Aldo Leao Ramírez

Aldo Leao Ramírez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aldo Leao Ramírez Sierra

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1981
Santa Marta

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Cruz Azul

Numer w klubie

14

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2005 Santa Fe 192 (22)
2005–2007 Atlético Nacional 78 (11)
2008–2014 Morelia 196 (12)
2009 Atlético Nacional (wyp.) 15 (1)
2014– Atlas 52 (2)
2016– Cruz Azul (wyp.) 16 (1)
W sumie: 549 (49)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  Kolumbia U-20 8 (0)
2002–2014  Kolumbia 30 (1)
W sumie: 38 (1)
  1. Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 lipca 2016.

Aldo Leao Ramírez Sierra (ur. 18 kwietnia 1981 w Santa Marta) – kolumbijski piłkarz z obywatelstwem meksykańskim występujący na pozycji środkowego pomocnika, obecnie zawodnik meksykańskiego Cruz Azul.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Ramírez jest wychowankiem zespołu Independiente Santa Fe z siedzibą w stołecznej Bogocie, do którego seniorskiego składu został włączony jako osiemnastolatek. W Copa Mustang zadebiutował 26 września 1999 w przegranym 1:2 spotkaniu z Envigado i mimo młodego wieku szybko wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie. Jeszcze w tym samym roku dotarł ze swoją drużyną do finału międzynarodowych rozgrywek Copa Merconorte, natomiast premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 14 maja 2000 w wygranej 4:3 konfrontacji z Deportivo Cali. Przez kolejne kilka lat pełnił rolę kluczowego zawodnika drugiej linii i za sprawą udanych występów był uznawany za jednego z najlepszych pomocników ligi kolumbijskiej. W wiosennym sezonie Apertura 2005 zdobył z Santa Fe tytuł wicemistrza kraju, a ogółem barwy tego klubu reprezentował przez sześć lat, rozgrywając 192 ligowe spotkania, w których zdobył 22 bramki.

Latem 2005 Ramírez przeszedł do jednego z największych klubów w Kolumbii i ówczesnego mistrza kraju – zespołu Atlético Nacional z miasta Medellín. Tam od razu został podstawowym rozgrywającym drużyny i podczas rozgrywek Apertura 2007 zdobył z nią swoje premierowe mistrzostwo Kolumbii. Sukces ten powtórzył również pół roku później, w jesiennym sezonie Clausura 2007. Bezpośrednio po tym osiągnięciu wyjechał do Meksyku, przenosząc się do tamtejszej ekipy Monarcas Morelia. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 18 stycznia 2008 w wygranym 1:0 spotkaniu z Veracruz, zaś pierwsze bramki w nowym zespole strzelił już osiem dni później w wygranej 3:2 ligowej konfrontacji z Pachucą, dwukrotnie wpisując się na listę strzelców. Mimo pewnego miejsca w wyjściowej jedenastce już po roku zdecydował się na powrót do ojczyzny, na zasadzie półrocznego wypożyczenia ponownie zostając zawodnikiem Atlético Nacional. Tam nie potrafił jednak nawiązać do sukcesów odnoszonych podczas pierwszego pobytu w tej ekipie i tym razem zajął z nią dopiero przedostatnie, siedemnaste miejsce w lidze.

W lipcu 2009 Ramírez powrócił do Morelii, która odrzuciła ofertę przedłużenia jego wypożyczenia do Atlético Nacional. Od razu został jednym z najważniejszych piłkarzy zespołu i zapewnił sobie miano czołowego środkowego pomocnika w lidze meksykańskiej, a 2010 roku triumfując z Morelią w rozgrywkach SuperLigi. On sam miał jednak niewielki wkład w to osiągnięcie, zmagając się w tamtym czasie z problemami zdrowotnymi. W wiosennym sezonie Clausura 2011 był już natomiast kluczowym zawodnikiem swojej ekipy, zdobywając z nią wówczas tytuł wicemistrza kraju, zaś podczas jesiennych rozgrywek Apertura 2013 wywalczył z Morelią krajowy puchar – Copa MX. Bezpośrednio po tym sukcesie został mianowany przez szkoleniowca Carlosa Bustosa nowym kapitanem zespołu, po odejściu dotychczasowego lidera drużyny, Federico Vilara. Ogółem zawodnikiem Morelii pozostawał przez sześć lat, rozgrywając w jej barwach 196 ligowych meczów, w których dwunastokrotnie wpisywał się na listę strzelców.

