Alexi Lalas

Alexi Lalas
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Panayotis Alexander Lalas

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1970
Birmingham

Wzrost

192 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1994–1996 Calcio Padova 44 (3)
1996–1997 New England Revolution 57 (3)
1997 CS Emelec (wyp.) 10 (0)
1998 MetroStars 25 (2)
1999 Kansas City Wizards 30 (4)
2001–2003 Los Angeles Galaxy 69 (7)
W sumie: 235 (19)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–1998  Stany Zjednoczone 96 (9)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Panayotis Alexander „Alexi” Lalas (ur. 1 czerwca 1970 w Birmingham) – amerykański piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Lalas urodził się w stanie Michigan w rodzinie pochodzenia greckiego. Uczęszczał do Cranbrook Kingswood High School w Bloomfield Hills, a w wieku 11 lat rozpoczął grę w piłkę. W 1987 roku uznano go piłkarzem roku w rozgrywkach szkół średnich. Po ukończeniu szkoły średniej Lalas poszedł na Rutgers University i w latach 1988–1991 występował w tamtejszej drużynie piłkarskiej. W tym okresie doprowadził zespół Scarlet Knights do NCAA Final Four w 1989 roku oraz do National Championship Game w 1990. W 1991 roku został wybrany do pierwszej drużyny All American oraz otrzymał nagrody Hermann Trophy i Missouri Athletic Club Player of the Year. Podczas pobytu na uniwersytecie Alexi trenował także hokej na lodzie.

W 1994 roku Lalas podpisał kontrakt z zespołem włoskiej Serie A, Padovą. Stał się tym samym pierwszym amerykańskim piłkarzem w tej lidze w historii. W barwach Padovy rozegrał 33 spotkania i zdobył 2 gole - w spotkaniach z Interem Mediolan i Milanem. Wystąpił także w wygranym spotkaniu z Genoą, decydującym o utrzymaniu Padovy w lidze. 25 czerwca 1995 Alexi podpisał kontrakt z Major League Soccer, mający na celu późniejszy angaż w zespole nowo powstałej ligi. Start ligi jednak się opóźnił i rundę jesienną sezonu 1995/1996 Lalas spędził w Padovie. W lutym rozegrał swój ostatni mecz w lidze włoskiej przeciwko S.S. Lazio.

Lalas wrócił do Stanów i został zawodnikiem New England Revolution, będącym członkiem Major League Soccer. Zarówno w 1996 jak i 1997 roku był podstawowym zawodnikiem drużyny, a w listopadzie 1997, już po zakończeniu sezonu w MLS, wypożyczono go na miesiąc do ekwadorskiego klubu, Emelec Guayaquil. W grudniu powrócił do New England, ale już 4 lutego 1998 roku został zawodnikiem nowojorskiego MetroStars. Dla MetroStars zdobył 4 gole, ale już po sezonie ponownie zmienił barwy klubowe. Wraz z bramkarzem Tonym Meolą był bohaterem transferu do Kansas City Wizards, którzy 28 stycznia 1999 w zamian za obu zawodników oddali do MetroStars Marka Chunga i Mike’a Ammanna. 10 października po sezonie spędzonym w Wizards Lalas ogłosił zakończenie sportowej kariery. Jednak rok później, 14 stycznia 2001 roku, wrócił do uprawiania futbolu i został zawodnikiem Los Angeles Galaxy. W tym samym roku wygrał wraz z Galaxy US Open Cup, a w 2002 roku MLS Cup oraz dotarł do finału tego pierwszego pucharu. 12 stycznia 2004 ostatecznie zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1994/95 Calcio Padova Włochy  Serie A 33 2
1995/96 Calcio Padova Włochy  Serie A 11 1
1996 New England Revolution Stany Zjednoczone  Major League Soccer 25 1
1997 New England Revolution Stany Zjednoczone  Major League Soccer 30 2
1997 CS Emelec Ekwador  Serie A 10 0
1998 MetroStars Stany Zjednoczone  Major League Soccer 25 2
1999 Kansas City Wizards Stany Zjednoczone  Major League Soccer 30 4
2001 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 11 2
2002 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 26 4
2003 Los Angeles Galaxy Stany Zjednoczone  Major League Soccer 22 1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Stanów Zjednoczonych Lalas zadebiutował 12 marca 1991 roku w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Meksykiem. W 1992 roku wystąpił wraz z kadrą olimpijską na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. W 1994 roku został powołany przez Velibora Milutinovicia do kadry na Mistrzostwa Świata, których gospodarzem było USA. Tam był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i wystąpił we wszystkich czterech meczach: grupowych ze Szwajcarią (1:1), z Kolumbią (2:1) i z Rumunią (0:1) oraz w 1/8 finału z Brazylią (0:1). W 1996 roku zaliczył swoje drugie Igrzyska Olimpijskie. Z kolei w 1998 roku na Mundialu we Francji był rezerwowym i nie zagrał w żadnym z meczów. Swój ostatni mecz w drużynie narodowej Alexi rozegrał 30 maja 1998 przeciwko Szkocji (0:0). Łącznie wystąpił w niej 96 razy i zdobył 9 goli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]