Aram Hakopian

Aram Hakopian
Արամ Հակոբյան
Pełne imię i nazwisko

Aram Chaczaturowicz Hakopian

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1979
Erywań

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–1997 CSKA Erywań 3 (0)
1997 Pjunik Erywań 15 (1)
1998–1999 Dwin Artaszat 24 (5)
1999–2000 Cement/Araks Ararat 56 (12)
2000–2002 Araks/Spartak Erywań 56 (35)
2002 Stal Ałczewsk 5 (1)
2003 Bananc Erywań 27 (21)
2004–2005 Stal Ałczewsk 15 (2)
2004 Stal Dnieprodzierżyńsk (wyp.) 1 (0)
2004 Metałurh Donieck (wyp.) 0 (0)
2004–2005 → Stal Dnieprodzierżyńsk(wyp.) 14 (0)
2005–2008 Bananc Erywań 66 (41)
2006–2007 Illicziwec Mariupol (wyp.) 11 (0)
2008 Wołga Uljanowsk (wyp.) 1 (0)
2008 Uliss Erywań 12 (1)
2009–2010 Impuls Diliżan 23 (8)
2012 Alaszkert Erywań 0 (0)
W sumie: 329 (127)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
199?–200?  Armenia U-21 13 (2)
2000–2007  Armenia 16 (1)
W sumie: 29 (3)
  1. Aktualne na: 24.06.2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 24.06.2016.

Aram Chaczaturowicz Hakopian, orm. Արամ Խաչատուրի Հակոբյան, ros. Арам Хачатурович Акопян, Aram Chaczaturowicz Akopian (ur. 15 sierpnia 1979 w Erywaniu, Armeńska SRR) – ormiański piłkarz, grający na pozycji napastnika.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1996 rozpoczął karierę piłkarską w klubie wojskowym CSKA Erywań, skąd w 1997 trafił do Pjunika Erywań. W 1998 razem z młodszym bratem Arą został piłkarzem Dwinu Artaszat. Latem 1999 przeszedł do Cementu Ararat, który później nazywał się Araks Ararat, a w 2000 przeniósł swoją siedzibę do stolicy, a po roku przyjął nazwę Spartak Erywań. W lipcu 2000 wyjechał do Ukrainy, gdzie występował w drugoligowej Stali Ałczewsk, ale już w sierpniu opuścił Ukrainę i wrócił do Spartaka Erywań, który po fuzji w 2003 otrzymał nazwę Bananc Erywań. W grudniu powrócił do Ukrainy, gdzie był na testach z bratem w Metałurhu Donieck[1], ale został piłkarzem Stali Ałczewsk. W czerwcu 2004 został wypożyczony do farm-klubu Stali Dnieprodzierżyńsk. W lipcu 2004 trafił do Metałurha Donieck, ale po 4 meczach w drużynie rezerw postanowił dalej grac dla Stali Dnieprodzierżyńsk. Latem 2005 wrócił do Bananca Erywań. Na początku 2007 został wypożyczony na pół roku do ukraińskiego Illicziwca Mariupol[2], a na początku 2008 na pół roku do rosyjskiej Wołgi Uljanowsk. Latem 2008 odszedł do Ulissu Erywań. Na początku 2009 podpisał kontrakt z pierwszoligowym Impulsem Diliżan, z którym zdobył awans do Premier-ligi. Na początku 2010 doznał kontuzji i potem nie potrafił wrócić w pełni do zdrowia. W 2011 ogłosił o zakończeniu kariery piłkarza[3], ale na początku 2012 został piłkarzem reaktywowanego Alaszkertu Erywań[4]. Jednak nie rozegrał żadnego meczu i zakończył karierę piłkarza.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Najpierw był powoływany do młodzieżowej reprezentacji Armenii. 2 lutego 2000 zadebiutował w seniorskiej kadrze w wygranym 2:1 meczu z Mołdawią.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Spartak Erywań
Bananc Erywań
  • wicemistrz Armenii: 2003, 2006, 2007
  • brązowy medalista Mistrzostw Armenii: 2005
  • finalista Pucharu Armenii: 2003
  • finalista Superpucharu Armenii: 2005
Impuls Diliżan

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • piłkarz roku w Armenii: 2005
  • król strzelców Mistrzostw Armenii: 2006
  • najlepszy strzelec klubu Bananc Erywań w Mistrzostwach Armenii: 62 gole

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]