Antony Flew

Antony Flew
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1923
Londyn, Wielka Brytania

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 2010
Reading

Zawód, zajęcie

filozof
publicysta

Alma Mater

St John’s College w Oksfordzie
School of Oriental and African Studies

Antony Flew (ur. 11 lutego 1923[1] w Londynie, zm. 8 kwietnia 2010[1] w Reading) − angielski filozof. Znany od wielu dziesięcioleci jako czołowy ateista, pod koniec życia odrzucił ateizm i określił się jako deista, konkretnie opowiedział się za Bogiem Arystotelesa. Jednocześnie jednak uznał chrześcijaństwo za godne oczywistego szacunku i czci[2].

Pierwotnie jeden z największych krytyków religii, w tym głównie chrześcijaństwa. Z pozycji ateizmu semantycznego głosił, że wszystkie wypowiedzi na temat Boga jako niesprawdzalne empirycznie są pozbawione sensu. Zdaniem Flewa istnienie na świecie zła czyni fałszywym pogląd o istnieniu dobrego, wszechmocnego i wszechwiedzącego Boga. Krytykował pogląd o możliwości życia po śmierci oraz idee zmartwychwstania.

Od roku 2001 krążyły plotki o tym, że Flew porzucił ateizm. Zaprzeczył on wówczas tym pogłoskom na stronie Secular Web[3]. Pełne przedstawienie swoich zrewidowanych poglądów na istnienie Boga ogłosił w wywiadzie udzielonym w roku 2004 czasopismu „Philosophia Christi”[4], w którym mimo wszystko wyraża m.in. nadzieję i wiarę w brak istnienia życia po śmierci oraz niewiarę w zmartwychwstanie Jezusa jako historyczny fakt.

Wokół jego ostatniego dzieła There is a God: How the World's Most Notorious Atheist Changed His Mind (wyd. polskie Bóg istnieje), napisanego z udziałem Roya Abrahama Varghese'a, narosło wiele kontrowersji. Niektórzy uważają, że nie był on w ogóle autorem tej książki, a prawdziwymi autorami są Roy Varhese i Bob Hoster[5]. Aby uciąć te teorie spiskowe, Flew oficjalnie ogłosił, że treści tam zawarte odzwierciedlają wiernie jego stanowisko.

Oprócz ateizmu, Flew jest znany z wybitnego wkładu w dziedziny epistemologii oraz logiki. Jego słynne naświetlenie sofizmatu pt. żaden prawdziwy Szkot (c. 1975) stanowi swoisty współczesny klasyk tych dyscyplin.

Anthony Flew miał sympatie konserwatywne i libertariańskie. Był wiceprezydentem Conservative Monday Club oraz wiceprezydentem Western Goals Institute[6]. Publikował m.in. w Jorunal of Libertarian Studies. Został nagrodzony przez amerykańską fundację libertariańską Mises Intitute Nagrodą Schlarbauma za „wybitne życiowe osiągnięcia na rzecz wolności”[7].

Prace[edytuj | edytuj kod]

  • Logic and Language, (A. Flew ed.), Basil Blackwell, Oxford (1951)
  • A New Approach to Psychical Research, Watts & Co.. London (1953)
  • Essays in conceptual analysis, (A. Flew ed.), London (1956)
  • Hume's Philosophy of Belief: a study of his First Inquiry, Routledge Kegan Paul, (1961)
  • God and Philosophy, Harcourt Brace and World, (1966)
  • Evolutionary Ethics (1967)
  • Evolutionary Ethics (New Study in Ethics S.), Macmillan, (1968)
  • An introduction to western philosophy: ideas and argument from Plato to Sartre, The Bobbs-Merrill Company, (1971)
  • Body, Mind and Death, (1973)
  • Crime or Disease, (1973)
  • Thinking About Thinking, (1975)
  • Thinking about Thinking, Fontana, (1976)
  • Dictionary of Philosophy, St. Martin's Press, (1979)
  • Philosophy, an Introduction (1979)
  • Politics of Procrustes: Contradictions of Enforced Equality, Temple Smith, London (1981)
  • Human Choice and Historical Inevitability, Journal of Libertarian Studies, vol. 5, nr 4 (1981)
  • Could There Be Universal Natural Rights?, Journal of Libertarian Studies, vol. 6, nr 3 (1982)
  • Enforced Equality Or—Justice?, Journal of Libertarian Studies, vol. 8, nr 1 (1986)
  • Did Jesus Rise From the Dead? The Resurrection Debate, mit Gary R. Habermas, Harper Collins, (1987)
  • Social Science: Making Visible the Invisible Hands, Journal of Libertarian Studies, vol. 8, nr 2 (1987)
  • Philosophy of Freedom, Journal of Libertarian Studies, vol. 9, nr 1 (1989)
  • Socialism and 'Social' Justice, Journal of Libertarian Studies, vol. 11, nr 2 (1995)
  • Merely Mortal?: Can You Survive Your own Death?, Prometheus Books, Amherst, NY, (2000)
  • How to Think Straight: An Introduction to Critical Reasoning
  • Does God Exist?: The Craig-Flew Debate
  • God and Philosophy
  • Atheistic Humanism
  • Locke Versus Rawls on Equality (2001)
  • There is a God: How the World's Most Notorious Atheist Changed His Mind, HarperOne (2007, wyd. polskie Bóg istnieje, Warszawa 2010)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nekrolog w The Daily Telegraph, 13 kwietnia 2010 [dostęp 2010-06-05] (ang.)
  2. R. Varghese, A. Flew, Bóg istnieje. Dlaczego najsłynniejszy ateista zmienił swój światopogląd?, Warszawa 2010, s.219
  3. Sorry to Disappoint, but I'm Still an Atheist!. secweb.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-12-23)]. Antony Flew. Internet Infidels, 31 August 2001
  4. My Pilgrimage from Atheism to Theism - Evangelical Philosophical Society [online], www.philchristi.org [dostęp 2017-11-21].
  5. The Turning of an Atheist, Mark Oppenheimer, New York Times Magazine, 11/4/07
  6. Labour Research, Listopad 1988, str. 2.
  7. Antony G. N. Flew | Mises Institute [online], mises.org [dostęp 2017-11-21] (ang.).