Anastasija Daszkiewicz
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1990 |
|---|---|
| Zastępczyni przewodniczącego Młodego Frontu | |
| Okres | od 9 marca 2008 |
| Przynależność polityczna | |
Anastasija Uładzimirauna Daszkiewicz z domu Pałażanka (biał. Анастасія Ўладзіміраўна Дашкевіч z d. Палажанка, ros. Анастасия Владимировна Дашкевич z d. Полаженко, Anastasija Władimirowna Daszkiewicz z d. Połażenko; ur. 2 sierpnia 1990 w Mińsku) – białoruska działaczka młodzieżowa, zastępczyni przewodniczącego organizacji Młody Front.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1997 do pierwszej połowy 2008 uczennica Szkoły nr 73 z rozszerzonym nauczaniem języka niemieckiego. W drugiej połowie 2008 przeniosła się do Szkoły nr 37 o profilu plastycznym. Od 2008 jest studentką Wydziału Filozofii i Nauk Politycznych Europejskiego Uniwersytetu Humanistycznego w Wilnie.
Od 2004 współpracownik młodzieżowego ruchu Młody Front. W 2007 skazana z artykułu 193.1 Kodeksu Karnego za działalność w imieniu niezarejestrowanej organizacji[1][2]. Sąd wydał ostrzeżenie. Uczestniczka licznych akcji i kampanii Młodego Frontu, dziesiątki razy zatrzymywana. 7 listopada 2008 aresztowana na 3 doby za udział w antykomunistycznej pikiecie przy Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego[3]. W czasie VI sejmiku Młodego Frontu 9 marca 2008 wybrana zastępcą przewodniczącego tej organizacji[4].
W nocy z 19 na 20 grudnia 2010, w czasie fali aresztowań działaczy opozycji po wyborach prezydenckich, Anastasija Pałażanka została aresztowana w swoim mieszkaniu[5]. Prawie dwa miesiące przebywała w izolatce śledczej Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego. Oskarżono ją z artykułu 293 Kodeksu Karnego: Masowe niepokoje. 17 lutego 2011 została zwolniona z aresztu, po podpisaniu zobowiązania do nieopuszczania terytorium Białorusi. 30 marca kwalifikację czynu zmieniono na określony w art. 342 ust. 1 Kodeksu Karnego: organizacja zbiorowych działań, poważnie naruszających porządek publiczny. 20 maja 2011 została skazana przez sąd rejonu frunzeńskiego Mińska na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu.
W styczniu 2014 zrezygnowała z działalności w Młodym Froncie i rozpoczęła działalność w ruchu Uładzimira Niaklajewa „Mów Prawdę”, gdzie ma zajmować się projektami kulturalnymi i medialnymi[6].
W lipcu 2022 roku Anastasija i Zmicer Daszkiewicz zostali skazani za udział w protestach w 2020 roku[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
26 grudnia 2012 w więzieniu w Grodnie wzięła ślub cywilny z osadzonym tam Dzmitryjem Daszkiewiczem[8].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
8 marca 2011, jako pierwsza Białorusinka, otrzymała Międzynarodową Nagrodę dla Kobiet za Odwagę, przyznawaną corocznie przez Departament Stanu USA. Nie mogła odebrać jej osobiście[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ БХК настойвае на адмене артыкула, па якім асуджаныя актывісты «Маладога Фронту». Centrum Obrony Praw Człowieka „Wiosna”, 2007-05-30. [dostęp 2016-03-01]. (biał.).
- ↑ Jauhien Krasnou: Асуджаныя маладафронтаўцы: чым займаюцца яны цяпер?. Nasza Niwa, 2008-10-03 08:50. [dostęp 2016-03-01]. (biał.).
- ↑ Hienadź Kanstancinau: Маладафронтаўцаў асудзілі і вызвалілі. Deutsche Welle, 2008-11-10. [dostęp 2016-03-01]. (biał.).
- ↑ Малады Фронт абраў лідэраў і прыняў стратэгію дзеяньня. belpa.org, 2008-03-17. [dostęp 2016-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (biał.).
- ↑ Уладзімер Палажанка: "Я сабраў Насьці прадукты, пацалаваў -- і яна пабегла". Radio Swaboda, 2010-12-23 11:10. [dostęp 2016-03-01]. (biał.).
- ↑ Наста Дашкевіч: Я не ляпаю дзвярыма, сыходзячы з «Маладога фронту». Biełsat TV, 2016-01-16. [dostęp 2016-03-01]. (biał.).
- ↑ Измена государству, комментарий, фото и протест. Главные суды в Беларуси за неделю
- ↑ Наста Палажанка і Зміцер Дашкевіч нарэшце пабраліся шлюбам (фота). Euroradio, 2012-12-27 03:49. [dostęp 2016-03-01]. (biał.).
- ↑ Наста Палажанка атрымала Міжнародную прэмію за мужнасьць. Radio Swaboda, 2011-03-09 06:09. [dostęp 2016-03-01]. (biał.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Наста Палажанка. W: Алена Лапцёнак (рэд.): За права на выбар. Партрэты асуджаных Плошча-2010. Wilno: Centrum Obrony Praw Człowieka „Wiosna”, 2011, s. 108. [dostęp 2016-01-16]. (biał. • ang.).
- Наста Дашкевіч. palitviazni.info. [dostęp 2012-12-27]. (biał.).