Andrzej Andrzejewski (pilot)
 generał brygady pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 maja 1961 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 stycznia 2008 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1985–2008 |
| Siły zbrojne |
|
| Stanowiska | pilot 8 pułku lotnictwa myśliwskiego |
| Późniejsza praca | dowódca 1 Brygady Lotnictwa Taktycznego |
| Odznaczenia | |
      | |
Andrzej Piotr Andrzejewski (ur. 19 maja 1961 w Sochaczewie, zm. 23 stycznia 2008 w Mirosławcu) – generał brygady pilot Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany do stopnia generała dywizji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1985 ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą w Dęblinie. Po ukończeniu studiów rozpoczął służbę wojskową jako pilot w 8 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego. W 1995 ukończył Akademię Obrony Narodowej w Warszawie. W latach 1985–1998 pełnił służbę w 40 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego. W 2000 rozpoczął służbę w 1 Brygadzie Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. Był dowódcą tej jednostki. Mieszkał wówczas w Połczynie-Zdroju.
19 sierpnia 2003 odbywał misję samolotem Su-22 w pobliżu poligonu w Ustce; czekające na poligonie jednostki obrony przeciwlotniczej (13 pplot. z Elbląga i 3 paplot. ze Szczecina) wyposażone w zestawy rakietowe Kub miały zadanie strzelać do odpalanych przez pilota Andrzejewskiego rakiet – imitatorów celów SRCP-WR. Doszło jednak do awarii imitatora (nie zszedł z wyrzutni) i pomyłki ćwiczących w Ustce jednostek (wystrzeliły swoje rakiety za wcześnie, a potem – mimo wydanych rozkazów ich likwidacji w locie – nie dokonały operacji samozniszczenia) i jedna z dwóch znajdujących się w powietrzu rakiet przeciwlotniczych skierowała się na samolot pilotowany przez Andrzejewskiego. Nad Bałtykiem, na wysokości 3000 metrów, 21 km od brzegu jego samolot został rażony rakietą Kub i uległ wypadkowi. Andrzejewski zdołał się katapultować, osiadł na spadochronie w morzu i po półtorej godziny spędzonej w wodzie został wyłowiony przez śmigłowiec ratowniczy Marynarki Wojennej. Pilot nie został w tym wypadku ranny[1]. W tym samym roku awansowany został do stopnia pułkownika. W 2006 roku ukończył Podyplomowe Studia Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie, a 11 listopada 2006 został mianowany generałem brygady. W maju 2007 wyróżniony statuetką Ikara.
Zginął 23 stycznia 2008 w katastrofie lotniczej pod Mirosławcem, jako jeden z pasażerów samolotu transportowego CASA C-295M. Został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu[2].
29 stycznia 2008 Prezydent RP Lech Kaczyński, na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Bogdana Klicha, awansował go pośmiertnie na generała dywizji[3]. Nominację odczytano 18 lutego tego roku podczas ceremonii pogrzebowej w Świdwinie.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie)[4]
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Za Zasługi dla obronności kraju”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ szczegóły wypadku koło Ustki w "Polsce Zbrojnej". [dostęp 2008-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-16)].
- ↑ Katastrofa pod Mirosławcem, Gwiazda Polski i rekordziści. Groby tragicznie zmarłych pilotów. Niezapomniani [online], www.se.pl [dostęp 2023-02-01].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 13, poz. 127
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 56, poz. 506 – pkt 1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- zdjęcie generała z 2006 r. (po prawej - w stopniu pułkownika) - strona 21. Bazy Lotniczej w Świdwinie;
- zdjęcie generała z 2007 r. - strona 1. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego.
