Andreas Wolff

Andreas Wolff
Ilustracja
Andreas Wolff (2018)
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1991
Euskirchen

Wzrost

198 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Vive Kielce

Numer w klubie

33

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–2004 SG Ollheim/Straßfeld
2004–2007 HSG Rheinbach-Wormersdorf
2007–2009 TV Kirchzell
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2013 TV Großwallstadt
2013–2016 HSG Wetzlar
2016–2019 THW Kiel
2019– Vive Kielce
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013– Niemcy 87 (10)
  1. ↑ Aktualne na: 19 sierpnia 2019.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Rio de Janeiro 2016 piłka ręczna
Mistrzostwa Europy
złoto Polska 2016 piłka ręczna
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Andreas Wolff (ur. 3 marca 1991 w Euskirchen) – niemiecki piłkarz ręczny, bramkarz, od 2019 zawodnik Vive Kielce.

Reprezentant Niemiec, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), złoty medalista mistrzostw Europy w Polsce (2016) i najlepszy bramkarz tego turnieju. W 2015 i 2016 wybrany najlepszym piłkarzem ręcznym w Niemczech.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek SG Ollheim/Straßfeld, w którym treningi rozpoczął w 1995. Następnie grał w HSG Rheinbach/Wormersdorf (2004–2007) i TV Kirchzell (2007–2009). W latach 2009–2013 był zawodnikiem TV Großwallstadt, w którego barwach rozegrał w ciągu trzech sezonów 80 meczów w Bundeslidze. Ponadto w sezonie 2010/2011, w którym wystąpił w ośmiu spotkaniach, dotarł ze swoim zespołem do finału Pucharu EHF.

W latach 2013–2016 był zawodnikiem HSG Wetzlar. W sezonie 2014/2015, w którym rozegrał w Bundeslidze 36 spotkań, bronił ze skutecznością 34% (330/972)[1]. W sezonie 2015/2016, w którym wystąpił w 32 meczach (łącznie przez 25 godzin, 51 minut i 24 sekundy – najwięcej spośród bramkarzy), bronił ze skutecznością 34,6% (340/982) oraz miał najwięcej obronionych rzutów w lidze – w klasyfikacji tej wyprzedził Szweda Mattiasa Anderssona z SG Flensburg-Handewitt i Duńczyka Niklasa Landina Jacobsena z THW Kiel[2]. W czerwcu 2016 otrzymał nagrodę dla najlepszego bramkarza Bundesligi w sezonie 2015/2016[3].

W 2016 przeszedł do THW Kiel, z którym podpisał trzyletnią umowę, co podano do publicznej wiadomości w listopadzie 2015[4] (pierwotnie kontrakt miał obowiązywać od lipca 2017, jednak w grudniu 2015 poinformowano, że wejdzie w życie w lipcu 2016)[5]. W sezonie 2016/2017, w którym rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i zdobył pięć goli (najlepszy wynik strzelecki wśród bramkarzy), bronił ze skutecznością 36,2% (280/773)[6]. Wystąpił również w 18 spotkaniach Ligi Mistrzów (zadebiutował w tych rozgrywkach 25 września 2016 w wygranym meczu z Paris Saint-Germain) oraz zdobył Puchar Niemiec. W wywiadzie prasowym udzielonym w czerwcu 2017 przyznał, że nie jest zadowolony z pozycji drugiego bramkarza w THW Kiel i z tego powodu jego menadżer podjął rozmowy z klubami gwarantującymi mu regularne występy w Bundeslidze i Lidze Mistrzów[7]. W sezonie 2017/2018, w którym rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i rzucił dwie bramki, bronił ze skutecznością 30,4% (178/586)[8]. Wystąpił także w 18 spotkaniach Ligi Mistrzów, w której dotarł ze swoim zespołem do 1/4 finału. W sezonie 2018/2019, w którym rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i zdobył trzy gole, bronił ze skutecznością 35,4% (190/537)[9]. Wystąpił także w 10 spotkaniach Pucharu EHF, w którym wraz ze swoją drużyną zwyciężył.

W lipcu 2019 został zawodnikiem Vive Kielce, z którym podpisał czteroletni kontrakt, co podano do publicznej wiadomości w październiku 2017[10]. W sierpniu 2019 został wybrany kapitanem kieleckiej drużyny, zastępując w tej roli Michała Jureckiego[11].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Niemiec zadebiutował 2 listopada 2013 w wygranym meczu z Norwegią (33:29) w Wągrowcu.

W 2016 zdobył złoty medal mistrzostw Europy. W turnieju, który został zorganizowany w Polsce, był podstawowym bramkarzem reprezentacji (jego zmiennikiem był Carsten Lichtlein) i wystąpił we wszystkich ośmiu meczach, w których bronił ze skutecznością 36% (81/224)[12]. W rozegranym 31 stycznia 2016 w Krakowie spotkaniu finałowym mistrzostw przeciwko Hiszpanii (24:17) bronił ze skutecznością 48% (16/33). Przez EHF został uznany najlepszym bramkarzem turnieju[13].

