Albert Niemann (pediatra)
Albert Niemann (ur. 23 lutego 1880 w Berlinie, zm. 22 marca 1921 tamże) – niemiecki lekarz pediatra. Jako jeden z pierwszych opisał chorobę, znaną dziś jako choroba Niemanna-Picka. Bywa mylony z niemieckim chemikiem Albertem Niemannem (1834–1861), który jako pierwszy wyizolował kokainę[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn śpiewaka operowego Alberta Niemanna (1831–1917) i jego drugiej żony, aktorki Hedwig Raabe (1844–1905)[2]. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Berlinie, Fryburgu Bryzgowijskim i Strassburgu. Od 1908 do 1918 roku pracował w klinice dziecięcej w Berlinie. W 1919 został profesorem nadzwyczajnym pediatrii[3][4]. Zmarł nagle w wieku 41 lat, z powodu choroby mózgu, po nieudanej operacji[5].
Był żonaty z pianistką Käthe Haupt (1882–1942), nie mieli dzieci. Po śmierci męża Käthe Niemann wyszła za mąż po raz drugi, za bankiera Oscara Wassermanna (1869–1934)[6].
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Der Stoffwechsel bei exsudativer Diathese. Bonn: Marcus & Weber, 1914
- Das individuelle Moment in der Säuglingsernährung. Deutsche Medizinische Wochenschrift 45, 1915
- Ueber den Hygiene-Unterricht an „Sozialen Frauenschulen”. Deutsche Medizinische Wochenschrift 13, 1918
- Kompendium der Kinderheilkunde. Berlin: Karger, 1920
- Ueber den gegenwärtigen Stand der Lehre von der exsudativen Diathese. Deutsche Medizinische Wochenschrift 11, 1921
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Albert Niemann w bazie Who Named It (ang.)
- ↑ Marion Brück: „Niemann, Albert”. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 19. Berlin: Duncker & Humblot, 1999, ISBN 3-428-00200-8, s. 230.
- ↑ Berliner Tageblatt 6.8.1919.
- ↑ Czerny. Albert Niemann†. Jahrbuch für Kinderheilkunde und physische Erziehung 96, s. 121, 1921.
- ↑ Letzte Nachrichten. Berliner Tageblatt 23.1.1921.
- ↑ Avraham Barkai: Oscar Wassermann und die Deutsche Bank: Bankier in schwierigen Zeiten. C.H.Beck, 2005 ISBN 3-406-52958-5, s. 31.