Ambasada Norwegii w Polsce
 | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia | 1919, 1945 |
| Ambasador | |
| Zatrudnienie | 6+[1] |
| Adres | |
| al. Armii Ludowej 26 00-609 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′04,3″N 21°00′29,5″E/52,217861 21,008194 | |
| Strona internetowa | |
Ambasada Norwegii w Polsce, właśc. Ambasada Królestwa Norwegii (bokmål Den norske ambassaden i Polen) – norweska placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie przy al. Armii Ludowej 26.
Siedziba[edytuj | edytuj kod]
Przed I wojną światową[edytuj | edytuj kod]
W okresie porozbiorowym, a przed I wojną światową Norwegia utrzymywała w Warszawie konsulat, który mieścił się przy ul. Królewskiej 29 (1880), ul. Marszałkowskiej 64 (1883), obiekt obecnie nie istnieje, w przy ul. Marszałkowskiej 41 (1887), obiekt obecnie nie istnieje, następnie w pałacu J. G. Blocha przy ul. Marszałkowskiej 154 (1888-1905), obecnie nie istnieje, kamienicy Chrystiana Gotthilfa Helbinga przy ul. Senatorskiej 24 (1908-1913), obecnie nie istnieje, w międzyczasie podniesiony do rangi konsulatu generalnego.
Norwegia utrzymywała konsulat w Gdańsku, z siedzibą m.in. przy Brotbänkergasse 14, ob. ul. Chlebnicka (1907), Langermarkt 38, ob. Długi Targ (1909-1920); wcześniej w okresie Unii szwedzko-norweskiej (1814-1905) funkcjonował w Gdańsku konsulat, który reprezentował oba państwa.
W okresie międzywojennym[edytuj | edytuj kod]
Stosunki dyplomatyczne pomiędzy obydwoma krajami nawiązano w 1919. Pierwsze przedstawicielstwo tego kraju funkcjonowało jako Misja Norwesko-Handlowa w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42/44 (1920), poselstwo przy ul. Hipotecznej 1 (1920-1922), w kamienicy H. Kołobrzega-Kolberga w al. Ujazdowskich 17 (1923)[2], przy ul. Foksal/Pierackiego 16 (1923)[3], w hotelu Europejskim przy ul. Krakowskie Przedmieście 13 (1924)[4], w al. Ujazdowskich 17 (1925), w kamienicy Poszepnego przy ul. Marszałkowskiej 79 (1925-1927), następnie w pałacu Wołowskiego przy ul. Foksal/Pierackiego 3 (1928−1939).
W okresie wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.
Działalność kontynuował konsulat w Gdańsku, z siedzibą m.in. przy Langermarkt 38, ob. Długi Targ (1909-1920), Stadtgraben 5, ob. Podwale Grodzkie w siedzibie firmy Wilhelm Ganswindt (1921-1922), Hundegasse 89, ob. ul. Ogarna w siedzibie Bergenske Baltic Transports Ltd. (1925-1934), Langermarkt 31 (1935-1939).
Po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]
Stosunki reaktywowano w 1945 na szczeblu poselstw. Początkowo poselstwo było zlokalizowane w hotelu Polonia w al. Jerozolimskich 45 (1946-1950), w pok. 317, 319 i 320; poseł rezydował w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42-44 (1948)[5]. Od 1950 mieściło się przy ul. Chopina 2a (proj. Jan Bogusławski), w odbudowanym pałacyku Kisiel-Kiślańskiego (proj. Ludwik Panczakiewicz), w latach 1926−1939 będącym siedzibą najpierw poselstwa, a następnie ambasady Turcji. W 1957 postanowiono podnieść rangę przedstawicielstw do szczebla ambasad.
W kwietniu 2018 ambasadę przeniesiono do biurowca Focus przy al. Armii Ludowej 26[6].
Sekcja Wizowa mieściła się przy ul. Kubickiego 5 (1991[7]); dotychczasowe adresy Biura Radcy Handlowego: Błękitny Wieżowiec przy pl. Bankowym 2 (1993[8]), ul. Srebrna 16 (2001), obecnie w Warta Tower przy ul. Chmielnej 85/87 (2003[9]-).
W latach 1945-1964 Norwegia utrzymywała konsulat w Gdyni m.in. z siedzibą w budynku Dworca Morskiego przy ul. Polskiej (1945-1954); w 1991 w Szczecinie w al. Niepodległości 17.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2020-01-07] (pol.).
- ↑ Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923
- ↑ Haliczanin : kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1923, Lwów
- ↑ Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1924
- ↑ Liste du corps diplomatique à Varsovie 1948
- ↑ Norwegia w Polsce [online], www.norway.no [dostęp 2018-05-19] (pol.).
- ↑ Oficjalna książka telefoniczna firm i instytucji Warszawy oraz województwa warszawskiego rok 1991
- ↑ Oficjalna książka teleadresowa Warszawy i województwa warszawskiego 1993/94
- ↑ Innovation Norway
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
- Jan Szymański: Etablering av diplomatiske forbindelser mellom Polen og Norge i årene 1919-1923 (Nawiązanie stosunków dyplomatycznych między Polską a Norwegią w latach 1919-1923), Folia Scandinavica, vol. 9, Poznań 2006
- Emilia Denkiewicz–Szczepaniak: Polityka wewnętrzna Polski w świetle raportów Poselstwa Królestwa Norwegii w Warszawie z lat 1945–1948, [w:] Dzieje Najnowsze, Rocznik XLIV — 2012, 1 PL, ISSN 0419-8824
- Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [1]
- książki adresowo-telefoniczne