2018, stażysta)	30 lipca 1996	Dania	Riwal CeramicSpeed (2018)

Źródło: UCI

Przypis: Pello Bilbao
Przypis: Jonas Gregaard, koniec kariery

Zwycięstwa[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa
Data	Wyścig	Państwo	Kategoria	Zwycięzca
10 lutego 2018	Vuelta a Murcia	Hiszpania	1.1	Luis León Sánchez
16 lutego 2018	Tour of Oman, 4. etap	Oman	2.HC	Magnus Cort Nielsen
17 lutego 2018	Tour of Oman, 5. etap	Oman	2.HC	Miguel Ángel López
18 lutego 2018	Tour of Oman, klasyfikacja generalna	Oman	2.HC	Aleksiej Łucenko
24 lutego 2018	Omloop Het Nieuwsblad	Belgia	1.UWT	Michael Valgren^[1]
19 marca 2018	Tour de Langkawi, 2. etap	Malezja	2.HC	Riccardo Minali
21 marca 2018	Tour de Langkawi, 4. etap	Malezja	2.HC	Riccardo Minali
15 kwietnia 2018	Amstel Gold Race	Holandia	1.UWT	Michael Valgren
16 kwietnia 2018	Tour of the Alps, 1. etap	Włochy	2.HC	Pello Bilbao
17 kwietnia 2018	Tour of the Alps, 2. etap	Włochy	2.HC	Miguel Ángel López
19 kwietnia 2018	Tour of the Alps, 4. etap	Włochy	2.HC	Luis León Sánchez
25 kwietnia 2018	Tour de Romandie, 1. etap	Szwajcaria	2.UWT	Omar Fraile
28 kwietnia 2018	Tour de Romandie, 4. etap	Szwajcaria	2.UWT	Jakob Fuglsang
4 maja 2018	Tour de Yorkshire, 2. etap	Wielka Brytania	2.1	Magnus Cort Nielsen
9 czerwca 2018	Critérium du Dauphiné, 6. etap	Francja	2.UWT	Pello Bilbao
12 lipca 2018	Österreich-Rundfahrt, 6. etap	Austria	2.1	Aleksiej Łucenko
21 lipca 2018	Tour de France, 14. etap	Francja	2.UWT	Omar Fraile
22 lipca 2018	Tour de France, 15. etap	Francja	2.UWT	Magnus Cort Nielsen
9 sierpnia 2018	Vuelta a Burgos, 3. etap	Hiszpania	2.HC	Miguel Ángel López
17 sierpnia 2018	Benelux Tour, 5. etap	Belgia	2.UWT	Magnus Cort Nielsen