Aleksander Pawlicki
 | |
 starszy ułan | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 stycznia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 maja 1933 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1919–1921 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Aleksander Pawlicki (ur. 24 stycznia 1898 w Pułtusku, zm. 14 maja 1933 tamże) – polski rzemieślnik, starszy ułan Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 24 stycznia 1898 w Pułtusku, w rodzinie Franciszka i Julianny z Arbuźińskich[1][2]. Absolwent szkoły miejskiej. Szkolił się i później pracował w zawodzie kaflarza. Od 20 listopada 1918 żołnierz ochotnik w odrodzonym Wojsku Polskim[3]. Służył w 3 pułku ułanów śląskich na froncie polsko-bolszewickim. Brał min. udział w walkach: pod Sokalem, Białą Cerkwią, Berezyną.
Szczególnie zasłużył się: 1 VIII 1920 podczas walk pod wsią Kniaginia z własnej inicjatywy otworzył ogień ze swojego ckm, czym udaremnił oskrzydlenie cofającego się pułku[2]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
10 grudnia 1921 został zwolniony z wojska[3]. Po wojnie wrócił do Pułtuska, gdzie pracował w swoim zawodzie[4]. Działał w Związku Legionistów Polskich i oddziale konnym Związku Strzeleckiego[5]. Zmarł tam 14 maja 1933[4].
Był żonaty z Julianną Boniecką, z którą miał dwie córki:Halinę Jadwigę (ur. 27 maja 1923) i Władysławę (ur. 5 stycznia 1925)[2][6].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5154[2][7][8]
- Krzyż Walecznych nr 514 – 21 marca 1920[9][10][2]
- Odznaka pamiątkowa Dywizji Podlaskiej[11]
- Odznaka pamiątkowa Federacji PZOO 2. stopnia[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 114.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 9.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4, 9.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-16]..
- ↑ Dobrzyński 1929 ↓, s. 47.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 9.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-16]..
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pawlicki Aleksander. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.22-1581 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-16].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Bohdan Dobrzyński: Zarys historii wojennej 3-go Pułku Ułanów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920.