Alfred Cholewiński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 15 sierpnia 1975 |
| Prezbiterat | 1962 |
.jpg)
Alfred Cholewiński SJ (ur. 3 marca 1936 w Bydgoszczy, zm. 26 stycznia 1988 w Warszawie) – polski jezuita, biblista, wykładowca Papieskiego Instytutu Biblijnego (Biblicum) w Rzymie i Wydziału Teologicznego „Bobolanum” w Warszawie, inicjator polskiego wydania i tłumacz egzegetycznych komentarzy z francuskiej wersji Biblii jerozolimskiej[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1949–1951 uczył się w gimnazjum i niższym seminarium duchownym w Gdańsku. W 1951, po ukończeniu ówczesnej dziewiątej klasy, wstąpił w Kaliszu do nowicjatu jezuickiego. W latach 1953–1955 kontynuował naukę w zakresie szkoły średniej w starowiejskim kolegium jezuickim[2]. W latach 1955–1958 odbył studia filozoficzne w Krakowie, a w latach 1959–1963 studia teologiczne w Warszawie. Po święceniach kapłańskich (1962) kontynuował studia[3]. W latach 1963–1964 mieszkał w Otwocku i odbywał prywatne studium języków orientalnych[2]. Studia biblijne odbył na KUL (1964–1967[3] lub 1964–1968[1]) oraz Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (1968–1973)[3]. Jako student rzymskiego „Biblicum” zetknął się z charyzmatem Drogi neokatechumenalnej[2]. W 1973 roku uzyskał stopień doktora nauk biblijnych[3]. W 1974 odbył w Arracia pod Rzymem trzecią probację zakonną pod kierunkiem o. Michała Ledrus, po czym wrócił do Polski. W pierwszej połowie 1975 pracował w Lublinie jako duszpasterz akademicki. 18 sierpnia tego roku w lokalnym kościele jezuitów pw. św. Piotra Apostoła złożył uroczystą profesję zakonną[2]. Rozprawa doktorska „Heiligkeitsgesetz und Deuteronomium. Eine vergleichende Studie” została w 1976 opublikowana przez Papieski Instytut Biblijny w ramach serii „Analecta biblica”[4]. Jako autor tej publikacji otrzymał w 1975 zaproszenie tej uczelni do przyjęcia stanowiska profesora[a][5] z zakresu Księgi Powtórzonego Prawa. Także od 1975 prowadził wykłady z Pisma św. na jezuickim Wydziale Teologicznym „Bobolanum” w Warszawie[3].
Był inicjatorem i tłumaczem na język polski egzegetycznych komentarzy z francuskiej wersji Biblii jerozolimskiej. Był także autorem licznych artykułów na tematy biblijne, które były publikowane w „Ateneum Kapłańskim”, „Znaku” i „Przeglądzie Powszechnym”. W Radiu Watykańskim prowadził cykl pogadanek z zakresu życia Kościoła pierwotnego[3].
W 1975 roku, wraz z grupą świeckich katechistów z Włoch, zainicjował Drogę Neokatechumenalną w Polsce, której rozwojowi poświęcił potem całe swoje kapłańskie posługiwanie jako katechista wędrowny w Polsce[3][6].
Został pochowany w grobowcu Zgromadzenia Jezuitów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 215-5/6-1/2)[7].
.JPG)
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Był autorem licznych publikacji. Między innymi[2]:
- Alfred Cholewiński SJ, Bronisław Mokrzycki SJ: Nabożeństwa biblijne. Kraków: Wydaw. Apostolstwa Modlitwy, 1968, s. 318.
- Alfred Cholewiński SJ: Heiligkeitsgesetz und Deuteronomium. Eine vergleichende Studie. Rzym: Pontificio Istituto Biblico, 1976, s. XXVII-350, seria: ANALECTA BIBLICA.
- Alfred Cholewiński SJ: Chrześcijaństwo ponownie odkrywane: pogadanki biblijne i homilie wygłoszone w Radiu Watykańskim w latach 1976-1985. Warszawa: Oficyna Przeglądu Powszechnego, 1989, s. 276.
- Alfred Cholewiński SJ: ABC chrześcijaństwa. Kraków: Wydaw. WAM, 2000, s. 276. ISBN 83-7097-543-7.
- Alfred Cholewiński SJ: Dobra Nowina dla każdego. Kraków: Wydaw. WAM, 2000, s. 113. ISBN 83-7097-546-1.
- Alfred Cholewiński SJ: Cztery katechezy biblijne. Kraków: Wydaw. WAM, 2000, s. 113. ISBN 83-7097-555-0.
Ponadto staraniem Alfreda Cholewińskiego wydano:
- Alfred Cholewiński SJ: Księga Psalmów z komentarzami i marginaliami z Biblii Jerozolimskiej. Lublin: Centrum Neokatechumenalne, 1991.
- Biblia Jerozolimska / [wstępy, przypisy, komentarze i marginalia tł. zespół pod kier. Alfreda Cholewińskiego i Zbigniewa Kiernikowskiego, red. merytoryczna Krzysztof Sarzała. Poznań: Pallottinum, 2006.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jako trzeci Polak w historii Instytutu – po prof. Władysławie Szczepańskim i prof. Ludwiku Semkowskim[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b CHOLEWIŃSKI Alfred Kazimierz. jezuici.krakow.pl. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-20)].
- ↑ a b c d e f Julian Sulowski SJ. Śp. Ks. Alfred Kazimierz Cholewiński SJ. „Ruch Biblijny i Liturgiczny”. 42, s. 394–395, 1989. Polskie Towarzystwo Teologiczne. ISSN 0209-0872.
- ↑ a b c d e f g Alfred Cholewiński SJ (1936-1988). Norbertinum.pl. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-20)].
- ↑ Alfred Cholewiński: Heiligkeitsgesetz und Deuteronomium. Eine vergleichende Studie. Rzym: Pontificio Istituto Biblico, 1976, s. XXVII-350, seria: Analecta biblica (tom 66).
- ↑ a b Stanisław Łach. ALFRED CHOLEWIŃSKI, Heiligkeitsgesetz und Deuteronomium. Eine vergleichende Studie, Rome 1976. „Ruch Biblijny i Liturgiczny”. 29 (5–6), s. 341–343, 1976. Polskie Towarzystwo Teologiczne. DOI: 10.21906/rbl.3392. ISSN 0209-0872.
- ↑ 40-lat Drogi Neokatechumenalnej w Polsce. Kuria Metropolitalna w Lublinie. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-20)].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JEZUICI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-10-24].