Aleksander Kamiński (poseł)
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 stycznia 1880 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 grudnia 1940 |
| Poseł III kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres | od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
  | |
Aleksander Kamiński (ur. 23 stycznia 1880 w Włosienicy, zm. 14 grudnia 1940 w KL Dachau) – polski ziemianin, polityk i działacz społeczny związany z Pomorzem, Warmią i Mazurami, poseł na Sejm III kadencji w II RP z ramienia Stronnictwa Narodowego[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do gimnazjów w Pelplinie i Grudziądzu. W 1912 nabył w ramach akcji polonizowania Mazur, majątek Zimowo k. Mikołajek. Od lutego 1920 był przedstawicielem ludności polskiej przy Międzysojuszniczej Komisji na teren powiatu mrągowskiego (sensburskiego). Był współpracownikiem Komitetu Mazurskiego i kierownictwa Straży Ludowej na Mazurach i Warmii oraz zastępcą landrata z ramienia ludności polskiej. Jego dom będący schronieniem dla polskich działaczy, podczas akcji plebiscytowej był wielokrotnie napadany przez bojówki niemieckie, mimo iż przydzielona była mu ochrona żołnierzy włoskich. W lipcu 1920 roku, po porażce Polski w plebiscycie, przeniósł się do Grudziądza, a od grudnia 1921 mieszkał we własnym majątku Turza Wielka. W okresie międzywojennym sprawował wiele funkcji publicznych na Pomorzu, był m.in. członkiem Związku Obrony Kresów Zachodnich, Wydziału Powiatowego, od 1927 Sejmiku Wojewódzkiego w Toruniu, prezesem Zarządu Powiatowego Związku Kółek Rolniczych w Działdowie, członkiem władz Pomorskiego Towarzystwa Rolniczego, członkiem Rady Związku Pomorskiego w Toruniu. W wyborach w 1930 roku zdobył mandat z listy nr 4, okręg wyborczy nr 31 (Toruń). W 1933 roku należał do Komitetu Zbiórki na Rzecz Szkolnictwa Polskiego Zagranicą. Przez kilkanaście lat pełnił funkcję prezesa Stronnictwa Narodowego w Działdowie i był członkiem władz wojewódzkich tegoż[1]. Podczas II wojny światowej, w lutym 1940, został aresztowany przez Niemców i przewieziony 5 maja 1940 do obozu w Sachsenhausen. 2 albo 3 września 1940 został przeniesiony do Dachau, gdzie został zamordowany[2]. Jego prochy zostały pochowane na cmentarzu w Toruniu[1].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Był synem Jana, ziemianina i Antoniny z Wojnowskich Kamińskich. Był żonaty z Konstancją z domu Fitzerman, z którą miał syna Janusza[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 kwietnia 1927)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2019-11-17].
- ↑ straty osobowe - Szukaj [online], straty.pl [dostęp 2019-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-15].
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 83, poz. 197 „za zasługi, położone na polu narodowem i gospodarczem”.