Aryskotraci
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | 11 grudnia 1970 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania | 78 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | Phil Harris |
| Muzyka | |
| Montaż | Tom Acosta |
| Produkcja | |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja | |
| Budżet | 4 mln USD |
| Przychody brutto | 37,7 mln USD |
| Strona internetowa | |
.jpg)
Aryskotraci (ang. The Aristocats) – amerykański film animowany z 1970 roku w reżyserii Wolfganga Reithermana i wytwórni Walt Disney Productions[1]. Film ten uważa się za ostatni, który został zaaprobowany przez Walta Disneya (który zmarł w 1966 roku, kiedy film był jeszcze we wczesnym etapie produkcji). The Aristocats był po raz pierwszy wyświetlony w kinach 11 grudnia 1970 roku przez Buena Vista Distribution Company. Tytuł filmu jest rodzajem kalamburu nawiązującego do słów arystokraci i kot.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Akcja filmu toczy się w 1910 w Paryżu[2]. Bogata dama Adelajda jest właścicielką kotki Duchessa i trójki kociąt: Marie, Toulouse’a i Berlioza. Pewnego dnia sprowadza do domu zaprzyjaźnionego adwokata Georges Hautecourta, by spisać testament, według którego całą jej fortunę odziedziczyć mają jej koty, a dopiero po ich śmierci majątek i dom mają przypaść jej mało inteligentnemu kamerdynerowi, Edgarowi. Ten, dowiedziawszy się o zapisie testamentu, usypia koty i porzuca je na wsi, wcześniej umykając dwóm psom – Napoleonowi i Lafayette’owi[3].
Kocia rodzina poznaje Tomasza O’Malleya, kocura wagabundę żyjącego na własny rachunek, który jest zauroczony Duchessą z wzajemnością. Postanawia pomóc jej i kociętom wrócić do właścicielki zamartwiającą się ich nieobecnością. Tymczasem o intrydze Edgara dowiadują się klacz powozowa Frou Frou i zaprzyjaźniona z kotami mysz Roquefort. Edgar obawia się zdemaskowania, jako że porwanie kotów zostało odnotowane w gazetach i planuje wrócić tam, gdzie zostawił koty, by pozbyć się ewentualnych dowodów. Koty w drodze do domu spotyka wiele przygód[3].
Tomasz podczas ratowania Marie z rwącej rzeki zostaje porwany przez prąd wody. Ratują go dwie brytyjskie gęsi Abigail i Agatha, które są na wakacjach i kierują się do Paryża, by spotkać z ich wujem Waldim. Gdy wszyscy tam docierają, spotykają się z pijanym Waldim przy Le Petit Cafe, gdzie miał zostać przeznaczony na pieczeń. Gęsi odchodzą w swoją stronę[3].
Tej samej nocy, po kolejnej walce z Napoleonem i Lafayettem, którzy zrobili łóżka i inne rzeczy z rzeczy, Edgar ucieka ze swoimi rzeczami, eliminując w ten sposób wszelkie dowody swojego występku[3].
Tomasz, widząc zmęczenie kociąt, decyduje się przenocować je i ich matkę w swoim mieszkaniu. Z wizytą do Tomasza przybyli także jego znajomi koci muzycy – Scat-kot, chiński Shun Gon, angielski Hit-katt, włoski Peppo i rosyjski Billy Boss. Prezentują Duchessie i kociętom muzykę swingową, co się rozwija w imprezę na część alei. Gdy kocięta idą spać, Tomasz wyznaje miłość Duchessie i chęć wspólnego życia. Duchessa niechętnie odmawia, głównie z powodu lojalności wobec Adelajdy. Podsłuchujące kocięta są również rozczarowane, gdyż Tomasz chce zostać ich ojcem[3].
Edgar świętuje sukces, lecz jego radość mija, gdy Tomasz odprowadza Duchessę z kociętami pod dom Adelajdy. Edgar nie chce dopuścić do spotkania kotów z Adelajdą, dlatego je więzi. Roquefort dostaje od nich informacje, by wezwał na pomoc Tomasza. Roquefort znajduje Tomasza, który każe mu wezwać zespół Scat-kota. Edgar z kolei dzwoni po ciężarówkę i chce wysłać kocią rodzinę do Timbuktu. Z pomocą przychodzi Tomasz i Frou Frou. Roquefort w porę przybywa z przyjaciółmi Tomasza i w wyniku ich działań to Edgar zostaje wysłany do Timbuktu, a koty wracają do domu. Tomasz zostaje partnerem życiowym Duchessy i zamieszkuje z nią i kociętami u Adelajdy, która postanowiła założyć fundację dla bezdomnych kotów z Paryża[3].
Obsada głosowa[edytuj | edytuj kod]
| Postać | Wersja oryginalna[1] | Wersja polska |
|---|---|---|
| Tomasz O’Malley[a] | Phil Harris | Andrzej Zieliński |
| Duchessa | Eva Gabor (dialogi) | Karina Szafrańska |
| Robie Lester (śpiew) | ||
| Edgar | Roddy Maude-Roxby | Andrzej Tomecki |
| Toulouse | Gary Dubin | Dominik Koniusz |
| Marie | Louise English | Dominika Sell |
| Berlioz | Dean Clark | Agnieszka Para |
| Roquefort | Sterling Holloway | Jacek Jarosz |
| Madame Adelajda Bonfamille | Hermione Baddeley | Aleksandra Koncewicz |
| Scat-kot | Scatman Crothers | Marian Opania |
| Shun Gon | Paul Winchell | Jacek Czyż |
| Hit-katt | Lord Tim Hudson | brak danych |
| Peppo | Vito Scotti | |
| Billy Boss | Thurl Ravenscroft | Mariusz Leszczyński |
| Frou-Frou | Nancy Kulp (dialogi) | Anna Apostolakis |
| Ruth Buzzi (śpiew) | ||
| Napoleon | Pat Buttram | Włodzimierz Bednarski |
| Lafayette | George Lindsey | Andrzej Arciszewski |
| Abigail Gęgacz | Monica Evans | Joanna Wizmur |
| Amelia Gęgacz | Carole Shelley | brak danych |
| Wujek Waldi | Bill Thompson | Andrzej Arciszewski |
| Georges Hautecourt | Charles Lane | Mieczysław Gajda |
| mleczarz | Peter Renaday | brak danych |
| kucharz Le Petit Cafe | Jerzy Mazur | |
| tragarz #1 | brak danych | |
| tragarz #2 | Mariusz Leszczyński | |
| Opracowanie: Studio Opracowań Filmów w Warszawie – na zlecenie Disney Character Voices Reżyseria: Miriam Aleksandrowicz
| ||
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pełne imię: Abraham Marceli Józef Filip Feliks Tomasz O’Malley (w oryginalnej wersji brzmi ono Abraham de Lacy Giuseppe Casey Thomas O’Malley).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grant 1993 ↓, s. 274.
- ↑ 1994-film-05-017.jpg [online], Filmopedia [dostęp 2022-11-16] (pol.).
- ↑ a b c d e f Grant 1993 ↓, s. 275.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
John Grant: The Encyclopedia of Walt Disney’s Animated Characters. Nowy Jork: Harper & Row Publihsers, 1993. ISBN 0-06-015777-1. [dostęp 2023-05-25]. (ang.).f
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Plakat filmu
- Aryskotraci w bazie IMDb (ang.)
- Aryskotraci w bazie Filmweb
