Antoni Bieniaszewski
 podpułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 grudnia 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 grudnia 2015 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca plutonu |
| Odznaczenia | |
  | |
Antoni Bieniaszewski (ur. 23 grudnia 1919 w Kemerowie koło Tomska na Syberii[1], zm. 15 grudnia 2015 w Warszawie) – podpułkownik Wojska Polskiego w stanie spoczynku[1], uczestnik powstania warszawskiego, podczas którego był dowódcą III plutonu VIII kompanii batalionu „Kiliński” walczącego w Śródmieściu. Przewodniczący środowiska byłych żołnierzy batalionu „Kiliński”, kawaler Orderu Virtuti Militari
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Stanisława i Jadwigi z domu Neuman. Po I wojnie światowej w 1921, Antoni z rodziną repatriował się do Polski. W 1938 jako absolwent Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie otrzymał świadectwo maturalne[1]. Po maturze wstąpił jako ochotnik do Szkoły Podchorążych Rezerwy artylerii Przeciwlotniczej stacjonującej w Trauguttowie koło Brześcia nad Bugiem, a którą ukończył w maju 1939[1]. Po ukończeniu szkoły w stopniu plutonowego podchorążego rezerwy otrzymał skierowanie do 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie celem odbycia praktyki, który we wrześniu 1939 był jego pułkiem macierzystym[1]. Będąc w artylerii przeciwlotniczej, uczestniczył w obronie Warszawy podczas wojny obronnej Polski w 1939 roku. Od stycznia 1940 działał w konspiracji; był dowódcą 3 plutonu 8 kompanii w Kedywie. W powstaniu dowodził plutonem walczącym w rejonie Alei Jerozolimskich.
3 maja 2006 prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński odznaczył Antoniego Bieniaszewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. Otrzymał także Order Virtuti Militari.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3] (kwatera 174-2-34)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Szostak 2008 ↓, s. 65.
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 43, poz. 460
- ↑ Antoni Stanisław Bieniaszewski. [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [on-line]. 1944.pl. [dostęp 2016-08-11].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ADOLF NEUMAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-31].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Szostak: Zeszyty Historyczne - Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari w kraju i na obczyźnie, część II - Wojenne i powojenne losy Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari (noty biograficzne). Warszawa: Stowarzyszenie-Klub Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2008. ISSN 1895-9482.