Ali Dia
| Data i miejsce urodzenia | 20 sierpnia 1965 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ali Dia (ur. 20 sierpnia 1965 w Dakarze) – senegalski piłkarz, występujący na pozycji napastnika.
W listopadzie 1996 roku Dia niezgodnie ze stanem rzeczywistym przekonał ówczesnego trenera Southampton, Graeme’a Sounessa, że jest kuzynem George’a Weaha, co doprowadziło go do podpisania miesięcznego kontraktu z klubem. Dia zagrał jeden mecz w barwach klubu, po czym został zwolniony.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1988–1990 Dia był zawodnikiem klubów grających we francuskim Division 2: AS Beauvais oraz CL Dijon. W ciągu dwóch lat rozegrał w tych klubach łącznie cztery ligowe mecze. W sezonie 1990/1991 występował w trzecioligowym ES La Rochelle. W 1991 roku został piłkarzem Olympique Saint-Quentin, grającym w Division 2. W klubie tym występował do roku 1992[1].
W grudniu 1993 roku podpisał kontrakt z klubem CFA 2 (francuski piąty poziom rozgrywek), AL Châteaubriant z zarobkami na poziomie 3030 franków miesięcznie. Dia grał regularnie w rezerwach i pierwszym zespole Chateaubriant, ale 1 sierpnia 1994 roku opuścił zespół. W 1995 roku został zawodnikiem fińskiego FinnPa, gdzie niezgodnie z prawdą rozpowiedział, że jest kuzynem reprezentanta Liberii, George’a Weaha. W rozgrywkach Veikkausliigi zadebiutował 30 kwietnia 1995 roku w meczu przeciwko Haka. Ogółem w barwach klubu zagrał pięciokrotnie, otrzymując jedną żółtą kartkę. Po meczu przeciwko Jaro Dia samowolnie opuścił klub. Następnie został piłkarzem fińskiego trzecioligowego PK-35, gdzie rozegrał trzy mecze i strzelił jednego gola. Jesienią 1995 roku podpisał kontrakt z grającym w 2. Bundeslidze VfB Lübeck. W klubie tym zagrał dwa mecze, wchodząc z ławki rezerwowych: przeciwko Hannoverowi 96 oraz VfB Leipzig[2].
Następnie Dia wyleciał do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał na testach m.in. w Gillingham. Senegalczyk przekonał działaczy Rotherham United, że jest reprezentantem kraju, w efekcie czego zagrał w meczu rezerw przeciwko Stockport County. Następnie trafił do nieligowego Blyth Spartans. W barwach tego klubu 9 listopada 1996 roku zagrał jeden mecz, po czym opuścił klub bez powiadomienia jego działaczy[2].
Wkrótce trener grającego w Premier League Southampton F.C. Graeme Souness przeprowadził rozmowę telefoniczną, podczas której rozmówca utrzymywał, że jest George’em Weahem, zdobywcą nagród Złota Piłka i Piłkarz Roku FIFA, i poleca Sounessowi swojego kuzyna, Alego Dię, który jest trzynastokrotnym[3] reprezentantem Senegalu oraz byłym piłkarzem Paris Saint-Germain. Chociaż prawdziwym rozmówcą Sounessa okazał się kolega Dii, w efekcie jego rekomendacji Southampton podpisał z Senegalczykiem miesięczny kontrakt[4]. 23 listopada 1996 roku Dia został wyznaczony jako rezerwowy w meczu Southampton przeciwko Leeds United. W 32 minucie spotkania Dia zastąpił kontuzjowanego Matthew Le Tissiera, ale w 85 minucie sam został zmieniony przez Kena Monkou[4][5]. Le Tissier skomentował później, że Dia poruszał się, jak „Bambi na lodzie”[2].
