Antoni Kołłątaj
| porucznik | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
Antoni Kołłątaj herbu Kotwica (ur. 1776, zginął 28 sierpnia 1794) – bratanek Hugona Kołłątaja, uczestnik insurekcji warszawskiej i kościuszkowskiej.
Syn Jana starosty serbinowskiego, za waleczność i odwagę w bitwach pod Racławicami oraz Szczekocinami mianowany przez Tadeusza Kościuszkę porucznikiem. Poległ w czasie szturmu Prusaków na Powązki niedaleko pałacu Czartoryskich 28 sierpnia 1794. Okoliczności śmierci znajdują się w książce Kazimierza Bartoszewicza pt. Dzieje insurekcji kościuszkowskiej: "Kołłątaj darował życie proszącemu o pardon oficerowi pruskiemu i został następnie przez niego zdradziecko ugodzony". Odznaczony pierścieniem Ojczyzna Obrońcy Swemu po Bitwie pod Szczekocinami. Został pochowany na Starych Powązkach.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- R. Kaleta: Sensacje z dawnych lat, Wrocław-Warszawa 1986, str. 232, ISBN 83-04-01707-5