Latem 2016 wywalczył brązowy medal podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro, w których rozegrał osiem meczów i bronił ze skutecznością 30,3% (69/228)[14].

W 2017 uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji, w których rozegrał sześć spotkań i bronił w nich ze skutecznością 42,6% (60/141), co dało mu 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych bramkarzy turnieju[15]. W 2018 wziął udział w mistrzostwach Europy w Chorwacji, podczas których wystąpił w sześciu spotkaniach i zdobył jednego gola (21 stycznia 2018 w przegranym meczu z Danią) oraz bronił ze skutecznością 34,1% (43/126)[16]. W 2019 uczestniczył w mistrzostwach świata w Danii i Niemczech (4. miejsce), w których rozegrał 10 meczów, broniąc ze skutecznością 35,4% (79/223)[17].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

THW Kiel
Vive Kielce
Reprezentacja Niemiec
Indywidualne
  • Najlepszy bramkarz mistrzostw Europy: 2016[13]
  • Najlepszy piłkarz ręczny w Niemczech: 2015[18], 2016[19]
  • Najlepszy bramkarz Bundesligi: 2015/2016[3]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Andreas Wolff w barwach THW Kiel w meczu Ligi Mistrzów z PSG (2018)
Klub Sezon Liga Liga EHF EHF Razem
M B M B M B
TV Großwallstadt 2010/2011 Bundesliga 14 0 Puchar EHF 8 0 22 0
2011/2012 34 0 – 34 0
2012/2013 32 0 – 32 0
Razem 80 0 – 8 0 88 0
HSG Wetzlar 2013/2014 Bundesliga 34 0 – 34 0
2014/2015 36 0 – 36 0
2015/2016 32 0 – 32 0
Razem 102 0 – 102 0
THW Kiel 2016/2017 Bundesliga 34 5 Liga Mistrzów 18 0 52 5
2017/2018 34 2 18 0 52 2
2018/2019 34 3 Puchar EHF 10 0 44 3
Razem 102 10 – 46 0 148 10
Stan na koniec sezonu 2018/2019

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Saisonstatistik – 2014/2015. liquimoly-hbl.de. [dostęp 2019-08-19]. (niem.).
  2. ↑ Saisonstatistik – 2015/2016. liquimoly-hbl.de. [dostęp 2019-08-19]. (niem.).
  3. ↑ a b ANDREAS WOLFF TORHÜTER DER SAISON. thw-handball.de, 7 czerwca 2016. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).
  4. ↑ NATIONAL-TORHÜTER ANDREAS WOLFF WIRD 2017 EIN „ZEBRA”. thw-handball.de, 4 listopada 2015. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).
  5. ↑ NATIONAL-TORHÜTER ANDREAS WOLFF BEREITS AB 2016 EIN ZEBRA. thw-handball.de, 28 grudnia 2015. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).
  6. ↑ Saisonstatistik – 2016/2017. liquimoly-hbl.de. [dostęp 2019-08-19]. (niem.).
  7. ↑ Maciej Wojs: Zgrzyt w THW Kiel. Andreas Wolff chce odejść z klubu. Trafi do Flensburga?. sportowefakty.wp.pl, 8 czerwca 2017. [dostęp 2019-01-05].
  8. ↑ Saisonstatistik – 2017/2018. liquimoly-hbl.de. [dostęp 2019-08-19]. (niem.).
  9. ↑ Saisonstatistik – 2018/2019. liquimoly-hbl.de. [dostęp 2019-08-19]. (niem.).
  10. ↑ Magda Pluszewska: PILNE: Turbo-transfery, PGE Narodowy i mecz w... Dubaju?. kielcehandball.pl, 2 października 2017. [dostęp 2019-01-05].
  11. ↑ Marcin Górczyński: Kilka dni w Kielcach i duże wyróżnienie. Andreas Wolff kapitanem PGE VIVE. sportowefakty.wp.pl, 7 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-19].
  12. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  13. ↑ a b Courtney Gahan: EHF EURO 2016 All-Stars named. pol2016.ehf-euro.com, 31 stycznia 2016. [dostęp 2019-01-05].
  14. ↑ Andreas Wolff. sports-reference.com. [dostęp 2019-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-06)]. (ang.).
  15. ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  16. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  17. ↑ Raport z mistrzostw świata w Danii i Niemczech 2019. ihf.info. [dostęp 2019-04-24]. (ang.).
  18. ↑ Anna Loerper und Andreas Wolff Handballer des Jahres. dhb.de, 8 lutego 2016. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).
  19. ↑ Wolff und Loerper erneut Handballer des Jahres. dhb.de, 6 lutego 2017. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Vive Kielce – kadra w sezonie 2021/2022
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andreas_Wolff&oldid=71887088”