Anatolij Weniczenko

Anatolij Weniczenko
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Iwanowycz Weniczenko

Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1938
Mariupol

Data i miejsce śmierci

2011
Mariupol

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1954–1957 Awanhard Żdanow ? (?)
1957–1959 SK Czernihów ? (?)
1962 Silmasz Lwów ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1966–1967 Azoweć Żdanow (asystent)
1968–1973 Azoweć/Metałurh Żdanow (rezerwy)
1974 Łokomotyw Żdanow (asystent)
DJuSSz Żdanow (asystent)
1981–1982 Nowator Żdanow
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anatolij Iwanowycz Weniczenko, ukr. Анатолій Іванович Вениченко, ros. Анатолий Иванович Вениченко, Anatolij Iwanowicz Wieniczienko (ur. 23 lutego 1938 w Mariupolu, Ukraińska SRR, zm. 2011 w Mariupolu, Ukraina) – ukraiński piłkarz i trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1954 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Awanhard Żdanow. W 1957 został powołany do służby wojskowej, podczas której bronił barw SK Czernihów. Potem studiował we Lwowskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym, a w 1962 występował w Silmaszu Lwów, po czym zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. W rundzie drugiej sezonu 1966 dołączył do sztabu szkoleniowego klubu Azoweć Żdanow. Od 1966 trenował drużynę rezerw Azowca Żdanow, który potem zmienił nazwę na Metałurh Żdanow. W 1974 pomagał trenować Łokomotyw Żdanow. Następnie pracował z dziećmi w Szkole Sportowej w Żdanowie. Na początku 1981 stał na czele Nowatora Żdanow, którym kierował do sierpnia 1982. Do 1990 roku trenował juniorów Nowatora, a następnie pracował jako trener piłki nożnej w szkole nr 30, w Szkole Sportowej nr 3 w Żdanowie, HSK Azoweć i Metałurh. Szkolił dzieci, dopóki jego, jedzącego rowerem, nie potrącił samochód. Po wyjściu ze szpitala przeszedł na emeryturę.[1]

W 2011 zmarł w wieku 75 lat.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]