Al-Masmija al-Kabira
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | Dystrykt Gazy |
| Wysokość | 75 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia | 9 lipca 1948 |
| Powód zniszczenia | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny  | |
 31°45′27″N 34°47′05″E/31,757500 34,784722 | |
| Strona internetowa | |
Al-Masmija al-Kabira (arab. المسمية الكبيرة) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 9 lipca 1948.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Al-Masmija al-Kabira leżała na równinie nadmorskiej. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 20 687 ha. We wsi mieszkało wówczas 2 520 osób[1].
| własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
|---|---|
| Arabowie | 19 850 |
| Żydzi | 229 |
| publiczne | 608 |
| Razem | 20 687 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) | Żydzi (hektary) |
|---|---|---|
| drzewa cytrusowe | 1 005 | 0 |
| uprawy nawadniane | 597 | 0 |
| uprawy zbóż | 18 086 | 229 |
| nieużytki | 635 | 0 |
| zabudowane | 135 | 0 |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1596 al-Masmija al-Kabira była niewielką wsią o populacji liczącej 385 osób. Mieszkańcy utrzymywali się z upraw pszenicy i jęczmienia, oraz hodowli kóz i produkcji miodu[2].
W okresie panowania Brytyjczyków al-Masmija al-Kabira rozwijała się jako duża wieś z dwoma meczetami. W 1922 wybudowano szkołę dla chłopców, do której w 1947 uczęszczało 307 uczniów. W 1944 wybudowano także szkołę dla dziewcząt, do której w 1947 uczęszczało 39 uczennic. Poza tym we wsi znajdowała się klinika medyczna oraz stacja benzynowa[1]. W jej pobliżu znajdowała się brytyjska baza wojskowa.
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w nocy z 8 na 9 lipca 1948 Siły Obronne Izraela rozpoczęły operację An-Far, podczas której al-Masmija al-Kabira została zajęta i całkowicie wysiedlona[1]
Miejsce obecnie[edytuj | edytuj kod]
Rejon wioski zajmują obecnie obiekty administracyjne Samorząd Regionu Be’er Towijja, natomiast pola uprawne zajęły moszawy Bene Re’em, Chacaw i Jinnon
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski al-Masmija al-Kabira: „Istnieje kilka domów wsi oraz dwie szkoły. Szkoła dla dziewcząt jest opuszczona, natomiast szkoła dla chłopców została przekształcona w obiekt izraelskiej armii. Niektóre domy są zamieszkałe, a inne zostały zamienione na magazyny. Jeden dom służy jako sklep, w którym sprzedawane są soki. Wszystkie są wykonane z prostych betonowych elementów architektonicznych, z płaskimi dachami i prostokątnymi oknami oraz drzwiami... Izraelska stacja benzynowa znajduje się w tym samym miejscu, gdzie była stacja benzynowa wioski, (niegdyś własność Hasana Abd al-Aziza i Nimra Muhanna). Tereny sąsiednie są uprawiane przez izraelskich rolników”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Welcome To al-Masmiyya al-Kabira. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
- ↑ Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Germany: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft, 1977, s. 149. ISBN 3-920405-41-2.