Antonín Hasal

Antonín Hasal
ilustracja
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1883
Nová Huť pod Nižborem

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1960
Waszyngton, Stany Zjednoczone

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czechosłowacka

Jednostki

Korpus Czechosłowacki,
Obrona Narodu

Stanowiska

szef Kancelarii Wojskowej Prezydenta Republiki Czechosłowackiej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Późniejsza praca

minister transportu

Odznaczenia
Order Białego Lwa II Klasy (pośm.)

Antonín Hasal (ur. 7 stycznia 1883 w m. Nová Huť pod Nižborem, zm. 22 kwietnia 1960 w Waszyngtonie) – czeski generał.

Biogram[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły realnej wyjechał na Wołyń, gdzie w latach 1913–1914 pracował jako księgowy w miejscowej fabryce w Osnikach.

W czasie I wojny światowej oficer Czeskiej Drużyny i Korpusu Czechosłowackiego w Rosji, z którym wziął udział w walkach na Syberii (1919-20 dowódca pułku).

Po powrocie do ojczyzny pełnił różne funkcje dowódcze – komendant pułku pieszego (1920-1925), komendant brygady pieszej (1925-1929), komendant dywizji (1932-35) oraz dowódca III Korpusu Wojskowego w Brnie (1935-1939). Od 1928 r. generał brygady i od 1934 r. generał dywizji.

W okresie 1939-1940 członek wojskowego ruchu oporu, Obrona Narodu. Na początku 1940 r. uciekł do Francji, gdzie objął funkcję naczelnika sztabu Czechosłowackiego Zarządu Wojskowego w Paryżu.

Z 1940 r. działał w Wielkiej Brytanii. W latach 1940–1944 szef Kancelarii Wojskowej Prezydenta Republiki Czechosłowackiej. Pod koniec II wojny światowej dowódca wojskowy obszarów wyzwolonych.

W 1945 r. awansował na stopień generała armii i objął funkcję ministra transportu (do 1946 r.). Potem znów szef Kancelarii Wojskowej Prezydenta Republiki Czechosłowackiej (1946-1948).

Wkrótce po komunistycznym zamachu stanu w lutym 1948 udał się na emigrację, gdzie zmarł w 1960.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odznaczeni Orderem Białego Lwa (od 1994 r.). Pražský hrad (www.hrad.cz). [dostęp 2012-02-16]. (cz.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Josef Tomeš i kol., Český biografický slovník XX. století 3, Praga 1999, ISBN 80-7185-247-3.