Andrzej Dobrzeniecki
.jpg) Ppłk pil. Andrzej Dobrzeniecki – w kabinie myśliwca LiM-5, przed lotem – 1968 r. | |
 podpułkownik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1947 – ? |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 1 pułk lotnictwa myśliwskiego |
| Stanowiska | z-ca szefa zespołu Wojsk Lotniczych w Inspekcji Sił Zbrojnych. |
| Odznaczenia | |
 | |
.svg){kind=small}
Andrzej Dobrzeniecki (ur. 7 marca 1929 w Wągrowcu, zm. 30 sierpnia 2000 w Warszawie) – podpułkownik pilot[1] Wojska Polskiego. Jeden z pilotów testowych samolotów Lim-5M[2] i Lim-6bis[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu Gimnazjum Pedagogicznego w Wągrowcu w roku 1947 został powołany do zasadniczej służby wojskowej. W 1948 ochotniczo wstąpił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, którą ukończył w stopniu podporucznika. Skierowany do służby w 1 pułku lotnictwa myśliwskiego, od 1950 dowódca klucza lotniczego w tym pułku, od 1952 dowódca eskadry. Później został inspektorem pilotażu w Dowództwie 5 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego.
W 1951 jako jeden z pierwszych polskich pilotów został przeszkolony w ZSRR na samolocie Jak-17UTI[4].
W latach 1954-1956 był pierwszym dowódcą 62 pułku szkolno-treningowego w Poznaniu[5][6]. Od 1964 r. pełnił obowiązki szefa wydziału inspektorów lotnictwa w Zarządzie Szkolenia Lotniczego, od roku 1966 szef tego wydziału w Inspektoracie Lotnictwa. W latach 1970-1974 piastował stanowisko zastępcy szefa zespołu Wojsk Lotniczych w Inspekcji Sił Zbrojnych.
W roku 1968 zasiadał w komisji badającej działalność Aeroklubu PRL. Był przewodniczącym Podkomisji Specjalistycznej do spraw Szkolenia[1].
Pilot wojskowy pierwszej klasy z nalotem ogólnym ponad 1500 godzin. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972). Pochowany na cmentarzu Północnym w Warszawie[7].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Pamiętnik pilota (1969) – w oparciu o osobisty dziennik lotów przedstawia odradzanie się polskiego lotnictwa po II wojnie światowej, traktuje o pracy i nauce młodego pilota odrzutowych myśliwców w tamtym czasie[8].
Działalność agenturalna[edytuj | edytuj kod]
Według materiałów zgromadzonych w inwentarzu Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1948-1965 tajnym współpracownikiem (informatorem) Informacji Wojskowej oraz Wojskowej Służby Wewnętrznej o pseudonimie "Nyssa"[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dominik Zemła. Aeroklub Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w normatywach Ministerstwa Obrony Narodowej i archiwaliach z lat 1958–1973. „Rocznik Archiwalno-historyczny CAW”. s. 224. [dostęp 2013-01-08]. (pol.).
- ↑ Lim-5M
- ↑ Lim-6bis
- ↑ Jak-17 w Polsce. [dostęp 2013-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-12)].
- ↑ Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. s. 165.
- ↑ GALERIA – 62 PSzTLM. [dostęp 2019-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-28)].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
- ↑ Pamiętnik pilota w books.google.pl
- ↑ Szefostwo Wojskowej Służby Wewnętrznej w Warszawie (1943) 1957-1990
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
- 31 Baza Lotnictwa Taktycznego – Na początku był kapitan