Alf Brodal
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: anatomia | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Alf Brodal (ur. 25 stycznia 1910 w Kristianii, zm. 29 lutego 1988 w Bærum) – norweski anatom.
Syn inżyniera Petera Brodala (1872–1935) i Helene Kathrine Obenauer (1879–1934). Studiował medycynę w Oslo, po ukończeniu studiów w 1937 roku zaczął pracować jako asystent anatomii w Instytucie Stomatologii Klinicznej. Od 1940 roku zaczął zajmować się neurologią; zainteresowanie neuroanatomią przejawiał już wcześniej, publikując w 1935 roku pracę na temat mikrogyrii. W tym roku uzyskał tytuł doktora medycyny. Od 1943 roku jako prosektor w Instytucie Anatomicznym wykładał neurologię, wydał też swoje wykłady jako skrypt Nevroanatomi i relasjon til klinisk nevrologi. W latach 1946-1947 w Oksfordzie jako stypendysta Fundacji Rockefellera, gdzie miał możliwość pracy z Wilfridem LeGros Clarkiem. Od 1944 roku członek Norweskiej Akademii Nauk, od 1950 roku profesor anatomii na Uniwersytecie w Oslo.
Jego syn Per Brodal (ur. 1944) również zajmował się neuroanatomią.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Holck P. Alf Brodal. „Journal of neurology”. 250 (6), s. 772–773, 2003. DOI: 10.1007/s00415-003-1099-8. PMID: 12862040.
- Holck P. Alf Brodal – hjerneforsker av format. „Tidsskrift for den Norske lægeforening: tidsskrift for praktisk medicin, ny række”. 121 (29), s. 3408–3409, listopad 2001. PMID: 11826787.
- Scheibel A.B. In memoriam Alf Brodal, M.D. (1910-1988). „The Journal of comparative neurology”. 273 (1), s. 1–2, 1988. DOI: 10.1007/BF00248274. PMID: 3062044.