António de Sousa de Macedo

António de Sousa de Macedo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1606
Porto

Data i miejsce śmierci

1682
Lizbona

Narodowość

portugalska

Język

portugalski, hiszpański, łacina

Alma Mater

Uniwersytet w Coimbrze

Ważne dzieła

Ulissipo

António de Sousa de Macedo (ur. 1606 w Porto, zm. 1682 w Lizbonie) – poeta portugalski, piszący po portugalsku, hiszpańsku i łacinie[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

António de Sousa de Macedo urodził się w Porto w 1606 roku[1]. Pochodził z rodziny szlacheckiej, związanej z rodem książąt Bragança[1]. Ukończył prawo na Uniwersytecie w Coimbrze[1]. Był dyplomatą, ambasadorem na dworze Karola I Stuarta, króla Anglii[1], oraz w Holandii. Redagował pierwsze portugalskie czasopismo, Mercúrio Português[1]. Zmarł w Lizbonie w 1682 roku[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Po hiszpańsku António de Sousa de Macedo napisał książkę Flores de España, Excelências de Portugal (Kwiaty Hiszpanii, wspaniałości Portugalii), która ukazała się w Lizbonie w 1631 roku. Ma ona charakter w dużym stopniu propagandowy[2]. Opisując Hiszpanię, autor sławi Portugalię[3]. Po portugalsku poeta skomponował epos w czternastu księgach, zatytułowany Ulissipo[3]. Utwór ten został opublikowany w 1640 roku[1]. Opowiada on o założeniu Lizbony przez Ulissesa, podobnie zresztą jak powstała w tym samym czasie Ulisseja, czyli założenie Lizbony Gabriela Pereiry de Castro[3][4]. Oba poematy są oparte częściowo na Luzjadach Luísa de Camõesa[3]. Ulissipo, analogicznie jak pierwowzór[5], jest napisany oktawą (oitava-rima), czyli strofą ośmiowersową pochodzenia włoskiego[6], rymowaną abababcc[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h António de Sousa Macedo. Projecto Vercial. [dostęp 2016-11-22]. (port.).
  2. Lynne Booker: Portugal: Land of Myth and Legend: Part 1 Of Sebastianismo. algarvehistoryassociation.com. [dostęp 2016-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-22)]. (ang.).
  3. a b c d Janina Klave: Historia literatury portugalskiej. Zarys. Wrocław: Ossolineum, 1985, s. 139-140. ISBN 83-04-00931-5.
  4. Rui Carlos Fonseca: ! "e Pindaric poetry of Cruz e Silva and the Neoclassical revival among Lusitanian national heroes, w: The Trojan Wars and the Making of the Modern World. Edited by Adam J. Goldwyn. repositorio.ul.pt. s. 121. [dostęp 2016-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-22)]. (ang.).
  5. Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003, s. 150-151. ISBN 83-900829-6-9.
  6. Claudio Ciociola: Ottava rima. Enciclopedia dell'Italiano (2011). [dostęp 2016-11-22]. (wł.).
  7. ottava rima, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-11-22] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]