14 dni po podpisaniu kontraktu, Southampton postanowił rozwiązać kontrakt z Dią. Następnie Senegalczyk skontaktował się z poznanym w czasie gry w Blyth Spartans Peterem Harrisonem i 13 grudnia 1996 roku podpisał półroczny kontrakt z Gateshead, ówcześnie beniaminkiem Conference. W debiucie przeciwko Bath City Dia strzelił gola, ale dzień po tym meczu „Sunday Mirror” ujawnił, że Senegalczyk okłamywał działaczy Bournemouth, Gillingham i Port Vale, podając się za kuzyna George’a Weaha, reprezentanta Senegalu oraz byłego piłkarza Bologna FC i Paris Saint-Germain. Dia zaprzeczył tym oskarżeniom i kontynuował karierę w Gateshead, strzelając drugą bramkę przeciwko Bromsgrove Rovers. W trakcie sezonu został wystawiony na listę transferową, a latem 1997 roku opuścił klub[2].
W 2001 roku ukończył studia ekonomiczne na Northumbria University[6].
Opinie[edytuj | edytuj kod]
Matthew Le Tissier opisał Dię jako piłkarza, który nie potrafił odnaleźć się na swojej pozycji, a jego występ w meczu przeciwko Leeds United określił jako „komiczny”. Dodał też, że Dia był najgorszym piłkarzem, z którym grał[7].
Ali Dia zajął pierwsze miejsce na liście najgorszych piłkarzy według dzienników „The Times”[8] oraz „The Sun”[9], a także czwarte na liście najgorszych napastników Premier League według „Daily Mail”[10].
Statystyki ligowe[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Klub | Liga | Mecze | Gole |
|---|---|---|---|---|
| 1988/1989 | AS Beauvais |  Division 2 | 1 | 0 |
| 1989/1990 | CL Dijon | Division 2 | 3 | 0 |
| 1990/1991 | ES La Rochelle | Division 3 | ? | ? |
| 1991/1992 | Olympique Saint-Quentin | Division 2 | 6 | 1 |
| 1993/1994 | AL Châteaubriant | CFA 2 | ? | ? |
| 1995 (w) | FinnPa Helsinki |  Veikkausliiga | 5 | 0 |
| 1995 (w) | PK-35 Vantaa | Kakkonen | 3 | 1 |
| 1995/1996 (j) | VfB Lübeck |  2. Fußball-Bundesliga | 2 | 0 |
| 1996/1997 (j) | Blyth Spartans A.F.C. |  Northern Premier League | 1 | 0 |
| 1996/1997 (j) | Southampton F.C. | Premier League | 1 | 0 |
| 1996/1997 | Gateshead F.C. | Conference | 8 | 2 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ali Dia [online], Football Database [dostęp 2021-03-19].
- ↑ a b c d Steve Menary: The Search for Ali Dia, Legendary Football Hoaxster Turned Houdini. [w:] bleacherreport.com [on-line]. 2015-10-15. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
- ↑ The 10 worst foreign signings of all time. [w:] theguardian.com [on-line]. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
- ↑ a b Tom Mordey: Whatever happened to.. Ali Dia. [w:] footballfancast.com [on-line]. 2012-08-28. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
- ↑ Southampton v Leeds United, 23 November 1996. [w:] 11v11.com [on-line]. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
- ↑ Meet the BBC’s guest editor (and other accidental heroes). [w:] independent.co.uk [on-line]. 2006-05-17. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
- ↑ The one-off who played for Southampton. [w:] theguardian.com [on-line]. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
- ↑ Alex Murphy: The 50 worst footballers. [w:] thetimes.co.uk [on-line]. 2007-07-04. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).
- ↑ Gavin Glicksman: Top 10 rubbish footballers. [w:] thetimes.co.uk [on-line]. 2009-02-23. [dostęp 2016-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
- ↑ Tom Bellwood: THE LIST: The worst strikers to have played in the Premier League, Nos 10-1. [w:] dailymail.co.uk [on-line]. 2009-10-08. [dostęp 2016-06-26]. (ang.).