Arkadiusz Kawęcki

Arkadiusz Kawęcki
Ilustracja
prof. dr inż. Arkadiusz Kawęcki (1929-2023)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1929
Ostrówki

Data i miejsce śmierci

zm. 7 czerwca 2023
Szczecin

Profesor nauk rolniczych
Specjalność: zootechnika
Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Doktorat

1959

Profesura

1989

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Rolnicza w Szczecinie

Stanowisko

profesor

Rektor
Uczelnia

Akademia Rolnicza w Szczecinie

Okres spraw.

1996–1999

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka Honorowa Gryfa Zachodniopomorskiego Odznaka honorowa „Zasłużony dla Rolnictwa”
Obraz w sali Senatu Uczelni

Arkadiusz Marian Kawęcki (ur. 16 sierpnia 1929 w Ostrówkach[1], zm. 7 czerwca 2023[2][3] w Szczecinie) – polski profesor nauk rolniczych w zakresie zootechniki, nauczyciel akademicki

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Arkadiusz Kawęcki ukończył studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w 1954 z dyplomem magistra inżyniera zootechniki. W latach 1954-1958 odbył studia doktoranckie w Akademii Rolniczej im. Timiriazeva w Moskwie. W 1958 został doktorem nauk przyrodniczych[1]. Od 1959 zatrudniony w Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie kolejno jako adiunkt, docent i profesor. Był organizatorem, twórcą i kierownikiem Katedry Ogólnej Hodowli Zwierząt, a następnie Katedry Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt (1967-1999), następnie dyrektorem Instytutu Hodowli i Technologii Produkcji Zwierzęcej (1969-1983) na Wydziale Zootechnicznym (obecnie Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt). W 1989 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk rolniczych[4].

W latach 1996–1999 pełnił funkcję rektora Akademii Rolniczej w Szczecinie[5], a wcześniej przez trzy kadencje (1969-1972, 1971-1975, 1978-1981) – prorektora ds. Badań i Rozwoju Uczelni. W latach 1987–1990 był prodziekanem Wydziału Zootechnicznego. W latach 1961–1999 był członkiem Senatu Uczelni.

Tematyka badawcza zespołu prof. Kawęckiego obejmowała wzrost i rozwój zwierząt pod wpływem substancji czynnych, genetykę populacji i genetykę molekularną. Realizował projekty badawcze finansowane centralnie, które dotyczyły bieżących problemów praktycznych, m.in. nowych ras bydła, polimorfizmu genetycznego trzody chlewnej, doskonalenia mięsności owiec – przy ścisłej współpracy z ośrodkami hodowlanymi. Dorobek publikacyjny obejmuje 174 pozycje, w tym 62 oryginalne prace twórcze oraz 5 skryptów i przewodników metodycznych. Wypromował 8 doktorów, 105 magistrów, recenzował 16 prac doktorskich, 3 prac habilitacyjnych, 5 ocen dorobku na tytuł profesora, a ponadto wiele recenzji wydawniczych[1].

Był członkiem Komisji Genetyki Zwierząt przy Komitecie Nauk Zootechnicznych Polskiej Akademii Nauk. Przewodniczył Radzie Nadzorczej Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, należał do Wojewódzkiej Komisji Ochrony Przyrody oraz Wojewódzkiej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko. Był członkiem Rady Naukowo-Społecznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcze Szczecińskie” (2007-2009)[6].

Odznaczenia i nagrody[1][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]