Arystobul z Paneas

Arystobul z Paneas (poł. II wieku p.n.e.) – hellenistyczny filozof żydowski tworzący w języku greckim, działający na dworze Lagidów w Aleksandrii.

Tworzył na dworze Ptolemeusza VI Filometora, któremu zadedykował swoje dzieło, mające formę apologii judaizmu skierowanej do Hellenów. Według późniejszej tradycji miał być potomkiem rodu kapłańskiego i nauczycielem młodego króla[1]. Z pracy Arystobula zachowały się jedynie fragmenty, cytowane w pismach Klemensa Aleksandryjskiego i Euzebiusza z Cezarei[2]. Arystobul dowodził w niej starożytności religii żydowskiej, powołując się na rzekome cytaty z twórczości Linosa, Homera i Hezjoda. Twierdził, że cała myśl grecka ma swoje korzenie w judaizmie, a Orfeusz, Pitagoras, Sokrates i Platon korzystali z pism Mojżesza[1]. Komentując wydarzenia opisane w Pięcioksięgu, m.in. opis siedmiu dni stworzenia świata czy zantropomorfizowane opisy działania Jahwe, posługiwał się alegoryczną metodą interpretacji tekstu[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Anna Świderkówna: Bogowie zeszli z Olimpu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008, s. 259-263. ISBN 978-83-01-15488-2.
  2. The Routledge Encyclopedia of Ancient Mediterranean Religions. New York: Routledge, 2016, s. 91. ISBN 978-0-415-83197-0. (ang.).
  3. Watson E Mills, Roger Aubrey Bullard: Mercer Dictionary of the Bible. Macon: Mercer University Press, 1997, s. 62-63. ISBN 978-0-86554-373-7. OCLC 613917443. (ang.).