Alan z La Roche

Alan z La Roche
Alain de la Roche
Ilustracja
Drzeworyt w Psałterzu Alanusa, 1492
Data urodzenia

ur. ok. 1428

Data i miejsce śmierci

8 września 1475
Zwolle

Czczony przez

Kościół katolicki

Alan z La Roche (także Alanus de Rupe, Rupensis, Alain de la Roche, Błogosławiony Alan lub Błogosławiony Alain de la Roche; ur. około 1428 – zm. 8 września 1475) – teolog Kościoła katolickiego znany ze swej wiary w potęgę modlitwy. Według niektórych badaczy pochodził z Niemiec lub Belgii, ale jego uczeń, Cornelius Sneek, zapewniał, że urodził się w Bretanii. Zmarł w Zwolle w północnej Holandii.

We wczesnej młodości wstąpił do zakonu dominikanów i już w czasie studiów w Saint Jacques w Paryżu wyróżniał się w dziedzinie filozofii i teologii. W latach 1459–1475 nauczał niemal nieprzerwanie w Paryżu, Lille, Douai, Gandawie i w Rostocku w Niemczech, gdzie w roku 1473 otrzymał tytuł magistra teologii. Podczas swych szesnastu lat nauczania stał się znany jako kaznodzieja. Poświęcił się z całą siłą woli nadrzędnej misji, jaką było odtworzenie niemal zapomnianej wiary w siłę zbawienną koronki różańcowej, czego z powodzeniem dokonał w północnej Francji, we Flandrii i Holandii. Założone przezeń w między rokiem 1464 a 1468 w Douai dla regularnego odmawiania Pozdrowienia Anielskiego bractwo Confratia Psalterii D. N. Jesu Christi et Mariae Virginis stało się pierwowzorem dla istniejących po dziś dzień i wciąż pozyskują nowych wiernych Bractw Różańcowych[1].

Alanus nie wydał za życia żadnej ze swych prac, ale zaraz po jego śmierci bracia z jego prowincji zakonnej zostali zobowiązani do zbierania jego pism celem publikacji. Ukazywały się drukiem w różnym czasie, wywołując wśród badaczy kontrowersyjne opinie.

Kardynał Nowego Jorku Patrick Joseph Hayes wystawił imprimatur dla broszury zawierającej obietnice w wersji Alanusa[2]. W broszurze tej Alanus stwierdzał, że Matka Boża uczyniła piętnaście obietnic dla odmawiających różaniec[3].

Jego prace zostały łącznie opublikowane po francusku przez J.G.T. Graesse'a w zbiorze pod tytułem Trésor des livres rares et précieux w roku 1859 w Paryżu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mirosław. Laszczak: Historia różańca. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2006, s. 123. ISBN 83-7318-603-4.
  2. Obietnice różańcowe. catholic.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-06)].
  3. Dominican Fathers on the Rosary http://www.rosary-center.org/nconobl.htm

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]