Andrzej Nieuważny
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia powszechna i Polski XIX wieku | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. | 1986-2015 |
| Odznaczenia | |
 | |
Andrzej Nieuważny (ur. 24 lutego 1960 w Warszawie[1], zm. 5 czerwca 2015 w Toruniu[2]) – polski historyk specjalizujący się w historii XIX wieku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn filologa Floriana Nieuważnego. Od dzieciństwa interesował się historią, a w szczególności epoką napoleońską. W 1985 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1986 roku pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał w 1993 roku na Wydziale Humanistycznym UMK. Tematem jego rozprawy doktorskiej była Kampania 1813 r. na północnym zachodzie Księstwa Warszawskiego i obrona Torunia (w świetle materiałów moskiewskich), a promotorem Sławomir Kalembka. Opublikował kilka książek poświęconych historii Francji i epoki napoleońskiej.
W pierwszej połowie lat 90. prowadził wykłady na sesjach plenarnych Polskiego Uniwersytetu Ludowego w Mińsku[3]. Był pracownikiem Université Nancy.
W 2009 roku został uhonorowany Orderem Palm Akademickich (Ordre des Palmes académiques)[4].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Kampania 1813 r[oku] na północnym zachodzie Księstwa Warszawskiego: napoleońska twierdza Toruń i jej obrona (1995, ISBN 83-231-0727-0)
- My z Napoleonem (1999, ISBN 83-7023-709-6)
- Czasy napoleońskie (2001, ISBN 83-7023-845-9)
- Wojsko Księstwa Warszawskiego: artyleria, inżynierowie, saperzy (2004, wspólnie z Ryszardem Morawskim, ISBN 83-85314-18-0)
- Napoleon na Mazowszu: bitwy pod Pułtuskiem i Gołyminem 1806-1807 (2005, ISBN 978-83-7549-000-8)
- Napoleoński marszałek i alzacka praczka: François-Joseph Lefebvre i "Madame Sans-Gêne" czyli Książę i księżna Gdańska (2007, ISBN 978-83-921441-8-2)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 555
- ↑ Wiadomości UMK
- ↑ Oświata i szkolnictwo polskie poza białoruskim systemem oświatowym. W: Oświata... s. 302.
- ↑ A. Supruniuk, Historyk Nagrodzony, "Głos Uczelni: pismo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika", 2009, R. 18 (34), nr 2, s. 6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Agnieszka Grędzik-Radziak: Oświata i szkolnictwo polskie na ziemiach północno-wschodnich II Rzeczypospolitej i współczesnej Białorusi 1939–2001. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2007, s. 441. ISBN 978-83-60738-09-2.
- Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 500, ISBN 83-231-1988-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dr Andrzej Nieuważny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-01-27].[martwy link]