Arnold Eucken

Arnold Eucken

Arnold Eucken ok. 1905 r.
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1884 Jena
Data i miejsce śmierci	16 czerwca 1950 Seeon-Seebruck
Zawód, zajęcie	fizykochemik
Multimedia w Wikimedia Commons

Arnold Eucken (ur. 3 lipca 1884 w Jenie, zm. 16 czerwca 1950 w Seebruck nad jeziorem Chiemsee)^[1] – niemiecki fizykochemik.

Był synem pisarza Rudolfa Euckena oraz bratem ekonomisty Waltera Euckena^{[potrzebny przypis]}. Studia odbywał w Kilonii, Jenie i Berlinie. W 1906 r. uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy pt. Der stationäre Zustand zwischen polarisierten Wasserstoffelektroden, przygotowanej pod kierunkiem Walthera Nernsta. Habilitował się w 1911 r. na podstawie pracy pt. Über die Temperaturabhängigkeit der Wärmeleitfähigkeit fester Nichtmetalle. W 1915 r. otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego na wrocławskiej Königliche Technische Hochschule, zaś w 1930 r. został profesorem na Uniwersytecie w Getyndze jako następca Gustawa Tammanna^[1]. Na jego zaproszenie do Getyngi przyjechał w 1931 r. Edward Teller, który pracował tam z Jamesem Franckiem i Herthą Sponer. Współpracował też z Rudolfem Suhrmannem^{[potrzebny przypis]}. Jednym z jego ostatnich doktorantów był Manfred Eigen, późniejszy laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii^[1].

Zajmował się chemią fizyczną i techniczną. Koncentrował się na cieple właściwym (pojemności cieplnej właściwej) przy niskich temperaturach, strukturą cieczy, elektrolitami, fizyce molekularnej, deuterze (wodorze ciężkim) i ciężkiej wodzie, kinetyką chemiczną, katalizą, inżynierią chemiczną oraz technologiami chemicznymi^{[potrzebny przypis]}.

W 1929 r. został członkiem Akademii Nauk w Getyndze, a w 1932 r. członkiem Leopoldiny^[1].

Dzieła:

• Grundriss der Physikalischen Chemie^[1], Lipsk 1922 („Zarys chemii fizycznej”).
• Lehrbuch der Chemischen Physik^[1], Lipsk 1930 („Słownik chemii fizycznej”).
• wraz z Rudolfem Suhrmannem, Physikalisch - Chemische Praktikumaufgaben, Lipsk 1928 („Fizykochemiczne zadania praktyczne”).

W 1931 r. ożenił się z Fritzi Brausewetter; mieli 4 dzieci^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]