Aleksandr Wołkow (tenisista)
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1967 |
| Data i miejsce śmierci | 19 października 2019 |
| Wzrost | 188 cm |
| Gra | leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1988 |
| Zakończenie kariery | 1998 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 3 |
| Najwyżej w rankingu | 14 (23 sierpnia 1993) |
| Australian Open | 4R (1994) |
| Roland Garros | 3R (1990, 1992) |
| Wimbledon | 4R (1987, 1990, 1991, 1994) |
| US Open | SF (1993) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 136 (9 października 1989) |
| Wimbledon | 2R (1988) |
| US Open | 1R (1989) |
Aleksandr Władimirowicz Wołkow, ros. Александр Владимирович Волков (ur. 3 marca 1967 w Królewcu, zm. 19 października 2019[1] tamże) – rosyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowy tenisista Wołkow występował w latach 1988–1998.
Leworęczny, z bekhendem oburęcznym, Wołkow grał tenis urozmaicony, z ekstremalnymi rotacjami i opóźnianymi uderzeniami.
W 1989 roku awansował do finału zawodów rangi ATP World Tour w Mediolanie, gdzie pokonał m.in. Jakoba Hlaska, a przegrał z Borisem Beckerem.
W 1990 roku osiągnął kolejne dwa finały, w Rosmalen uległ Amosowi Mansdorfowi, a w Berlinie poniósł porażkę z Ronaldem Agénorem. Tego roku w 1. rundzie wielkoszlemowego US Open wyeliminował lidera rankingu Stefana Edberga.
W 1991 roku Wołkow odniósł pierwsze turniejowe zwycięstwo rangi ATP World Tour, w Mediolanie pokonał Włocha Cristiana Carattiego. W 4. rundzie Wimbledonu przegrał z Michaelem Stichem, który później triumfował w turnieju (w piątym secie, przy punkcie, który mógł dać Wołkowowi dwa meczbole przy jego serwisie, piłka zawadziła o taśmę i zmieniła tor lotu, co stojącemu przy siatce Rosjaninowi uniemożliwiło reakcję).
W 1992 roku Rosjanin był w trzech finałach ATP World Tour i ćwierćfinale US Open, pokonał m.in. Gorana Ivaniševicia.
W sezonie 1993 Wołkow wygrał turniej w Auckland po finale z MaliVaim Washingtonem, następnie był w półfinale zawodów kategorii ATP Super 9 w Indian Wells, a we wrześniu doszedł do półfinału US Open, eliminując m.in. Thomasa Mustera po wybronieniu piłki meczowej, natomiast uległ Pete’owi Samprasowi.
W sezonach 1992 i 1993 wystąpił w Pucharze Wielkiego Szlema, ale odpadał w 1. rundzie.
W 1994 Wołkow wygrał turniej w Moskwie po finale z Chuckiem Adamsem i był w finale w Adelaide, gdzie poniósł porażkę z Jewgienijem Kafielnikowem.
Ostatni finał turnieju ATP World Tour Wołkow osiągnął w 1997 roku w Szanghaju, przegrywając z Jánem Krošlákiem.
W grze podwójnej zaliczył trzy finały turniejowe.
Reprezentował ZSRR, Wspólnotę Niepodległych Państw i Rosję w Pucharze Davisa, debiutował w 1986 roku w meczu z Indiami, a ostatni występ zaliczył w 1998 roku z Japonią. W 1994 roku przyczynił się do awansu Rosji do finału Pucharu Davisa, pokonując w kolejnych rundach m.in. Patricka Raftera i Michaela Sticha. W meczu finałowym ze Szwedami przegrał zarówno ze Stefanem Edbergiem, jak i Magnusem Larssonem.
W 1988 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Seulu, jednak odpadł z rywalizacji singlowej w 1. rundzie po przegranej z Carlem-Uwe Steebem.
W rankingu gry pojedynczej Wołkow najwyżej był na 14. miejscu (23 sierpnia 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 136. pozycji (9 października 1989).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP Tour World Championships |
| ATP Super 9 |
| ATP Championship Series |
| ATP World Series |
Gra pojedyncza (3–8)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 19 lutego 1989 | Mediolan | Dywanowa (hala) |  Boris Becker | 1:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 17 czerwca 1990 | Rosmalen | Trawiasta |  Amos Mansdorf | 3:6, 6:7 |
| Finalista | 3. | 14 października 1990 | Berlin | Dywanowa (hala) |  Ronald Agénor | 6:4, 4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 1. | 10 lutego 1991 | Mediolan | Dywanowa (hala) |  Cristiano Caratti | 6:1, 7:5 |
| Finalista | 4. | 5 stycznia 1992 | Wellington | Twarda |  Jeff Tarango | 1:6, 0:6, 3:6 |
| Finalista | 5. | 1 marca 1992 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Boris Becker | 6:7(9), 6:4, 2:6 |
| Finalista | 6. | 5 kwietnia 1992 | Johannesburg | Twarda | Aaron Krickstein | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 17 stycznia 1993 | Auckland | Twarda | MaliVai Washington | 7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 7. | 9 stycznia 1994 | Adelaide | Twarda |  Jewgienij Kafielnikow | 4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Chuck Adams | 6:2, 6:4 |
| Finalista | 8. | 2 lutego 1997 | Szanghaj | Dywanowa (hala) |  Ján Krošlák | 2:6, 6:7(2) |
Gra podwójna (0–3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 10 listopada 1991 | Moskwa | Dywanowa (hala) |  Andriej Czerkasow | Eric Jelen Carl-Uwe Steeb | 4:6, 6:7 |
| Finalista | 2. | 17 stycznia 1993 | Auckland | Twarda |  Alex Antonitsch |  Grant Connell Patrick Galbraith | 3:6, 6:7 |
| Finalista | 3. | 25 sierpnia 1996 | Long Island | Twarda | Hendrik Dreekmann | Luke Jensen Murphy Jensen | 3:6, 6:7 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ James Buddell: Alexander Volkov: 1967-2019. atptour.com, 2019-10-19. [dostęp 2019-10-19]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).