Artyleria samobieżna
Artyleria samobieżna – rodzaj artylerii wyposażonej w działa samobieżne.
Artylerię samobieżną cechuje duża ruchliwość i zdolność poruszania się w terenie trudno dostępnym. Wchodzi w skład związków taktycznych ogólnowojskowych, zmechanizowanych przede wszystkim pancernych. W zależności od typu działa artylerię samobieżną można podzielić na polową (wsparcia), przeciwpancerną i przeciwlotniczą (służącą do zwalczania samolotów lecących na małych i średnich wysokościach). W natarciu artyleria samobieżna wspiera piechotę i czołgi, w obronie wzmacnia obronę przeciwpancerną i towarzyszy kontratakującej piechocie i czołgom.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 26. ISBN 83-11-06229-3.
- Mała Encyklopedia Wojskowa, tom I (A-J), Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967.