Aiko Nakamura
 | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 28 grudnia 1983 | ||||||||||||
| Wzrost | 163 cm | ||||||||||||
| Gra | praworęczna | ||||||||||||
| Status profesjonalny | 1999 | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 4 ITF | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 47 (6 sierpnia 2007) | ||||||||||||
| Australian Open | 3R (2006, 2007) | ||||||||||||
| Roland Garros | 1R (2005–2008) | ||||||||||||
| Wimbledon | 2R (2005, 2007) | ||||||||||||
| US Open | 2R (2005, 2006) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 ITF | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 64 (3 marca 2008) | ||||||||||||
| Australian Open | 2R (2008) | ||||||||||||
| Roland Garros | 2R (2007) | ||||||||||||
| Wimbledon | 2R (2005, 2007, 2008) | ||||||||||||
| US Open | 2R (2007) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Aiko Nakamura (jap. 中村藍子 Nakamura Aiko) – japońska tenisistka, ur. 28 grudnia 1983 w Osace, reprezentantka w Pucharze Federacji.
Grająca w nietypowy sposób Japonka (praworęczna, z oburęcznym zarówno bekhendem, jak i forhendem) nie odniosła dotychczas zwycięstwa turniejowego w cyklu głównym WTA Tour, ale dzięki regularnym wynikom w 2005 znalazła się w czołowej setce rankingu, a w sierpniu 2007 osiągnęła najwyższą pozycję w karierze – nr 47 na świecie. Wygrała cztery turnieje nieco niższej rangi, rozgrywane pod auspicjami Międzynarodowej Federacji Tenisowej (ITF Women's Circuit), w Haibara i Louisville (w 2004), w Gifu w 2009 oraz Tsukubie w 2011. Do jej najcenniejszych indywidualnych zwycięstw można zaliczyć pokonanie Włoszki Pennetty (w sierpniu 2005 w Los Angeles), rodaczki Ai Sugiyamy (we wrześniu 2004 na Bali), Argentynki Giseli Dulko (w styczniu 2006 w Australian Open; na tym turnieju osiągnęła III rundę, 1/16 finału).
W kwietniu 2005 debiutowała w reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji. W swoim pierwszym występie uległa Czeszce Vaidišovej, natomiast w kolejnej rundzie udało się jej pokonać Bułgarkę Karatanczewą. Japonia występowała w sezonie 2005 w Grupie Światowej II (odpowiednik II ligi).
W październiku 2006 roku osiągnęła pierwszy finał turnieju WTA w karierze podczas turnieju w Tokio.
Na początku roku 2008 w wielkoszlemowym Australian Open odpadła w pierwszej rundzie. Przegrała z Justine Henin 2:6, 2:6.
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 08/08/2004 |  Louisville | ITF | 50 000 | twarda |  Vilmarie Castellvi | 6:4, 6:2 |
| 2. | 24/10/2004 |  Haibara | ITF | 25 000 | dywanowa | Yuka Yoshida | 6:1, 6:4 |
| 3. | 03/05/2009 | Gifu | ITF | 50 000 | dywanowa | Tomoko Yonemura | 6:1, 6:4 |
| 4. | 04/09/2011 | Tsukuba | ITF | 25 000 | twarda |  Chan Chin-wei | 6:3, 2:6, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-12-14] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-12-14] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-12-14] (ang.).