Ambasada Argentyny w Warszawie

Ambasada Argentyny w Warszawie
Embajada de Argentina en Polonia
Logo
Ilustracja
Budynek Atlas Tower (d. Millennium Plaza) w Alejach Jerozolimskich, w którym mieści się m.in. Ambasada Argentyny
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1922, 1946

Ambasador

Ana María Ramírez

Zatrudnienie

3+[1]

Adres
al. Jerozolimskie 123
02-017 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Argentyny w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Argentyny w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Argentyny w Warszawie”
Ziemia52°13′29,52″N 20°59′28,64″E/52,224867 20,991289
Strona internetowa
Była siedziba Ambasady Argentyny przy ul. Brukselskiej (2003-2023)
Była siedziba Poselstwa Argentyny w Pałacu Biskupow Krakowskich (1934)
Była siedziba Poselstwa Argentyny w Kamienicy pod Gigantami (1939)

Ambasada Argentyny w Warszawie (hiszp. Embajada de Argentina en Polonia) – placówka dyplomatyczna Republiki Argentyńskiej znajdująca się w Warszawie w al. Jerozolimskich 123A.

Ambasador Argentyny w Warszawie oprócz Rzeczypospolitej Polskiej akredytowany jest także w Republice Litewskiej[2].

Podział organizacyjny[3][edytuj | edytuj kod]

  • Sekcja Konsularna (hiszp. Sección Consular)
  • Sekcja Handlowa (hiszp. Sección Comercial)
  • Sekcja Kultury (hiszp. Sección Cultural)

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Przed I wojną światową[edytuj | edytuj kod]

Ówcześnie Argentyna utrzymywała w Warszawie konsulat, który mieścił się przy ul. Mazowieckiej 9 (1893).

W okresie międzywojennym[edytuj | edytuj kod]

Po odrodzeniu Rzeczypospolitej poselstwo Argentyny w Warszawie funkcjonowało z siedzibą w hotelu Europejskim przy ul. Krakowskie Przedmieście 13 (1925)[4], w Al. Jerozolimskich 23 (1928), przy ul. Żabiej 4 (1930−1932), w pałacu Uruskich z 1847 przy ul. Krakowskie Przedmieście 30 (1933)[5], pałacu Biskupów Krakowskich przy ul. Senatorskiej 6 (1934), ul. Koszykowej 6 (1936-1937[6]), następnie w kamienicy pod Gigantami w Al. Ujazdowskich 36 (1939), obecnie 24.

Argentyna utrzymywała też konsulaty:

  • w Warszawie: w Grand Hotelu przy ul. Senatorskiej 29 (1923)[7], w pałacu Błękitnym przy ul. Senatorskiej 35 (1927), ul. Żabiej 4 (1928-1930) oraz jako konsulat generalny w Al. Ujazdowskich 32 (1938), obecnie 20.
  • w Krakowie: przy ul. Radziwiłłowskiej 23 (1928),
  • w Wolnym Mieście Gdańsku: w Langfuhr, przy Taubenweg 5, ob. Wrzeszcz, ul. Pniewskiego (1925), w Langfuhr przy Jäschkentalerweg 46a, ob. Wrzeszcz, ul. Jaśkowa Dolina (1927-1931), przy Rennerstifgasse 5, ob. Gdyńskich Kosynierów (1932-1934), oraz w Langfuhr przy Gralathstrasse 3, ob. Wrzeszcz, ul. Hoene-Wrońskiego (1935-1940), konsulat generalny
  • w Gdyni: przy ul. Starowiejskiej 58 (1937)[6], ul. 3-go Maja 22-24 (1938)

Po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]

Stosunki reaktywowano w 1946. Początkowo poselstwo było zlokalizowane w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 45 (1946−), następnie przy ul. Wiejskiej 19 (1950-1959[8]), przy ul. Styki 17-19 (1961[9]−2001), przy ul. Brukselskiej 9 (2003−2023), obecnie w al. Jerozolimskich 123 (2023-)[10]. W 1964 przedstawicielstwa podniesiono do rangi ambasad.

Biuro Radcy Handlowego ulokowano przy ul. Zgoda 6, rezydencję ambasadora przy ul. Czarnieckiego 10 (1991[11]).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-25] (pol.).
  2. Kraje objęte działaniem ambasady. Ambasada Argentyny w Warszawie. [dostęp 2018-06-29]. (pol.).
  3. https://epolo.cancilleria.gob.ar/es/node/2747
  4. Kalendarz Powszechny Haliczanin zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Wschodnich Kresów na rok pański 1925, który jest rokiem zwyczajnym liczącym 365 dni, Lwów 1925
  5. Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1933
  6. a b Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1937
  7. Haliczanin : kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1923, Lwów
  8. Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1959, PWG Warszawa
  9. Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1961, PWE Warszawa
  10. https://cancilleria.gob.ar/es/representaciones/epolo
  11. Oficjalna książka telefoniczna firm i instytucji Warszawy oraz województwa warszawskiego rok 1991

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom II. Ameryka Północna i Południowa 1918-2007, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2008, s. 224, ISBN 978-83-7452-026-3
  • Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [1]