Aleksander Imich

Aleksander (Alexander) Imich (ur. 4 lutego 1903 w Częstochowie, zm. 8 czerwca 2014 w Nowym Jorku)^[1] – amerykański chemik i parapsycholog pochodzenia żydowskiego, urodzony i związany z Polską do połowy XX wieku, superstulatek. Mimo zaawansowanego wieku był aktywnym prezesem Phenomena Research Center w Nowym Jorku. Dnia 15 września 2013 jego wiek został udokumentowany przez Gerontology Research Group. Po śmierci Włocha Arturo Licaty (24 kwietnia 2014) w zestawieniu tego ośrodka figurował jako najstarszy żyjący mężczyzna na świecie^[2].

Wczesna biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie żydowskiej^[3]. Był synem Józefa Rubina (1868–1942), częstochowskiego kupca i przemysłowca, działacza społecznego, i Ludwiki Lai z Kwasnerów (ur. 1874). Miał starszych braci Alfreda (1894–1932), współwłaściciela Wytwórni Wyrobów Metalowych "Metallum" w Częstochowie, oraz Stanisława (ur. 1896), lekarza rentgenologa w Krakowie, który przeżył okupację i przed 1956 wyjechał z Polski^[4].

Aleksander Imich w wieku 15 lat, wraz z resztą swojej klasy, przyłączył się do sił polskich walczących o niepodległość. Jego starszy brat pracował jako instruktor w dziale samochodowym. Uzyskując poparcie brata i służąc jednocześnie ojczyźnie, pracował jako kierowca wojskowych samochodów ciężarowych^[5].

W 1921 Imich ukończył I Gimnazjum Państwowe im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie^[6]. 5 grudnia 1927 roku aresztowany pod zarzutem przynależności do Anarchistycznej Federacji Polski^[7]. W 1929 uzyskał doktorat z zoologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Nie znalazłszy pracy w swoim wyuczonym zawodzie, przeniósł się na dział chemii. W wolnych chwilach zajmował się badaniami parapsychologicznymi. Ogłosił raport w 1932 roku w niemieckim czasopiśmie „Zeitschrift für Parapsychologie”, ale wszystkie notatki oraz zdjęcia z badań, które nie zostało opublikowane zostały utracone podczas II wojny światowej.

Podczas II wojny światowej, Imich wraz z żoną Welą mieszkał w Białymstoku, gdzie zatrudniony był jako chemik. Para później internowana została w obozie pracy, ze względu na odmowę przyjęcia obywatelstwa sowieckiego. Po zwolnieniu z obozu przebywali od 1941 w Samarkandzie; gdy wrócili do Polski w 1946, okazało się, że niemal cała ich rodzina została zamordowana przez Niemców. Do 1951 mieszkali w Częstochowie^[8]. W obawie przed zajęciem Europy przez Związek Sowiecki, na początku lat 50. wyemigrowali do USA^[3].

Emigracja[edytuj | edytuj kod]

Po długim okresie pracy jako chemika konsultanta, przeszedł na emeryturę w Nowym Jorku. Po śmierci żony w 1986 roku, Imich powrócił do parapsychologii. Jest autorem licznych artykułów dla czasopism w tej dziedzinie i autorem książki Incredible. Tales of the Paranormal (Opowieści paranormalne, 1995)^[9]. Został prezesem Phenomena Research Center w 1999 roku, starając się znaleźć sposób, aby produkować „kluczową demonstrację”, której celem jest pokazanie rzeczywistości zjawisk paranormalnych do głównego nurtu naukowców i ogółu społeczeństwa. Mieszkał na Manhattanie, gdzie zmarł z przyczyn naturalnych 8 czerwca 2014^[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Winter Miller: Still Pursuing a Lifetime’s Worth of Interests at 104. nytimes.com, 2007-11-27 język = en. [dostęp 2015-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)].
• Informacja w Onet, (MW): Rekordzista w długowieczności jest Polakiem. 2014-05-06. [dostęp 2014-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-08)]. (pol.)., na podstawie „The New York Times”, Ralph Blumenthal: An Ever-Curious Spirit, Unbeaten After 111 Years. 2014-05-04. [dostęp 2015-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (ang.).
• Juliusz Sętowski, Imich Aleksander, w: Żydzi częstochowscy. Słownik biograficzny (pod redakcją Juliusza Sętowskiego), Częstochowa 2020, s. 225.