Latem 2014 Ramírez przeszedł do zespołu Club Atlas z siedzibą w Guadalajarze, w ramach współpracy pomiędzy tą drużyną i Morelią (posiadającymi wspólnego właściciela – Grupo Salinas). Tam od razu został podstawowym graczem ekipy, w międzyczasie otrzymując meksykańskie obywatelstwo, w wyniku wieloletniego zamieszkiwania w tym kraju. W styczniu 2016 został ściągnięty na wypożyczenie przez Tomása Boya – swojego byłego trenera z Morelii i Atlasu – do prowadzonej przez niego drużyny Cruz Azul ze stołecznego miasta Meksyk.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1999 Independiente Santa Fe Kolumbia  Liga Águila 4 0
2000 Independiente Santa Fe Kolumbia  Liga Águila 36 3
2001 Independiente Santa Fe Kolumbia  Liga Águila 35 3
2002 Independiente Santa Fe Kolumbia  Liga Águila 39 7
2003 Independiente Santa Fe Kolumbia  Liga Águila 21 1
2004 Independiente Santa Fe Kolumbia  Liga Águila 33 8
2005 Independiente Santa Fe Kolumbia  Liga Águila 24 0
2005 Atlético Nacional Kolumbia  Liga Águila 11 1
2006 Atlético Nacional Kolumbia  Liga Águila 21 1
2007 Atlético Nacional Kolumbia  Liga Águila 46 9
2007/2008 Monarcas Morelia Meksyk  Liga MX 16 2
2008/2009 Monarcas Morelia Meksyk  Liga MX 14 1
2009 Atlético Nacional Kolumbia  Liga Águila 15 1
2009/2010 Monarcas Morelia Meksyk  Liga MX 35 2
2010/2011 Monarcas Morelia Meksyk  Liga MX 26 1
2011/2012 Monarcas Morelia Meksyk  Liga MX 38 0
2012/2013 Monarcas Morelia Meksyk  Liga MX 34 0
2013/2014 Monarcas Morelia Meksyk  Liga MX 33 6
2014/2015 Club Atlas Meksyk  Liga MX 36 1
2015/2016 Club Atlas Meksyk  Liga MX 16 1
2015/2016 Cruz Azul Meksyk  Liga MX 16 1
2016/2017 Cruz Azul Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku Ramírez został powołany przez Alfredo Araújo do reprezentacji Kolumbii U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na ekwadorskich boiskach pełnił rolę podstawowego zawodnika swojej drużyny – rozegrał osiem z dziewięciu możliwych spotkań (sześć w wyjściowym składzie), zaś Kolumbijczycy podczas pierwszej rundy zanotowali dwa zwycięstwa i dwa remisy, zajmując trzecie miejsce w tabeli i awansowali do rundy finałowej. Tam jednak spisali się gorzej; po zanotowaniu zwycięstwa, remisu i aż trzech porażek zajęli ostatnią lokatę i nie zdołali zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-20 w Argentynie.

W seniorskiej reprezentacji Kolumbii Ramírez zadebiutował za kadencji selekcjonera Francisco Maturany, 20 listopada 2002 w przegranym 0:1 meczu towarzyskim z Hondurasem. Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił natomiast 31 maja 2005 w przegranym 2:3 sparingu z Anglią. W tym samym roku został powołany przez szkoleniowca Reinaldo Ruedę na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie pełnił rolę rezerwowego gracza drużyny, rozgrywając trzy z pięciu spotkań (z czego tylko jedno w wyjściowym składzie), zaś jego zespół odpadł ostatecznie z turnieju w półfinale, ulegając w nim Panamie (2:3). Trzykrotnie pojawiał się również na boiskach podczas eliminacji do Mistrzostw Świata 2010, na które Kolumbijczycy nie zdołali się jednak zakwalifikować. Jednym z ważniejszych zawodników drużyny narodowej został dopiero po objęciu stanowiska selekcjonera przez argentyńskiego trenera José Pekermana. Pod jego kierownictwem wystąpił w dziewięciu spotkaniach w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2014, poprzez które jego kadra po raz pierwszy od szesnastu lat zakwalifikowała się na mundial. W 2014 znalazł się w ogłoszonym przez Pekermana składzie kolumbijskiej reprezentacji na Mistrzostwa Świata w Brazylii, jednak niecały tydzień przed rozpoczęciem turnieju doznał kontuzji, która wyeliminowała go z rozgrywek światowego czempionatu, a jego miejsce zajął Carlos Carbonero.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]