Albin Stenroos

Albin Stenroos

Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1889 Vehmaa
Data i miejsce śmierci	30 kwietnia 1971 Helsinki
Wzrost	173 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Igrzyska olimpijskie złoto Paryż 1924 lekkoatletyka (bieg maratoński) srebro Sztokholm 1912 lekkoatletyka (bieg przełajowy drużynowo) brąz Sztokholm 1912 lekkoatletyka (bieg na 10 000 m)
Multimedia w Wikimedia Commons

Oskar Albinus („Albin”) Stenroos (ur. 25 lutego 1889 w Vehmaa, zm. 30 kwietnia 1971 w Helsinkach^[1]) – fiński lekkoatleta, biegacz długodystansowy, trzykrotny medalista olimpijski.

Po raz pierwszy startował w biegu maratońskim w 1909, kiedy zajął 3. miejsce w mistrzostwach Finlandii. Później zdecydował się startować na krótszych dystansach i nie biegał maratonu aż do igrzysk olimpijskich w 1924.

Zyskał sławę zdobywając mistrzostwo Finlandii w biegu na 10 000 metrów w 1910. Pod nieobecność Hannesa Kolehmainena został mistrzem Finlandii na 5000 metrów i na 10 000 metrów w latach 1912-1926, a także w biegu przełajowym w latach 1915-1917.

Na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie zdobył brązowy medal na 10 000 metrów, a także srebrny w drużynie w biegu przełajowym (indywidualnie zajął w tej konkurencji 6. miejsce). Startował również w biegu na 3000 metrów drużynowo, ale reprezentacja Finlandii niespodziewanie przegrała ze Stanami Zjednoczonymi w eliminacjach^[1].

W 1915 Stenroos ustanowił rekord świata w biegu na 30 000 metrów – 1:48:06,2, który poprawił w 1924 na 1:46:11,6. W 1923 został rekordzistą świata na 20 000 metrów wynikiem 1:07:11,2.

Na igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu Stenroos wystartował w biegu maratońskim – po raz pierwszy od 1909. Zwyciężył wygrywając z następnym zawodnikiem (był nim Włoch Romeo Bertini) o niemal 6 minut. Później zajął 2. miejsce w Maratonie Bostońskim w 1926, a w 1927 wycofał się z wyczynowego uprawiania lekkiej atletyki^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]