Alan Krueger

Alan Krueger
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1960
Livingston, New Jersey

Data i miejsce śmierci

16 marca 2019
Princeton, New Jersey

Przewodniczący Rady Doradców Ekonomicznych
Okres

od 7 listopada 2011
do 2 sierpnia 2013

Poprzednik

Austan Goolsbee

Następca

Jason Furman

Assistant Secretary of the Treasury for Economic Policy
Okres

od 7 maja 2009
do 16 października 2010

Poprzednik

Phillip Swagel

Następca

Janice Eberly

Odznaczenia
Kershaw Prize, IZA Prize

Alan Krueger (ur. 17 września 1960 w Livingston, zm. 16 marca 2019 w Princeton) – amerykański ekonomista, profesor ekonomii Uniwersytetu w Princeton i pracownik naukowy National Bureau of Economic Research (NBER). Spędził wiele lat w służbie publicznej. W latach 2011–2013 był przewodniczącym prezydenckiej Rady Doradców Ekonomicznych z nominacji Baracka Obamy[1][2][3].

Miał duży wkład w tzw. rewolucję wiarygodności (ang. credibility revolution) w ekonomii, rozwijając nowoczesne metody empirycznego testowania teorii i ekonometrycznej analizy danych oraz nauczając ich[3][4][5]. Według rankingu RePEc jest jednym z najczęściej cytowanych i czytanych ekonomistów świata[6].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Dorastał w rodzinie pochodzenia żydowskiego w New Jersey. Studiował ekonomię na Uniwersytecie Cornella (B.S. 1983) i Uniwersytecie Harvarda (M.A. 1985, Ph.D. 1987), gdzie uzyskał doktorat pod kierunkiem Lawrence’a Summersa. W czasie studiów nabrał przekonania, że najbardziej odpowiadają mu badania empiryczne[2][3][7][8].

Praca i dalsze życie[edytuj | edytuj kod]

Od 1987 był pracownikiem Uniwersytetu w Princeton, z przerwami na służbę publiczną[1][8][9].

W trakcie całej kariery rozwijał i stosował metody analizy eksperymentów naturalnych i quasi-eksperymentów. Jego wczesne głośne prace z Davidem Cardem szacowały empirycznie wpływ zmian płacy minimalnej na lokalny poziom zatrudnienia, wykorzystując zróżnicowanie czasowe i geograficzne wprowadzania takich zmian, i posługując się w analizie metodą różnicy w różnicach[3][5].

Posługując się nowatorskimi rozwiązaniami ekonometrycznymi badał szerokie spektrum problemów, takich jak edukacja, rynek pracy i bezrobocie, terroryzm czy środowisko. Między 2000–06 był felietonistą The New York Times. Wydał i współredagował kilka książek i setki publikacji naukowych[3][5][8].

29 sierpnia 2011 Barack Obama mianował go przewodniczącym Rady Doradców Ekonomicznych, co Senat USA zatwierdził jednogłośnie. W kadencji 2017 był wiceprzewodniczącym Amerykańskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Członek wielu towarzystw naukowych i rad kilku fundacji, oraz redakcji czasopism naukowych, m.in. Science[3][8].

Był uhonorowany licznymi nagrodami, stypendiami i tytułami honorowymi, m.in. IZA Prize i doktoratem honoris causa Université Libre de Bruxelles[2][8][10]. Ekonomista Lawrence Katz nazwał go w 2019 „jednym z najważniejszych, jeśli nie najważniejszym ekonomistą rynku pracy, i ogólnej empirycznej ekonomii, ostatnich trzech dekad (…). Przyczynił się do zmiany ekonomii, przekształcił ją w poważniejszą naukę[3].”

16 marca 2019 popełnił samobójstwo. Pozostawił żonę i dwójkę dzieci[1][2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Alan Krueger, prominent Princeton economist, passes away [online], Princeton University [dostęp 2019-03-19] (ang.).
  2. a b c d Alan Krueger, economic adviser to Obama and Clinton, takes own life..., „Reuters”, 19 marca 2019 [dostęp 2019-03-19] (ang.).
  3. a b c d e f g h Ben Casselman, Jim Tankersley, Alan B. Krueger, Economic Aide to Clinton and Obama, Is Dead at 58, „The New York Times”, 18 marca 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-19] (ang.).
  4. Jörn-Steffen Pischke, Joshua D. Angrist, The Credibility Revolution in Empirical Economics: How Better Research Design Is Taking the Con out of Econometrics, „Journal of Economic Perspectives”, 24 (2), 2010, s. 3–30, DOI10.1257/jep.24.2.3, ISSN 0895-3309 [dostęp 2019-03-19] (ang.).
  5. a b c Noah Smith, Alan Krueger Led a Quiet Economics Revolution, „Bloomberg”, 18 marca 2019.
  6. Economist Rankings [online], IDEAS/RePEc [dostęp 2019-03-19].
  7. Alan Krueger [online], The Mathematics Genealogy Project [dostęp 2019-03-19].
  8. a b c d e Alan B. Krueger [online], Princeton University, 18 marca 2019 [dostęp 2019-03-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-18].
  9. Leslie Kwoh, Obama to tap Princeton’s Alan Krueger to fill key economic post [online], nj.com, 29 sierpnia 2011 [dostęp 2019-03-19] (ang.).
  10. Alan Krueger, Docteur Honoris Causa [online], Université Libre de Bruxelles, listopad 2005.