Agustín Esteve
 Portret nieznanego malarza lub autoportret Esteve | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Agustín Esteve y Marqués (ur. 12 maja 1753 w Walencji, zm. 1830 tamże) − hiszpański malarz portrecista związany z dworem króla Karola III.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Prawdopodobnie był synem walencjańskiego rzeźbiarza o takim samym imieniu i nazwisku. Studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych San Carlos w Walencji. W konkursie Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie otrzymał w 1772 r. pierwszą nagrodę w kategorii rysunku, a w 1778 r. pierwszą nagrodę w kategorii malarstwa[1].
Wzorował się na neoklasycznym malarstwie Mengsa oraz wczesnych dziełach Goi, którego często kopiował. W 1780 r. król Karol III mianował go nadwornym malarzem[1].
Mecenat książąt Osuny[edytuj | edytuj kod]
Do ważnych mecenasów malarza należeli książę i księżna Osuny – Pedro i María Josefa Pimentel y Téllez-Girón, czołowi przedstawiciele hiszpańskiego oświecenia. Roztaczali mecenat nad wieloma naukowcami i artystami epoki. W latach 1797–1807 Esteve namalował dla nich serię portretów członków rodziny i innych dzieł, ostatnim zleceniem był prawdopodobnie zaginiony Portret konny Ferdynanda VII z 1814[2]:
Portrety książąt:
- Portret księżnej Osuny jako Damy Orderu Królowej Marii Ludwiki, 1796–1797, Kolekcja hrabiów de Bornos
- Księżna Osuny ok. 1778, Kolekcja księcia de Infntado
- Pedro de Alcántara Téllez-Girón, IX książę Osuny, 1807, Kolekcja księcia de Infntado
Portrety dzieci książąt:
- Portret Joaquiny Téllez-Girón, córki książąt Osuny
- Portret Josefy Manueli Téllez-Girón, markizy de Marguini
- Portret Manueli Isidry Téllez-Girón, przyszłej księżnej Abrantes
- Francisco de Borja Téllez-Girón, przyszły X książę Osuny
- Pedro de Alcántara Téllez-Girón, książę Anglony (zaginiony)
Portrety wnuczek książąt:
- María Josefa Gayoso Téllez-Girón, 1806, Fundación Casa Ducal de Medinaceli
- María Teresa
Portrety rodziców księżnej:
- Francisco Alfonso-Pimentel y Borja
- María Faustina Téllez-Girón y Pérez de Guzmán
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Martín S. Soria: Agustín Esteve y Goya. Walencja: The Art Bulletin, Vol. 25, nº 3), 1943, s. 239-266.
- ↑ Virginia Albarrán (ed.): El desafío del blanco. Goya y Esteve, retratistas de la Casa de Osuna. Madrid: Museo Nacional del Prado, 2017, s. 27–28. ISBN 978-84-8480-391-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Francisco Agramunt Lacruz: Diccionario de Artistas Valencianos del Siglo XX. Walencja: Editorial Albatros, 1999.
- Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975. ISBN 1-274-69165-6.