Arkadij Worobjow

Arkadij Worobjow
Аркадий Воробьёв
Data i miejsce urodzenia

3 października 1924
Mordowo

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 2012
Moskwa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Melbourne 1956 podnoszenie ciężarów
(waga półciężka)
złoto Rzym 1960 podnoszenie ciężarów
(waga półciężka)
brąz Helsinki 1952 podnoszenie ciężarów
(waga lekkociężka)
Mistrzostwa świata
złoto Sztokholm 1953 waga lekkociężka
złoto Wiedeń 1954 waga półciężka
złoto Monachium 1955 waga półciężka
złoto Teheran 1957 waga półciężka
złoto Sztokholm 1958 waga półciężka
srebro Paryż 1950 waga lekkociężka
srebro Warszawa 1959 waga półciężka
brąz Wiedeń 1961 waga półciężka
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Przyjaźni Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru” Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal Żukowa Medal jubileuszowy „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „65-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran pracy” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Srebrny Order Olimpijski Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Arkadij Nikitycz Worobjow (ros. Аркадий Никитич Воробьёв; ur. 3 października 1924 w Mordowie, zm. 22 grudnia 2012 w Moskwie[1]) – radziecki sztangista, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Startował w wadze lekkociężkiej (do 82,5 kg) oraz półciężkiej (do 90 kg). Pierwszy sukces osiągnął w 1950 roku, kiedy zdobył srebrny medal w wadze lekkociężkiej na mistrzostwach świata w Paryżu. W zawodach tych rozdzielił na podium Stanleya Stanczyka z USA i Egipcjanina Arabiego Awadiego. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach zdobył brązowy medal w tej samej kategorii, ulegając tylko swemu rodakowi, Trofimowi Łomakinowi i Stanczykowi. W 1953 roku zwyciężył na mistrzostwach świata w Sztokholmie, pokonując Łomakina i Stanczyka.

Od 1954 roku startował w wadze półciężkiej. Już na mistrzostwach świata w Wiedniu zwyciężył z wynikiem 460 kg, ustanawiając nowy rekord świata. Złote medale zdobywał także na trzech kolejnych edycjach tej imprezy: MŚ w Monachium (1955), MŚ w Teheranie (1957) i MŚ w Sztokholmie (1958). W międzyczasie wystartował na igrzyskach olimpijskich w Melbourne, gdzie także zwyciężył, poprawiając jednocześnie własny rekord świata wynikiem 462,5 kg. Pozostałe miejsca na podium zajęli Amerykanin Dave Sheppard i Francuz Jean Debuf, obaj z wyraźną stratą (Sheppard – 20 kg, Debuf – 37,5 kg). Podczas mistrzostw świata w Warszawie w 1959 roku pierwszy raz od sześciu lat nie zwyciężył. Zajął tam drugie miejsce, rozdzielając Louisa Martina z Wielkiej Brytanii i Polaka Czesława Białasa. Na igrzyskach w Rzymie w 1960 roku Worobjow ponownie był najlepszy, po raz kolejny poprawił też rekord świata, tym razem podnosząc 472,5 kg. Na podium stanęli też Łomakin i Martin, ze startą odpowiednio 15 kg i 27,5 kg. Ostatni sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Wiedniu w 1961 roku, gdzie zajął trzecie miejsce, plasując się za Polakiem Ireneuszem Palińskim i Louisem Martinem.

Worobjow wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Europy w tym złote na ME w Paryżu (1950), ME w Sztokholmie (1953), ME w Wiedniu (1954), ME w Monachium (1955) i ME w Sztokholmie (1958), srebrny na ME w Warszawie (1959) i brązowy podczas ME w Wiedniu (1961)[2]. Wielokrotnie bił rekordy świata.

Ukończył medycynę. W czasie II wojny światowej służył w wojsku, po jej zakończeniu rozminowywał port w Odessie.

Starty olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Helsinki 1952
  • kategoria do 82,5 kilogramów – brąz
Melbourne 1956
  • kategoria do 90 kilogramów – złoto
Rzym 1960
  • kategoria do 90 kilogramów – złoto

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Olympic Weightlifting Champion Vorobiev Dies. rian.ru, 2012-12-24. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  2. Profil na Chidlovski.net (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]